5.Bölüm

69 8 2
                                    

Okul dönemi başlamıştı.Hemşirelik gerçekten zor bir bölümmüş.Ninem her gün okula giderken bana:
-Dikkat et Cemreee! Paranı harç hurç etme! Allah zihin açıklığı versin,derdi.
Üniversite çok farklı bir ortam arkadaşlıklar,hocalar,ödevler gerçekten çok farklıydı.Arkadaş bakımından pek yüzüm gülmedi ama bir tane çok iyi bir arkadaş edinmiştim,Ela.
Ela ile çok iyi anlaşıyorduk çok güzel,naif,hoş bir kızdı Ela. İkimizin ortak bir özelliği vardı erkek arkadaşımızın olmaması.Ben zaten anne ve babamı kazadan sonra kaybedince öyle işlere pek vaktim olmamıştı,daha çok kendimi üniversite sınavına odaklamıştım.Ela ise öyle şeylere uzaktı, o da daha çok benim gibi derslerine önem verirdi. O gün okulda ders bitmişti eve dönerken yolda bir erkek görmüştüm,yolda derken evin arka sokağında adamın adını sanını bilmem ama onu görünce kalbim bir hızlı atmaya başladı. Çocuğu da daha önce hiç görmemiştim buralarda,yolda Sinem varmış ona sordum:
- Kim bu çocuk Sinem?
- Ne yapacan kim olduğunu?
- Hiç merak ettim,daha önce hiç burada görmedim de o yüzden sordum.
- O benim ağabeyim,askerdeydi o yüzden görmemişsindir.
- Hmm tamam.
   Ben daha önce hiç bir erkekten hoşlanmamıştım ama bu çocuğu görünce kalbim yerinden çıkacakmış gibi oluyordu. Galiba hoşlanmak böyle bir şeydi ya da aşık olmak,sevdalanmak...
Çok güzel ve özel bir his...

Bir Yörük SevdimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin