3.BÖLÜM

61 5 2
                                    

3.BÖLÜM

“Sevgili X;

Öncelikle bana her şeyini anlattığın için teşekkür ederim.Yazdıklarına bakarak konuşmam gerekirse gerçekten hayatın başına sadece bir kez gelecek bir şans olduğunu göremeyenlerdensin.Ancak bu demek değildir ki kendini dışarıdan soyutlamalısın.Ezik olduğunu düşüneceğimi öngörmüşsün.Aksine ben senin sadece değişmek isteyen ancak bunu daha kendisine itiraf edemeyen biri olduğunu düşündüm sadece.Aşamadığın şeyler olduğunu söylemişsin.Kimin yok ki?Herkesin korkuları,garip alışkanlıkları vardır.Yani…Bu kimin umurunda?Eğer sen kendin değişmek istemiyorsan,değişme.Kimse için bunu yapma.Ama yine de bazı şeyleri görmek için gözlerini açman gerek.Mesela şimdi şu anda dışarı çık ve aklına esen bir yere git.Plan yapmadan,geleceği öngörmeden,neyin ne olacağını düşünmeden…Sadece istediğin şeyi istediğin anda yap.Bu arada sormadan edemeyeceğim.Gerçekten hayatında hiç denize gitmedin mi?

Y.”

Bu mektubu 10.okuyuşumdu.Şimdi ne yapmalıydım?Cevap vermeli miydim?Bu mektubun elime geçmeyeceğine o kadar inanmıştım ki çaresizlik beynimi durdurmuştu.Ancak yine de bir şekilde rahatlamış hissediyordum.Beni tanımayan,herhangi bir çıkarı olmayan,sadece anlattığım kadarını bilen ve beni anlayan biri vardı.Bana ne ‘Bir psikoloğa görün artık’ diyordu ne de alışkanlıklarım yüzünden bana bir ezikmişim gibi bakıyordu.Gerçekten yapmalı mıydım?Bu mektuba cevap yazmalı mıydım?

***

“Ciddi misin?Cidden cevap verdi mi?”

“Evet.Hem de ‘Sen ne ayaksın?’ yada ‘Adresimi nereden buldun seni sapık’ demeden.Sadece cevap yazmış.Hem de oldukça samimi bir şekilde.”

“Samimi derken?Yoksa…”

“Iyk!Hayır tabii ki.Demek istediğim sanki yüz yüze konuşuyormuşuz gibi.Beni tanıyormuş gibi.”

“Vay canına!Bunu hesaba katmamıştık.”

“Sehun.Sence ne yapmalıyım?Cevap yazsam mı?”

“Bilmiyorum ki.Yani olabilir ama yine de…Cidden kafam karıştı.”

“Evet benimde.”

“Luhan en iyisi yüz yüze konuşalım.Böyle telefonla olmayacak.”

“Olabilir.Nerde-“

Yerdeki köpeği seven bir kızı görmemle sözüm yarıda kaldı.Bu kız ‘Deli Kız’ değil miydi?

“Seni sonra ararım.”

Deyip telefonu kapadım.Yavaş adımlarla kıza yaklaşmaya başladım.Yanına vardığımda ve başına dikildiğimde kafasını kaldırıp bana baktı.Ancak gülümsemekten başka bir şey yapmayıp tekrar köpeğe döndü.

“Merhaba Dae Ho.”

“Adım Dae Ho değil.”

MEKTUP ARKADAŞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin