Before I Let You Go (SS-KAIxYOONA)

Before I Let You Go (pt1)

Annyeong!!! First short story ni author :) sana magustuhan niyo!

***

Someone's POV

September 17, 2014
Time: 4:24 PM

Nandito ako ngayon sa park malapit sa dating kong school.

Sa park kung saan tinapos ko ang lahat ng namamagitan sa amin....

Same date....

Same time...

Bakit ako nandito?

Wala lang. Sabihin nalang nating natutuwa ako kapag nakakakita ng mga batang naghahabulan at naglalaro na para bang sila lang ang mga tao sa lugar na to.

Habang naglalakad-lakad, may dalawang batang nakapukaw ng atensyon ko.

'Haaaay. Naalala na naman kita.'

Bulong ng isip ko.

Ang tagal na pala ano? It's been 5 years simula ng mangyari yun. Kamusta ka na kaya? Kilala mo pa kaya ako?

No scratch that....

.

.

.

.

.

.

.

.

.
Napatawad mo na kaya ako?

Siguro hindi pa... At hindi na mangyayari...

*Flashback (5 years ago)

"Baby, alam mo bang natanggap ako sa audition kanina? Grabe baby! Ang saya-saya ko." Masayang sabi niya sa akin pagkatapos niya akong ikulong sa mga bisig niya. 3rd year college na ako sa kursong fine arts at 4th year college naman siya sa kursong architecture.

Hindi ako makasagot. Ni makatingin ng diretso sa mga mata niya ay hindi ko magawa. Kaya't hinila ko nalang siya at kinulong sa isang mahigpit na yakap.

"Bakit nga pala wala ka kanina? Sayang baby, gusto ko pa naman makita mo kung gaano ako kagaling. Pero ayos lang. Naiintindihan ko rin kasi na busy ka."

Ayokong makita niya akong ganito. Ayoko.

"Pero wala ng mas sasaya pa sa araw na to. Ito kasi yung date kung kelan ko naranasang maging isa sa pinakamasayang lalaki sa buong mundo! Happy 3rd anniversary baby. I love you so much. I promise I will do anything and everything just to keep that smile of yours. Lagi kitang papasiyahin, lagi kitang pagsisilbihan, lagi kitang proprotektahan. Mahal kasi kita eh. I am willing to do anything for you. For us." This time, hinarap niya na ako sa kanya. And there, tears started to flow upon my cheeks. Tuloy-tuloy lang sila. Ayaw magpapigil.

"Shit baby! Don't cry. Please stop crying. I don't wanna see you cry." Natataranta niyang sabi.

"Shh... It's just that I am happy right now. Tears of joy ba. Ha-ha." And then I faked a laugh.

After a few minutes of walking, we arrived at his condo unit. I know it's nit good to see for a girl going in his boyfriend's place, but who cares. We've been together for how many years now.

I sat on the couch while his in the kitchen, preparing something for us to eat. I went to the veranda, embracing the cold wind that touches my skin. Later on, someone hugged me from the back. Sa amoy palang ng pabango niya, alam ko na agad kung sino yun. The man who captivated my heart. The one I would love to spend the rest of my life with.