Bir Yörük Sevdim

14. Bölüm : SEZON FİNALİ

     Tolga, Cemre'siz. Cemre'de Tolga'sız yapamaz...  

Günlerden pazar. Ve ben yine Tolga'yı düşünerek uyudum ve uyandım. Bugün tatil olduğu için okula gitmeyecektim. Saate baktığımda 10.30'u gösteriyordu. İçimden bir ses daha çok uyumam gerektiğini söylüyordu ve sanırım ben bu sesi dinleyecektim. Ama odaya giren ninem maalesef bu hayalimi alt üst etti.

"Guzum bende tam seni uyandırmaa geliyodum ama sen kalkmışsın. Biz dedenle kahvaltı yaptık ben seni uyandırmaa kıyamadım. Sen hazırlarsın birşeyler ben bahçaya gidiyom,deden de gahveye gitti. Neyse hazırlarsın sen bir şeyler hadi Allah'a ısmarladık."

Ben cümlenin uzunluğuna bakarak ninemin ne kadar hızlı ve uzun konuştuğunu şaşırırken o çoktan evden çıkmıştı.

Pikeyi üstümden atmıştım ki telefonum çalmaya başladı.

Tolga arıyor...

Bir an Tolga yazısını görünce kalbim hızlandı. Karnımda ki kelebekler uçuşmaya başladı.
Neyse... Çocuğu daha çok bekletmeden açayım telefonu.

"Alo"

İnsan bir günaydın der Cemre. Harbiden odunsun.

"Günaydın Cemre."
Ayhhh. Kalbim sıkıştı sanki.

"Günaydın Tolga."

"Sesin uykulu geliyor. Uyandırmadım değil mi?"

Allah'ım bu çocuk neden bu kadar tatlı?
"Yok,hayır. Ninem uyandırdı şimdi. Uykum sersemiyim biraz ondandır."

"Anladım... Bugün nasılsın?"

"Çok iyiyim. Okul yok ve tatil. Daha iyi olamazdım. Sen?"
Dedim neşeli sesimle.

"Sen iyiysen bende iyiyim... Güzelim."

Ağzımdan ufak bir kıkırtı çıktı. Aklıma gelen soru ile hemen Tolga'yla konuşmaya başladım.

"Tolga?"
"Hmm" diye mırıldandı.

"Bu soruyu sormazsam içimde kalır.
Güzelin miyim gerçekten?"
Diyip kahkaha attım.

Tabii o da aynı şekilde kahkaha attı.
"Evet. Güzelimsin."

Yina kalbim maratona çıktı. Koşuyor. Ve yanaklarım iki adet elmaya dönüşüyor.

"Her neyse ben seni başka bir şey için aramıştım Cemre?"

Sesinde soru tınısı vardı.
"Evet Tolga."

"Kahvaltı yaptın mı?"

"Hayır. Neden ki ?"
Diye sordum.

"O zaman hazırlan güzelim. Kahvaltıya gidiyoruz."

Allah'ım bu çocuk hep böyle romantik olmak zorunda mı?
Bazı kişilere göre bu romantiklik sayılmasa da bence sevdiğini kahvaltıya götürmek son derece romantik.

"Peki. Ben bir nineme haber vereyim Tolga olur mu?"

Tolga ile başbaşa kahvaltı yapmak harika bir şey olurdu.

"Peki Cemre, bekliyorum."

Ve telefon görüşmemizi bu şekilde sonlandırdık.
Bende hemen ninemi aramaya koyuldum. Dördüncü çalışta açmıştı. Hemen konuşmaya başladım.

"Ninecim ben hemen konuya gireceğim,fazla vaktim yokta. Immm şey, nine ben arkadaşımla kahvaltıya gidebilir miyim?"

Bir yandan da içimden dua ediyordum izin vermesi için.