partners in crime, Bae!

||. Part 18.||

Έχουμε όμηρο την rose εδώ και 4 μέρες και τώρα είναι μεσημέρι και της πάμε με τον jug φαγητό.

Μπαίνουμε μέσα και την βλέπουμε να πάει προς το παράθυρο.

D:"μην τολμήσεις" λέω και σινεχιζει "είπα κάτι!!" φωνάζω και την πιάνω ρίχνοντας την προς τον τοίχο.  Στο προσοπο μου προσχειωνετε μια μπουνιά.

Την πιάνω από τα χέρι και την ξαπλωνο κάτω. Με γυρνάει και μου σφίγγει τον λεμο προσπαθώντας να με πνίξει.

Ένας πιροβολισμος ακούγετε από το jug που έριξε στον τοίχο. Τα υπόλοιπα αγόρια έρχονται τρέχοντας

J:"κατέβα από πάνω της πριν με κάνεις να σε τελειώσω" λέει αυστηρά και η rose είναι φανερά σοκαρισμένη όπως και εγώ αφού άκουσε την φωνή του.

R:"σε ξέρω?" λέει παράξενη

J:"ναι. Εννοείται πως με ξέρεις αλλά η μάνα που παρατάει το παιδί της μόλις φτάσει τα 11 χρόνια και η μόνη επικοινωνία μαζί του είναι μια φορά τον χρόνο ή με τα λευτα που μπαίνουν στον λογαριασμό του φυσικά και δεν θα καταλβεναι πιος είμαι." λέει και βγάζει την μάσκα.

Ένα δάκρυ κοιλαει από τα μάτια του και εγώ πάω κοντά του και του πιάνω το χέρι

R:" με έχεις απογοητεύσει. "λειε αυστηρά.

Μα πως είναι τόσο ανέστητη?

J:" εγώ? Εγώ απογοήτευσα εσένα? Εσύ που είσαι πράκτορας της cia εδώ και 20 χρόνια και εγώ το ίδιο σου το παιδί δεν είχα ιδέα. Εγώ απογοήτευσα την γυναίκα που δεν θυμάμαι να με έχει κάνει ποτέ μια αγκαλιά αν δεν είναι μπροστά κόσμος. Εγω που δεν έχω ακούσει ποτέ καλό λόγο να βγενει από το στόμα σου!! Τα παιδιά είναι η οικογένεια που εσύ πήρες μακριά μου. Που εσύ δεν αφίσες να έχω. ΕΣΎ ΜΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕΣ ΤΗΝ ΖΩΉ. Αν δεν ήταν τα παιδιά δεν θα ειμουν εδώ. "

R:" μα φυσικά και δεν θα Εισουν εδώ. Θα Εισουν καλός άνθρωπος.! "

J:" δεν κατάλαβες... Όταν λέω εδώ ενωω ζωντανός, να αναπνέω, να μιλάω και να κάνω όλα αυτά τα πράγματα που οι νεκροί δεν κάνουν. Όσο για το κακός άνθρωπος δεν έχεις κανένα δικαίωμα εσύ να μιλάς. Ο άνθρωπος είναι κακός όταν όταν δεν έχει αισθήματα και ο μόνο χωρίς ούτε σταγόνα από αυτά εδώ μέσα είσαι εσύ!! Τώρα τι? Θα με συλλάβεις? Θα με βάλεις φυλακή? Θα με πυροβολήσεις? Έλα Καντω! Τι φοβάσαι? Πιο λίγο πονάει να πυροβολήσεις πάρα να περνάς όλα αυτά που εγώ έχω περάσει τόσα χρόνια. " λέει και της δίνει το όπλο του.

D:" jug μπορεί να μην πυροβολήσει εσένα αλλά εμένα σίγουρα. "λέω και με κοιτάει με ένα μικρό χαμόγελο.

J:" δεν τολμάει. Αν πονέσει εσύ ή οποιαδήποτε άλλος εκτός από εμένα είναι νεκρή. Από και για εμένα. " τον παίρνω με αγκαλιά. Και μόλις ακούμε κάποιον να ρουφάει την μύτη του απομακρυνομασται

Κοιτάω γύρο μου και βλέπω την rose να έχει δακρύσει.

R:"Συγνώμη. Συγνώμη που σου προκάλεσα τόσο πόνο. Που σε έκανα να νιώθεις έτσι αλλά πραγματικά χαίρομαι που έχεις βρει άτομα που σε αγαπάνε πραγματικά. Όσο για το αν θα σε συλλάβω. Θα έπρεπε αλλά η οικογένεια είναι πιο συμαντικη από την δουλειά άρα έχεις το ελεύθερο να ζήσεις την ζωή σου. Δεν θα πω σε κανέναν τίποτα. Αν θέλετε μπορώ να συλλάβω κάποιους άλλους και να πω πως είστε εσείς.θα κάνω τα πάντα για να επανορθώσω. "

J:" έχω κάποιους στο μυαλό μου. "λειε και μας κοιτάει με ένα πονηρό χαμόγελο.

" την ομάδα της Jessica "λέμε όλοι μαζί.

R:" έκλεισε λοιπόν. Όμως θα πρέπει να φύγετε από εδώ το συντομότερο. Να πάτε Ισπανία να ζήσετε να συνέχισετε την ζωή σας εκεί. "

D:" ευχαριστούμε κυρία rose. "

R:" αν ειναι ευτυχισμένος μαζί σου. Ευχομαι να μην σε χάσει ποτέ. "

D:" και εγώ." λέω και γελάμε.

...........................................................................
Τελειώνει σιγά σιγά και αυτό.

Αχ θα μου λείψει λίγο νομίζω. Εσάς?

Ελπίζω να σας αρέσε
Κάντε αστεράκι και αφιστε σχολιοοοο