Love Medicine - YOONMİN

4. Bölüm - Ufak Tefek Alışverişler

    Sabah göğsümde bir ağırlık hissettim ve gözlerini açmaya çalıştım. Fakat güneş ışınları tam gözümün içine gelip acıttığı için tekrar kapatmak zorunda kaldım. Zorlukla gözlerimi araladım ve gerçekliği kavrayabilmek için bir süre tavanla bakıştım. Sonunda ayıldığımı anladığım zaman göğsümdeki ağırlığa döndüm.

    Dağınık sarı saçları, büzülmüş dudakları ile belime ayaklarını atıp kolları bana dolayan bir Yoongi görünce şaşırdım. Daha sonra onun daha rahat yatmasını sağlamak için biraz kıpırdandım ama galiba uykusu ağır olduğu için uyanmadı. Bende bu sürede kirpiklerini, minik minik çillerini, yüzüne tam orantılı minik burnunu, tatlı kulaklarını ve ince dudaklarını izledim. Her yerini ezberlemek istercesine yaptım bunu. Tam kırk dakika boyunca onu izledim. Yavaşça kıpırdanmaya başlayan beden gözlerini kaşıyarak bana bakmaya başladı. Ona gülümsedim ve " Günaydın güzelim!" dedim. Oda ben bunu diyince elmacık kemiklerinde kızarıklıklar oluştu ve gülümseyerek "Günaydın Çimin Hyung" dedi.

   Biraz daha ayıldığından emin olduktan sonra onun üzerine ağırlığımı vermeden uzandım ve onu her yerine öpücük kondurmaya başladım. Minik kedim hem kahkaha atıyor hem de beni kendinden uzaklaştırmaya çalışıyordu. Son olarak minik göbüşünede öpücük kondurduktan sonra onu kucağıma aldım ve banyoya götürdüm. Banyoda işlerimizi hallettikten sonra salonla birleşik mutfağa girdim.

     Kendime pratik bir kahvaltı hazırlarken Yoongi'ye de çikolatalı sütünü hazırlayıp verdim. Yoongi "Şahip yemekten şoyna bana kıyayfet alabiliymiyiş?" Hafta sonları iznim olduğu için bugün boştum. Yemekten sonra onun odası için dekorasyonlar, yeni mobilyalar, renk renk kıyafet ve ayakkabılar almak istiyordum. Para benim için önemli değildi. Yeterki bebeğim mutlu olsun.

    Ben düşüncelere dalmışken bir burun çekiş, dolu gözlerle bana bakan Yoongi titrek bir sesle "Ş-ahip b-ben özüy diyeyim." Gördüğüm ve duyduğum şeyle şok olmuştum. " Bebeğim neden ağlıyorsun?" diyip ona sarıldım. Hemen kollarını boynuma doladı ve "Şenden k-kıyafet istememeliydim. Bişe bakan abla şahibinisden birşey iştemeyin yokşa şize kızar dedi. Şende bana s-sinirlendin-mi?"

    Kıkırdayıp yüzüne öpücük kondurmaya başladım. Oda gülmeye başlayınca geri çekilip durumu açıklamaya başladım. "Bebeğim şahipin şana kışmadı. Kkkk. Sadece dışarıda ne alabiliriz onu düşünüyordum. Kkkk." Onun son kez burnuna bir öpücük bırakıp sütünü bitirmesine yardımcı oldum. Bende kahvaltımı bitirip hazırlanmaya gittik.

    Siyah, üzerinde pembe yazılar olan ince bir sweet giyip altına dar siyah bir kot pantolon ve siyah, üzerinde beyaz şekilleri olan bir spor ayakkabı giyip Yooniemi hazırlamaya gittim. Ona verilen çantada birkaç parça eşya olduğu için onda basit bir kombin yapıp evden çıktık.

✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯✯

    Alışveriş merkezine girdiğimizde Yoongi adeta göğsüme gömülmüş, kuyruğu ile bileğimi sıkıca kavramış ve minik elleriyle sweetimi sıkıyordu. Bende ona düşmemesi için ellerimle poposuna ve beline destek veriyordum.

   Alacak olduğumuz yatağı telefonla görüşüp eve yollattığım için sadece kıyafet ve ayakkabı alıp yemeğimizi yiyip geri dönecektik.

   Yoongi tek başına yürüyemediği için elinden tutmam gerekiyordu. Ama şu durumda onu yere indirmek bile biraz zor olucaktı. İnsanlardan ve bize bakan çocuklardan rahatsız olmuş gibi görünüyordu. Onu Seul'ün en sakin AVM sine getirmiştim. Ama yine de korkuyordu demekki...

   "Bebeğim iyi misin? Senin elini tutup yürümemizi ister misin?" dedim.

   "H-hayır. Beni kucağında taşır mısın?"