Jouer Avec Le Destin

Bölüm 5

Önceliklen merhabalar aq . Niye hiç yorum yok ? Yorum atın bakim.

Eyi okumalarrr...

Çemen' den

Beyaz ısık gözümü kamaştırırken " Noluyo lan öldüm heralde cennet mi cehennem mi burası aq ? Yakşikli zebaniler nerde ayol ? "derken gözüme ışık tutulduğunu anlayınca aklımdaki yakışıklı zebani fikrini unutmaya çalıstım. Biskolata reklemı izlemiceksin aq künah.

( buradaki kelimelerin doğru yazılışlarını biliyorum biraz samimi olak diye şey ettim çünkü Jimin' i biraz kendim gibi yazmak istiyorum ve Jimin'in karakteri çok soğuk ve detaysız oldu. Yani kısacası çok takılmayın okuyun )

   Karşımdaki doktorun gözümden ışığı çekmesiyle ortamın kararması ile gözümü kapattım. Bir süre bekledikten sonra gozümü açtığımda doktora bakınca onun da bana ecinni görmüş gibi baktığını gördüm. Bir müddet boş boş bakıştıktan sonra duvardaki aynadan kendimi görünce doktora far görmüş davşan gibi baktığımı anlayıp bakışlarımı düzelttim.

   O sırada sanki bi parçam eksik gibi hissediyordum. Doktorun bana seslendiğini duyamayacak kadar eksik ...

- Jimin bey
- Jimin bey iyi misiniz ?

Transtan çıkar gibi sarsılarak gözlerimi karşıdaki duvardan çektiğimde elim boş olan karnıma gitmiş orada bir şişlik olmadığını görünce panikle doktora bakmış neyin eksik olduğunu ve o eksiğin canımı acıttığı gerçeğiyle daha ismi bile konmamış parcama sanki oradaymış da beni duyabilirmiş gibi seslendim.

- bebeğim , bebek , yok. Yok bebek.
Nerde?

Bebeğin olmaması gerçeğiyle acıyan kalbime vurmaya başlamıştım.
  Her şeye sinirim vardı herşeye. Beni terk eden bebeğime. Aşık olmama rağmen beni sevmeyen biricik tavşanıma. Uyandığımda yaşdığım bunca acıda yanımda olmayan aileme herkese.

  Karnımı göğsümü yumruklamaya başladım. Hıncımı kendimden çıkarmak istedim , kaybolmak , yok olmak.

  Beni tutmaya çalışan doktor ile sesime gelen Taemin ile ablam olarak gördüğüm Solar 'ın çığlıklarını duymadan " yapma " demelerini duymadan. Oysaki biraz önce narkozun etkisiyle gayet keyfim yerindeydi. Doktoru dinlememiştim ve her ne kadar o pislik adamdan olduğu için nefret etsemde alıştığım bebeğimin olmaması hayatın bana bir saniye bile mutlu olamayacağımın göstergesiydi.

Elimle beni durdurmaya çalışan doktoru ve arkadaşlarımı iterken omzuma saplanan iğne ile başımın döndüğünü ve görüntümün bulanıklaştığını hissettim. Bilincim kapanırken kendime bi söz vermiştim bundan sonra hayata karşi gelicek ve kaderime katlanmıyacaktım. Kader bundan sonra benim kölem olacaktı. Benim emirlerim ve benim isteklerimle beni yönetmesine izin verdiğimi bilmeden.

   Nası oldu ? İlk kez bir bölüm içime sindi. Birkaç bölüm daha böyle sonra jungkook devreye gircek ve jungkook jiminin düşündüğü kadar uslu bi çocuk değil ama kader artık jiminin kölesi ve jimin haystını değiştirecek ve jungkook da belki jiminin kaderinde vardır.

   Napıyoruzzz oy atıyoruz ...

Arkadaşlar parmağınızı hareket ettireceniz o kadar da zor değil yavv ...