3. Bölüm

12 1 0
                                    

Eve gelir gelmez kendimi odama attım ve kendimi yüz üstü yatağa bıraktım. Boğulma derecesine gelince tepinerek yan döndüm derin bir nefes aldım.

Nedense içimde kötü bir his vardı. Çantamı çıkarıp rastgele bir yere fırlattım ve tekrar dönerek sırt üstü bir pozisyona girdim. Tam tavanla sohbet etmek için ağzımı açtığımda ağzım aralık kaldı.

Çünkü ensemde ölümcül bir soğukluk hissettim. 

Beton gibi bir yüzle elimi enseme attım. Elime bir avuç kar geldi.

Emre' nin kapşönüme attığı karlar... "Lan şimdi bittin oğlum!"

***

Dışarıda, elektrik direğinin altında elimden geldiğince cephane yaptım ve ufak bir kötü Bade gülüşüyle planıma devam ettim. Şimdi sıra, planımın 2. adımında.

Eldivenimin tekini çıkarıp telefonumu açtım ve Emre' ye mesaj attım

BADE: Emreciğim sana harika bir süprizim var. Görmen için camdan dışarı bakman yeterli 😊

EMRE: Umarım şaka yapmıyorsundur yine Bade 

BADE: Yok ya ne münasebet... Hiç öyle bir şey yapar mıyım ben? 

Planımı mahfeden şey üstten gelen Emre'nin sesiydi,

"Bade?"

Başımı yukarı kaldırdım ve onun şaşkın yüzüyle karşılaştım. Ya şimdi o tekrar içeri girecekti, ya da ben şaşkınlığından yararlanıp kartopunu ona atacaktım. İkinci yol daha mantıklı geldi...

Gözlerimi kısıp tetiğe geçince "Dur" diye bağırdı,

"Annem temizlik yapıyor, şimdi onu atarsan ikimizi de saçlarımızdan ipe asar"

Dediğini duymazdan gelip kartopunu acemice fırlattım. Kartopu... Emre'nin annesinin temizlik yaptığı odaya girdi şansıma tüküreyim ki.

Aniden elektrik süpürgesinin sesi kesilince. Ölmek için çok genç olduğumu düşünüp alelacele evimin yanındaki parka kaçtım. Umarım Merve teyzem benim olduğumu farketmemiştir.

Yoksa...

Bana bir daha aşırı lezzetli kurabiyelerinden yapmaz, ben de ona yalvarırken ömrüm geçer. 

Ben yakalanırsam başıma gelebilecek korkunç şeyleri kafamdan geçirirken Emre aradı. Sesimin normal çıkmasını umarak telefonu açtım,

"Alo?"

"Bade..."

"Ya çok özür dilerim vallahi istemeden oraya attım. Hedef tutturmada çok kötüyüm sen de biliyorsun-"

"Acaba bunu yaparken akıl sağlığın yerinde miydi? Kartopu savaşı yapalım deseydin zaten gelirdim ben" 

"Yok ondan değil... Senin yolda kapşönüme doldurduğun karlar yatağıma yatınca ensemi felç etti. Ben de ölümden döndüm falan intikam alayım dedim"

"Şükret ki annem senin olduğunu görmedi. Yoksa gerçekten ölümden dönmüştün şimdi"

"Oh be! Aklım çıktı bir an bir daha kurabiye yiyemiyicem diye!"

"Ne?"

"Her neyse boşver yarın görüşürüz "

Onun cevap vermesine fırsat vermeden telefonu kapattım ve intikamımı almanın memnuniyetiyle eve girdim..






Kendin Ol YeterHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin