Beautiful You

2 - Gulantang

So ayun na magkasama na kami sa iisang kotse. Di ko malaman sa kong anong ka dahilanan kung bakit ba agad agad akong nagtitiwala eh kakakilala ko pa lang naman sa kanya. So ang ginawa ko ay inusisa ko siya at mag kwento tungkol sa kanyang sarili at pamilya at hindi naman ako nabigo.

Alam ko naman kong nagsasabi ng totoo ang isang tao o hindi.

Hindi man natin aminin sa ating sarili may kakaiba tayong nararamdaman kong sa tingin natin nagsisinungaling ba siya o hindi.

Btw, pwedi mo ba akong kwentuhan tungkol sa buhay mo? Napatingin ako sa kanya gayun din naman siya. "Ako? Sabi niya", Oo ikaw. (Sino paba sa 'tin dito malamang ikaw, ikaw tinatanong ko eh..)

Ah ganito kasi 'yun. Lumaki ako na kompleto ang pamilya, naibibigay lahat ng gusto o nabibili pero alam mo 'yun parang may kulang. Napahinto ako sa sinabi niya, "Oo naman" sambit ko ( eh ako nga feeling ko may kulang sa pagkatao ko.)

Ganun din naman ako magkapareho lang tayo. Oh sya sge na magkwento ka pa. Nagpatuloy naman siya sa pagkwekwento. Nakapagtapos din naman ako ng pag aaral at nagkaroon ng trabaho. Sa una masaya kasi may trabaho kana matapos sa haba ng panahon na nasa school ka. Pero may kulang talaga eh.

Mama, Papa at kapatid kong babae ayon magkasama habang ako pumapalaot ng mag isa.

Alam ko na kung ano ang trabaho mo di mo na kailangan banggitin. Continue ...

'Yun masayang umuwi ng may dalang pera pero nakakalungkot din dahil walang hahatid at sumusundo sayo. Malungkot niyang sabi, nakita ko naman na may namomoong luha sa mga mata niya. Kaya sabi ko.

Meron ka namang pamilya ah. Eh bakit mo nasabi na walang hahatid at susundo sa 'yo?

Wala wala. 'wag na nga natin tong pag usapan bumabalik lang ang sakit ng nakaran...

Hmmm so ilang taon kana?. Tanong ko. I'm 23, ikaw?. I'm 21 sagot ko naman.

Ah parang may nakalimutan ka ata? Sabay taas ko ng kilay sa kanya. "Ano naman?" Pagtatakang tanong niya. Pangalan mo doy?! " 'yun lang pala I'm Ken" pagpapakilala niya, inabot niya kamay niya sa 'kin tanda ng pakikipagkaibigan.

Tinaasan ko uli siya ng kilay. Ano na naman nagpakilala na ako sa 'yo ah. Kita mong nag da drive ako diba! Ah 'yun pala, "ok". At ayoko ring humawak ng kamay ng isang stranger I mean sa mga taong di ko pa lubusang kilala at baka ano gawin sa 'kin. Nakatulala siyang naka tingin sa 'kin.

Ilang segundo ang lumipas....

Ahhoho I mean joke lang di kana mabiro. I'm Jia nice to meet you and di pa ako nakapagpasalamat kanina kaya "Thank you". I owe you one this time but this time I also want to pay you back, okay. I said.

"You never owe me ever".

Ano?

"Ah wala 'yun" matipid niyang sagot.

Naghari ang katahimikan kaya nagsalita ulit ako. Saan ka pala nakatira? Diyan lang sa malapit, e hinto mo nalang ko diyan sa may simbahan.

Dito ba? Tanong ko. Oo dito nga salamat ha. Nagpasalamat siya sa 'kin pero di siya makatingin ng deritso sa akin. Papalabas na sana siya ng sasakyan ng huminto at nagsalita siya.

Wait my full name is Keanu Kobe, thank you! Bye.

Isinara niya na ang pintuan ng sasakyan nong panahon na 'yon at nakatitig lang ako sa kanya habang siya ay papalayo ng papalayo hangga't diko na siya makita.

Diko alam kong bakit di ako nakaimik 'nung sinabi niya sa 'kin ang buong pangalan niya pero isa lang ang sinisiguro ko familiar siya 'kin. Familiar na familiar, diko lang matandaan kong saan ko nadinig o nakita ang pangalan niya...

Di na bale na nga at ng makauwi na.

I drove safely that day kahit na malakas ang ulan. Di ko narin namalayan na lumusong pala siya sa ulan eh wala palang dalang payong 'un.

It's 3:00pm na. Nakahiga ako ngayon sa aking malambooot na kama na bigay sa 'kin ni rafael. I miss him already. 'Bat di ko parin matanggal sa isip ko ang lalaking 'yun eh kakakilala ko lang sa kanya. Makaidlip na nga.

"Please please 'wag mo kong iwan at ipagpalit sa kanya, Alam ko na alam mo na Mahal na Mahal natin ang isa't - isa".

Nagising ako ng puno ng pawis sa buong katawan ko. At napaisip sa panaginip na para bang totoo. Pero di ko makita ang kanyang mukha. aaahhhh parang mamabaliw ako nito.

I checked the time it was 3:00am na ng umaga. Weird, di ko ma intindihan na maka ilang ulit ko ng napapanaginipan ang tagpong 'yon. Di na nga ako nakapag haponan ito pa mangyayari hays.

I grab my phone and checked it if my message ba galing kay boyfie kong gwapo.

Rafael: Hi babe kumusta?
Rafael: Maaga ka na Naman natulog noh?
Rafael: baaaaaabe 'san kana? Imissyou huhuhu.
Sent: 7:30pm

Nangamusta pero hindi nag goodnight tsk, taong 'to talaga palagi nalang busy sa trabaho.

I'm fine and I'm okay. When will you go home ba?
Sent: 3:25am

Habang sa kabilang mundo este sa State may nangyayaring hindi ko namamalayan.

Babe pwedi mo na ba akong ipakilala sa parents mo? Tanong ni stella habang naka-upo siya sa bisig ni Rafael at pinupulupot ang kamay nito kahit saan.

Babe naman sabi ko naman na Hindi pa pwedi diba kasi andyan si jia. Mahinahong sambit ni rafael.

Bakit ba hindi mo nalang hiwalayan 'yang babaeng yan, Mahal mo na ba?. Nag gagalaiting tanong ni stella.

Di pa pwedi babe kailangan ko pa siya, kailangan pa natin siya ang mga kayamanan niya remember?. Sa oras na maikasal na kami ni jia babe tsaka tayo aalis, we will have her money at mawawalang parang bula at bago 'yan, pa planuhin natin ng mabuti kong anong gagawin natin sa kanya. Pag mamalaking sabi ni Rafael.

Maghihintay uli ako sa 'yo babe ha, kahit na masakit sa 'kin na kasama mo 'yong pangit na babae na 'yun. Pagmamaktol na parang bata ni Stella.

Alang hiya talagang tao 'yun di talaga nag go goodnight sarap batukan. Kung di ko pa talaga fiancee eh inilibing ko na yun ng buhay. Nakakainis! Andyan na naman siguro 'yung bruha niyang secretary.

Alam naman niya na magkaiba ang oras namin dito sa pinas at dun sa states.

Makabasa nga nag comics.

Oemgie nag update na pala 'tong binabasa ko. Hays heaven na naman to sa 'kin.

Habang nagbabasa si jia, naisip niyang bumaba at kumuha ng pagkain at tubig upang siya'y ganahan magbasa.

Habang excited na excited si jia magbasa ng comics dali dali siyang bumaba pero........