CELLATIN AVI

GEÇMİŞİ HATIRLAMAK

"Bu saçmalık seni oraya gotüremeyiz. "
Bize yardımcı ol diyen o adam gitmiş yerine başka biri gelmiş sanki.
"Ama bir şeyler hatırlayabilirim. Bunun için geldim buraya ben. "
Daha demin adının Oya olduğunu öğrendiğim kız konuşmaya başladı.
"Artık o da soruşturmanın içinde. Gidip görmesinde ne gibi sakınca olabilir."
Aykan bey yüzünü sıvazlayarak konuşmaya girdi. Endişeli gibiydi.
"Fevri davranıyorsunuz. Duygu durumu bundan olumsuz etkilenebilir. Şimdi gitmek istiyor olabilir ama derinliklerde ne olacağını bilemeyiz."
Bu iş fazla uzamıştı. Hayatım zaten berbattı. Ailem yoktu kaybedebileceğim hiçbir şey yoktu.
"Ben gitmek istiyorum nokta. Beni düşünüyormuş gibi yapmaktan vazgeçin. Hiçbiriniz benim kararlarımda söz sahibi değilsiniz. "
Hakan pes etmiş bir yüz ifadesiyle bana döndü.
"Tamam gidelim."
                         ***
Yirmi beş dakikadır arabada yolculuk yapıyorduk. Yaşananlardan sonra hiç bu kadar uzun süre dışarıda kalmamıştım. Bu da tuhaf hissettiriyordu.
Kendime evle sınırlı bir hayat kurmuştum. Benimsediğim bu tarz geçmişimle çok tezattı. Aktif, neşeli, enerjik kız gidip gudubet gibi biri gelmişti.
Benden sadece enerjimi değil ailemi de aldı götürdü. Annem biz kaçırıldığımız süreç içerisinde kalp krizi geçirmişti. Babam ise olanların suçunu bana yükleyip beni terketmişti.
Kardeşim... Onu kendi ellerimle bıraktım. Tüm bu yalnızlığı bu hayatı hakkettim ben.
"Hey Mine! Burda mısın? "
Hakan'ın sesini duydum.
"Evet evet dalmışım kusura bakma."
Ormanlık alana gelmiştik. Aykan beyin ne demek istediğini şimdi anlamıştım. Kendimi çok gergin hissediyorum.
Araz yanıma gelmişti. Kolumdan destekliyordu.
"Sana etrafı gostermemi ister misin?"
"Olur." Incelikle yaptığı teklifi kabul ettim. Nasıl ayakta dururdum yoksa bilmiyorum.
Etrafı dolaşmaya başlamıştık. İçimde tarif edemediğim bir duygu vardı. Korku,heyecan...
Aykan bey bana seslendi.
"Mine sen iyi misin?"
"Ben ben... Bir şey hatırlıyorum."
                         ***
Acaba ne hatırladı? Yorumlarınızı bekliyorum😊😊😊