Beautiful You

1 - Tagpo

It was rainy day ng nag crave ako. So ang ginawa ko eh umalis ng bahay at pumunta sa isang sikat na fast food chain dito sa pinas.

Pagkarating na pagkarating ko, agad akong umorder at pumila. Ni hindi ko man lang namalayan na puno pala lahat ng sit.

"hays sana nagpadeliver nalang para di na ako pumunta dito, dami pa namang tao".

"sigh" but there's this someone approach me (while I'm holding my food) if I need a sit and I said Yes. And nakita ko naman siya lang mag isa sa table niya and that table is good for 2 person, so I ask him. "May I?". And he replied "Yes you may", then ngumiti siya.

That day lumakas pa lalo ang ulan. Habang kumakain ako I mean kaming dalawa sa iisang table naman. Naglakas loob akong magtanong. Kasi napaka awkward pinaupo niya ko pero diko siya kinakausap diba?.

Excuse me, wala kang kasama? "Wala naman, may nakikita ka?" Sagot niya. "Ang  sungit!"  Bulong ko. "May  sinasabi ka?" Wala, sabi ko.

After I finished my food and I'm about to leave hinawakan niya kamay ko at 'yun naman ang ikinagulat ko kaya napalingon ako agad.

Umabot ng ilang segundo bago ako nakapagsalita.

kasi parang may kuryenti na bumabalot sa aming dalawa ng hinawakan niya kamay ko

Hey wait? Panimula niya. Aah hm Yes ? I replied.... May payong ka? Wala bakit?.

Nagtataka ako kung 'bat niya tinatanong kasi we don't know each other pero sge pagbibigyan dahil pinaupo niya 'ko.

So ang ginawa ko tinanong ko rin siya kong ikaw meron din bang payong. He replied agad na naman na "Wala eh" malungkot niyang sinabi. So ako naman na gustong tumulong.

I ask him kung may dala ba siyang kotse o panlaban man lang na kahit ano kontra sa malakas na ulan. Pero sabi niya rin Wala eh.

Sa isip ko palagi nalang siyang sumasagot na wala, Wala na lang palagi ang sagot niya. I looked at him at inilibot ko ang mga mata ko sa gilid niya at wala din naman akong nakita na kong ano na panlaban niya sa ulan.

Nakapag buntong hininga nalang 'ko wala ng nagawa kaya tinanong ko siya. "Want ride?"

Di niya siguro namalayan na may hawak hawak akong keys kanina pa, so he ask me again.

You mean? Pagtingin na may halong patataka. (Hello sir, may dala kaya akong sasakyan) so I answered him "Yes my car ako, car, caaaar, caaaa---  wait do I look like I'm a lier? I looked at him mata sa mata. Agad naman siyang sumagot "Ahm no no no that's not what I meant".

Is that so, okay come I'll give you a free ride dahil you help me earlier pinaupo mo ako kaya ito kapalit. "Ok" lang ang nakuha kong sagot sa kanya.

Nagtagal pa kami ng ilang minuto sa loob dahil mas lumakas ang ulan. Walang umiimik sa 'ming dalawa naghihintay lang kong sino sa 'min ang unang magsasalita kaya binasag ko na (binasag ko na ang mukha niya).

Kanina ka pa dito? Tanong ko. "Oo kanina pa, kanina pang naghihintay sayo" malungkot niyang saad. Habang ako'y nakatingin sa labas at hinihintay na tumila ang ulan napahinto ako at agad tumingin sa kanya. "Ano sabi mo?".
"Wala ang sabi ko kanina pa ako rito kakaantay kong may sasalo ba sa 'kin kumain." Pag-iiba niya.
Ah akala ko kong ano na.

Makalipas ang ilan pang minuto tila tumila na ang ulan. It's been a minute too since may nagsalita uli sa 'min. Kaya nagtapang na uli akong magsalita "let's go, tumila na ang ulan". Batid ko na may iniisip siya dahil napakalalim ng kanyang iniisip kanina pa. Kong ano man 'yun "Wala na akong pakialam dun noh".  "Tumila na ba, tara na" he replied.

Ng lumabas kami nauna siya at ako nasa likuran niya.

Jia ano pa ginagawa mo dyan, nakaharang ka sa dadaanan nila oh. Tinuro niya ang mga taong nagkokompulan sa likod ko.

Oh shocks, I'm sorry. Sabi ko.

Diko namalayan na nakatigtig pala ako sa kanya. I don't know why.

"Hija sasusunod kong matutulala ka lang naman sa boyfriend mo 'wag sa daan ok nakakasagabal ka." Sabi ni tatang.

Grabe naman si tatang makapagsalita di porket natulala lang kong ano ano na pinagsasabi.

Alam mo miss parang tama naman si tatang. Hirit niya.

Tinawag niya kong miss? Bakit parang my kirot sa puso ko?... Nababaliw na ata ako.

Che tumahimik ka baka di kita pasakayin dyan eh. Bulyaw ko naman.

'Wala naman ganyanan. At nag puppy eyes pa. Tsk!

Halika na nga. Sakay na. Baka 'di kita ihatid at ng tumigas ka dito sa lamig.

Akalain niyo pumunta lang ako para kumain, magpakabusog eto na nangyari... Lumabas ng bahay walang kasama lumabas akong food chain nato meron ng kasama. Automatic guys no?

So the story of us starts here.