Cahira (On-Going)

Prologue

"TAMA NA!"

Hindi ko na lang pinansin ang sigaw ng lalaki at nagpatuloy sa pagsuntok sa mga kasama niya. Naramdaman kong may tao sa likod ko kaya agad akong umupo at slinide ang paa ko para mataaman ang binti niya dahilan kung bakit siya natumba at nadaganan ang isa pa niyang kasama. May humablot naman sa buhok ko at sinubukan akong i-headlock; buti na lang at agad kong natuhod ang pinakaiingatan niya. Aalis na sana ako pero bigla akong nasuntok sa pisngi. Lucky shot!

"Naka-tsamba ka lang," pagkatapos pagmumurahin ang lalaking nakasuntok sa akin, ako naman ang sumuntok sa kanya pero bumawi siya. Sinasalo ko lang ang mga suntok niya at nang makakita ako ng butas, pinatikim ko na siya ng uppercut. Napatawa na lang ako nang dumura siya ng dugo.

"Cahira..."

Nang masigurong bagsak na silang lahat, nilingon ko naman ang lalaking nagsasalita at nginitian. Hindi ko alam bakit niya pa ako sinundan dito, kaya ko naman sarili ko.

"Ano ba, Nathan? Di ako mapapahamak. No need to babyshit me," sumbat ko na lang sa kanya at nilabas ang cellphone ko at ginawang salamin. Mukhang magiging pasa ang nasa pisngi ko. May nalalasahan pa akong dugo. Naka-swerte lang talaga ang mokong na 'yun.

"Nag-aalala lang ako sayo," sagot ni Nathan at napairap na lang ako.

I'm Cahira Esquivel, the demonic angel. People in this town will shiver upon hearing the first syllable of my name. I chose this life because they always look down on me. Minamaliit nila ako dahil babae ako. Akala nila prinsesa ako dahil spoiled ako ng parents ko. I will prove them wrong. I can go wild, too. I am someone that nobody can control.

Tiningnan ko na lang si Nathan sa screen ng cellphone ko since nasa likod ko lang siya He's staring at me like he's waiting for me to come to his arms. Pfft.

"Nathaniel Silven," I called him in my sweetest tone. Mukhang di pa talaga ako kilala nito. Ipapaalala ko sa kanya bakit ako tinawag na anghel despite all the chaos I caused.

I removed my jacket, revealing my flawless back. Lumingon lang ako sa kanya. I chuckled as I noticed something on his pants. Boys will be boys.

Humarap na ako sa kanya at binaba ang zipper ng suot ko, letting him have a peek of my healthy bosom. Umiwas tingin pa siya pero di makakatakas sa paningin ko ang pasulyap-sulyap niya.

I caressed his nape at pinilit iharap sa akin ang mukha niya. I tried my best to contain my laughter. Nakakatawang panoorin ang mga lalaki na nanghihina at nilalabanan ang tawag ng laman. Girls are portrayed as weaklings. Bullshit. Well, I can prove that I, myself, is the weakness of boys.

"I'm sorry," I whispered on his ear and let my lips touch his neck. Bahagya niya akong tinulak pero nilagay ko na lang ang kamay niya sa ilalim ng upper clothing ko. Inalis naman niya agad. Pakipot pa 'tong lalaking to.

"Cahira, isa," oh, he's counting. I start making hickeys on his neck. Nagpupumiglas pa siya buti at nasandal ko siya sa pinakamalapit sa pader.

Nahagip nang paningin ko ang ilaw sa di kalayuan. Dumating agad sundo ko. Sayang, nagsisimula pa lang akong pag-trip-an ang lalaking 'to.

"I'm sorry for the tease," lumayo na ako sa kanya at inayos ang damit ko. Pansin ko namang pulang-pula na siya. Hinagis ko na lang sa kanya ang jacket ko at lumapit sa sasakyang sumusundo sa akin.

"S-Saan ka pupunta? Gabing-gabi na, oh! Bumalik ka na!" sigaw pa niya at humarang sa harap ng sasakyan. Ang tapang. Di niya ba alam na kaya ko siyang sagasaan? Good thing, this is not my car.

"Cahira, who's this guy? New toy?" tanong sa akin ni Phoebe. I shook my head.

"Some concerned citizen."