Chapter 13: Umbrella

3 0 0
                                    

Teody's

syempre hindi ko na siya pinagbigyan ng isa pang round noh. masyadong delikado ang public sex. binahiran pa namin ng kababalaghan yung cr dun sa school apaka libog banaman kasi ni christian wala ng pinipiling lugar kung saan nalang talaga matapatan at tumaas ang burat ei.

mabilis namang lumipas ang oras at natapos na lahat ng klase ngayong araw ng biglang umulan ng malakas.

shit! wala akong dalang payong. napakamaaliwalas kasi ng panahon kaninang umaga kaya di na ako nagdala. wala din namang binalitang uulan ngayon.

nasa gitna ako ng pagpapanic ng biglang magvibrate ang cellphone ko. nakarecieve ako ng message kay christian.

"baby, nauna na akong umuwi, may emergency sa bahay" text niya.

MYGHAD! sinong mag-aalaga sakin! wow ang arte ko ei noh alaga talaga. sino namang mapaghihiraman ko ng payong dito? iilan palang nagiging kaibigan ko.

nang biglang makita ko si vince na isang metro ang layo sakin, may hawak hawak siyang malaking panyo na pupwedeng magkasya kaming dalawa. kaso GALIT TO SA MGA TULAD KO? paano na to? jusko naman.

mahihiya?

hindi?

mahihiya?

hindi?

POTA! walang magagawa ang hiya hiya dito kaya naman agad ko siyang nilapitan at tinanong. "pwedeng pashare? wala kasi akong dalang payong baka magkasakit ako, mahirap na"

"at bakit naman ako makikishare ng payong sa tulad mo?" sagot niya.

"ah, eh, kasi tao ka? at normal sa tao ang tumulong sa kapwa okay?" sabi ko sakanya. seryoso ako dyan ha, hindi ako nagbibiro.

"edi mas pipiliin ko nalang na wag maging tao kung ikaw lang rin ang tutulungan ko" sabi niya.

apakasunget talaga nito nakakainis, daig mo pa ko ha. akmang aalis na siya ng bigla kong hilahin yung wrist niya.

"please?" pagmamakaawa ko. okay nang magmakaawa kesa magkasakit. sa mga ganitong oras hindi dapat pinapairal ang pride, kailangan nating tanggapin na minsa'y kailangan natin ng tulong.

"hindi kita papakawalan hanggat di mo ako isasama" dagdag ko pa.

"tss! dalian mo na busy ako" sabi niya.

yes! napilit ko siya thank you po kung sino man ang nagpilit sa puso ng lalaking to, maraming salamat po.

AWKWARD! sobrang awkward ng lakad namin. kasi di niya ako gusto tapos magkasama kami sa iisang payong? nababasa pa yung damit namin kasi malakas yung hangin napupunta din samin yung ulan punyeta!

nang makarating sa bahay agad akong nagpasalamat sakanya at niyaya siyang pumasok sa bahay para magpatuyo at magpatila muna ng ulan.

obviously! hindi siya pumayag.

"no, i insist, pasasalamat ko na din sa ginawa mo" sabi ko.

and YES! pt. 2 napilit ko nanaman kasi siya at heto na nga kami ngayon sa bahay. ako palang ang tao dito mamaya pa ang uwian ng mga kaibigan ko kasi may sari-sarili pang agenda ang mga yon.

niyaya ko siya sa kwarto ko at tahimik naman siyang nasunod saakin. hindi ko alam kung anong expression ng mukha niya kasi nasa likuran ko siya. disente naman yung tinitirhan namin kaya hindi din naman ito nakakahiya.

pagdating sa kwarto.

"andun yung cr, maligo ka kasi baka magkasakit ka, ei kasalanan ko pa" sabi ko.

"may malalaki akong damit dito kaya may masusuot ka, and wag kang mag-alala walang virus mga damit ng mga taong tulad ko okay?" dagdag ko pa.

hindi naman siya nagsalita at agad hinubad yung suot niyang damit sa harap ko. FUCK! my sanity, charot! gosh. ang ganda ng katawan nito ni vince, napakaamo ng mukha pero ang katawan ano banaman yan? talagang tinetest ng tadhana yung loyalty and patience ko.

Rainbows After Rain Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon