The Cursed - Eyed Princess

XXVI - Transferee

Hi! Thank you for still reading and supporting this story. You, my reader are one of the reason why I'm still writing stories here, I want to make you happy by making and writing stories that will caught your attention, and make you feel like you are the heroine in my stories. I would like to say thank you and please support other inspiring author here in wattpad, and always remember, do not say bashful or foul words to someone who just wants to share their thoughts with you..(I'm referring to other authors here)

Sobrang dami kasi ngayong trending na mga readers na nangbabash ng mga Authors, so just a message, remember that even though they're great and famous they are still people, they have feelings, nasasaktan din sila..And as a writer and a reader, nasasaktan rin ako para sa kanila...So please if you don't have good things to say to wattpad authors and their readers, then just zip your mouth and leave wattpad community...

Eukia POV

"I waited so long for this to happen, and now that your here I would never ever let you go. My Queen."

Andito parin kami sa garden...Di nya parin inaalis ang pagkakayakap nya...Hindi ko alam pero parang biglang bumalik lahat ng nangyari simula ng lisanin ko ang mundo na kinalakihan ko, simula ng mawala ang kinilala kong mga magulang, simula ng buksan ko ang libro, simula ng imulat ko ang mga mata ko at naging dahilan kung bakit ako naririto ngayon...Bumalik ang lahat ng masasakit na alaala kung sino ba talaga ako at hanggang sa alaalang nagbibigay sa akin nang unti unting mga kasagutan sa lahat ng tanong sa aking tunay na pagkatao...Nang dahil sa Prinsepeng ito na nakayakap sa akin...paunti unti ay nais kong ibuhos lahat ng aking isipin...Tila nais kong umiyak sa kanyang bisig...At dahil sa bugso ng aking damdamin ay unti unti kong inangat ang aking dalwang kamay upang mahigpit syang yakapin...At paunti unting lumuha ang aking mga mata....Tahimik akong umiyak sa kanyang bisig at mas lalo lamang itong tumindi ng unti unti nyang haplosin ang aking buhok upang marahil ay mapatahan ako...

Wala na akong pakialam at iniluha ko na lang lahat nang kinikipkip kong nararamdaman sa tulong ng kanyang yakap at presensya..
Basang basa na ang kanyang kasuotan at sobrang higpit talaga ng yakap ko sa di ko malamang kadahilanan..

"Its okay, everything is gonna be alright, you're doing a good job. I am here, I will always protect you. You're My Queen after all..Remember that.." He said...Mas lalo lamang humigpit ang yakap ko sa kanya at dahan dahang tumango habang nakasubsub parin ang mukha ko sa kanang balikat nya...I really don't know what happen to me, but I feel secure in his arms...It feels like home, my home perhaps...But I know that he's just doing this because I'm his Highness and He's my guardian..Pure responsibilities nothing more...Not even slightly an attraction...sa isiping iyon ay parang unti unting umurong ang mga luha ko at lumuwag ang pagkakayakap ko sa kanya at nang maalis na ang pagkakayakap ko ay tiningnan ko ang kanyang itsura...He's so Gorgeous indeed...Firm jaw, pointy nose, firm eyebrows, and his eyes...Those eyes...The eyes that can see through my soul, I really admired his eyes...It's so exquisite..

"I really love your eyes Crey.." nakita kong unti unting sumilay ang munting ngiti sa kanyang labi nang dahil sa sinabi ko...Sh*t! wait what? did I say that out loud! Godness Gracious! It supposed to be inside my mind only!
Nagulat na lang ako ng kunin nya ang isa kung kamay at ilapat nya ito sa pisngi nya...

"I feel the same baby. And you called me Crey, I would love to hear yo say it again. God I miss you!" what? He miss me? ngunit kakikilala lamang namin, or not? parang pakiramdam ko ay sobrang pula na nang mukha ko! kanina pa sya ah! nakakarami na sya! at sa isiping iyon ay bigla ko na lang hinila ang kamay ko sa pagkakawak nya at dali dali na akong nagteleport sa office ni headmistress at ng nasa harap na ako ng office ni headmistress ay narinig ko pa ang sinabi nya sa isip ko...