Był taki moment w moim życiu, kiedy postanowiłam, że zrobię sobie przerwę w pisaniu, żeby przygotować się do matury, a zaraz po tym wykorzystam wakacje, żeby dokończyć wszystkie opowiadania...
Plan nie do końca się udał, przygotowałam się do matury, ale wracam tu będąc już na drugim roku polonistyki. Cóż, punktualność nigdy nie była moją mocną stroną, zawsze się spóźniam.
Chcę dokończyć tę historię, chociaż jeszcze nie wiem jak. Mam wciąż plan, który napisałam cztery lata temu, ale umówmy się, pewne rzeczy się zmieniają i nie wiem czy to, co zrobiłabym kiedyś sprawdzi się teraz, ale zakończenie pozostanie takie jak zawsze chciałam... musi, każde opowiadanie planuję od końca i to jedyna rzecz, której nie zmieniam.
To nie tak, że nagle poczułam nie wiadomo jak silny przypływ weny, ale nie chcę rzucać na dobre pisania (chociaż już praktycznie wcale tego nie robię).
Po co w ogóle napisałam to ogłoszenie, którego prawdopodobnie nikt nie przeczyta? Chyba tylko dlatego, że może jeszcze ktoś pamięta to opowiadanie, albo trafi na nie przypadkiem i upomni się o ciąg dalszy, więc będę miała motywację, żeby znów nie zniknąć. Jestem prostym człowiekiem, piszę, bo lubię sprawiać tym innym przyjemność, nawet jeśli miałaby to być jedna osoba.
Aktualnie skończyłam opłakiwać Phila, przypominając sobie, co w ogóle działo się w tym opowiadaniu i planuję jutro zacząć ciąg dalszy. Nie mam pojęcia, kiedy skończę rozdział i jak będzie wyglądał, ale postaram się dociągnąć to wszystko do końca!
Do następnego, misiaki!
(Boże, jak dawno tego nie mówiłam)
CZYTASZ
Ordinary World
Historia CortaI. Bully Cierpienie nie musi być zasłużone, czasem po prostu masz pecha i stajesz się zabawką w rękach ludzi II. Scars Ponoć nigdy nie jest za późno na zmianę, ale ile warte jest jedno przepraszam, gdy dotąd niszczyłeś czyjeś życie? III. Reality Mił...
