partners in crime, Bae!

||. Part 15.||

Έχει περάσει μια εβδομαδα που είμαι έξω από την φυλακή και Νταξι είναι λίγο αγχωτικό αλλά δεν πειράζει τα αγόρια με προσέχουν.

Ο jug προσπάθεια να φέρετε φυσιολογικά μπροστά στους γονείς του αν και δεν τα καταφέρνει πάντα.

Σε μια εβδομάδα ειναι Χριστούγεννα και εμείς πετάμε για Λονδίνο. Όσο πιο μακριά πάμε τόσο το καλύτερο για εμάς. Είμαι πάρα πολύ αγχωμένη για τον έλεγχο στο αεροδρόμιο αλλά έχω τι παλστη διαβατήριο και είμαι καλυμμένη.

Αυτή την στιγμή είμαστε σπίτι του Paul. Δεν έχω βγει από εδώ πάνω από μια ώρα όλες αυτές τις μέρες. Έχω πάει μέχρι το σπίτι του Robert έτσι για αλλαγή. Στου jug δεν μπορώ να παω, στο δικό μου ούτε κατά διάνοια και ο Albert μένει με τους γονείς του άρα θα περάσω σίγουρα από ανάκριση χειρότερη από την φυλακή.

D:"μωρό?" λέω και παω στην κουζίνα που είναι και πίνει λίγο νερό ο jug  και κολλάω πάνω του  και τον φιλαω στο λεμο του. "θες να πάμε σπίτι σου?" λέω και η ανάσα μου χτυπάει πάνω στο αυτί του και εκείνος ανατριχιαζει

J:"darzy ξέρεις πολύ καλά πως αυτό δεν γίνεται." λέει λυπημένος και η απογοήτευση αναγράφετε στο πρόσωπο μου.

D:"ξέρω ." πάω να φύγω αλλά με πιάνει από το χέρι

J:"ακούμε... Δεν είναι ότι δεν θέλω αλλά σκέψου πως αν μπει η μάνα μου μέσα και σε δει μετά τι θα κάνεις? Εγώ φυλακή δεν σε αφονω να ξανά πας!" λέει και μου πιάνει το πρόσωπο στα χέρια του. "σ'αγαπω! Για αυτί δεν μπορώ να σε βάλω σε τέτοιο κυνδινο." με βάζει στην Αγκαλιά του και μερικά δσκρια μου βρεχουν το φούτερ του.

D:" και εγώ σε αγαπώ jug. " με σηκώνει και με βάζει να κάτσω στον πάγκο της κουζίνας. Μπενει ανάμεσα στα πόδια μου και βαθαίνει το φιλί.

Κατεβαίνει στον λεμο μου και τον δαγκονει, πιπιλαει και μου ψυθιριζει

J:"όταν μπορέσουμε σου υπόσχομαι πως δεν θα μπορείς να περπατάς. " το δέρμα μου ανατριχιζει και το στομάχι μου σφίγγεται.

D:"σε θέλω ρε jughead."

J:"μια ."

D:"τι μια?"

J:"μια ώρα θα κάτσουμε μόνο. Μετά πάλι εδώ." λέει αυστηρά και αγανακτηζμενα.

Τον αγκαλιάζω και πάμε να πάρουμε τα μπουφάν μας για να φύγουμε.

P:"παιδιά προσοχή μην σας δει κανείς." λέει προσστατευτικα

Περνάμε τους φιλακες χωρίς να βγάλω το κράνος μου για να μην με δουν. Οταν μπαίνουμε σπίτι με με κολλάει στην πόρτα και με φιλάει.