Bir şeyler düşünüyordu.
Bu düşüncelerinden telefon sesi ayırdı:
-Efendim anne?
-Oğlum Öykü..
-Noldu Öyküye?Başına bir şey mi geldi?!
-Öykü kaybolmuş!
-N..Ne ?!Hemen geliyorum!
-Sabah da okula gitmemiş,Öğretmeni aradı .Nereye gitmiş olabilir ki bu kız.
Akşam dediklerimizi duyup kaçmış veya hağğğ-ağlıyordu.Canına kıymış olabilirmi?
-İnşAllah öyle bir şey olmamıştır.-Babam yerinden sıçradı.
Ve telefonu kapattı.
Ben bunu tamamen unutmuşum!
Babam izninizle diyip odadan çıktı ki...Beni gördü.Donup kalmıştım.Deminden beri gözümden akan göz yaşları yanğımda kurumuştu.
Neden tek ben?Neden?!
Arkadaşlarımı okul çıkışında anneleri alır,babalırı ise sapasağlam onları korurdu.
Ama benim annem yok ,babamsa anlamdığım bir hastalıkla mücadelle ediyor.
Üstelikk ...sigara da içiyor.Neden Allahım neden hep bunlar benim başıma geliyor?
-Baba tumör ne demek?
Babamın gözünden yaş damladı ama ağladığını bana göstermek istemiyordu .Başını aşağı dikip göz yaşlarını sildi.
-Hiç bir şey kızım.Çok iyibir şey.
-Yalan söyleme baba!Beni kandıramazsın .Ben küçük çocuk değilim!
-Yalan değ...
-Yalan değilse neden doktora geldin?Neden doktor Üzgünüz dedi?!Peki...peki neden sen ağladın?
-Gel kızım eve gidelimm...
Ama birden gözlerim kapandı.Açmaya çalışsamda açmıyordum.Sanki büyük bir kuvvet bana karşı geliyordu.
Bağırma sesleri duyuyordum.:
-Kı kızım hadi uyan ,Kızım!!
Bana hiç bir şey olmayacak söz veriyorum!Uyan!Şimdi yeni bölümü yazacağım.Umarım beğenmişsiznizdir.
Sizi seviyoruum🍀💜