Mixed up worlds (Nederlands) {💯%}

6. Niet goed!

Mal pov:
Kaylee en ik waren weer in de keuken van de vreemde hotel bezig.
We hadden van alles gevonden en besloten om de sfeer op te krikken iets van koekjes ofzo te bakken.
"Geen noten! Daar is Skye allergisch voor." zei Kaylee gehaast.
"Oh, oké. Anders een deel met en een deel zonder. Dan is er keuze?"
"Oké. Maar we moeten wel uitkijken in verband met Skye."
"Komt goed. Echt waar."

Na een uur haalden we ze uit de oven en ik deed ze op twee schalen; noten en zonder noten.
We lieten ze afkoelen en namen ze daarna nee naar de anderen.
"Hey jongens! Kom hier!" riep Kaylee grinnikend.
En vrijwel iedereen kwam eraan.
"Meiden, hoe hebben jullie dat gedaan?" vroeg Ben van Kaylee's wereld.
"We vonden wat spullen in de keuken van het hotel en besloten wat te bakken." legde Kaylee uit.
"Wat is het verschil van de twee schalen?" vroeg Gil.
"Skye is allergisch voor noten dus zijn er een deel zonder noten."
"En de anderen dus met."
Vulde ik Kaylee aan.
Maar Skye en Zed waren er als enige niet.

Na een tijdje waren ze er nog steeds niet en er waren nog twee van elke soort voor ze over.
Ik stond op.
"Ik kijk even waar ze zijn..."
Niemand leek geïnteresseerd. Stelletje aasgieren.

Ik liep het hotel weer in en klopte op hun deur.
"Jongens? Zijn jullie hier?"
"Alleen ik." klonk de stem van Zed.
Hij opende de deur en ik gaf hem 2 van de koekjes.
"Hadden Kaylee en ik gebakken. Ik heb er ook nog 2 voor Skye. Weet jij waar ze is?"
"Ze zei dat ze even rust wilde. Probeer bij het meer."
"Oké. Bedankt."

Dus ging ik daar heen.
En ja, daar zat ze.
"Skye, alles oké?"
Ze keek verschrikt op.
"Mal! Ja... Gaat wel..."
"Je liegt."
"Hoe weet jij dat nou?"
"Ik loog drie maanden over iets. Ik weet hoe liegen werkt."
"Best... Het gaat niet."
"Wat is er?"
"Beloof je niks verder te vertellen?"
"Natuurlijk. Wat is er dan?"
"Heb je wel eens het gevoel gehad dat je iemand na een periode nooit meer terug zal zien maar erg veel om hem begint te geven?"
Ik zuchtte.
"Ja..."
"Dat heb ik nu met Zed."
"Wacht wat?!"
"Ik denk dat ik Zed leuk begin te vinden maar ik vertrouw hem niet eens. Ik wil wel maar door die stomme Z-band."
"Even terug. Jij hebt een crush op Zed?!"
"Niet zo hard!" siste ze.
Ik grinnikte.
"Rustig, ik vertel niks door."
"Ja maar ik heb daardoor drie problemen."
"Drie?!"
"Ja, Addison is Zed's vriendin. Ik zal hem na een tijdje nooit meer zien. En Sean heeft een crush op mij!"
"Oh..."
"Wat moet ik doen Mal?"
"Volg je hart."
"Daar heb ik nu vrij weinig aan."
Ik ging naast haar zitten.
"Ik weet hoe jij je voelt. Je hebt het gevoel dat je wel met Sean moet gaan omdat je Zed nooit meer zal zien. Dat had ik ooit met Benjamin en Harry. Ik dacht dat ik geen keuze had. Ik was Harey kwijt. Dus moest ik wel met Benjamin."
"En wat heb je gedaan?"
"Ik volgde mijn hart en zorgde dat ik terug kon naar Harry."
"Mal?"
"Ja?"
"Wil je me even alleen laten? Ik moet even denken."
"Ja is goed. Oh, bijna vergeten. Kaylee en ik hadden dit gebakken. Deze twee waren nog voor jou."
"Bedankt Mal."
Ik lachte en liep terug naar de anderen.

Zed pov:
Kaylee en Mal konden wel bakken. Maar ik dacht dat Mal zei dat er noten in zaten... Skye kreeg zonder...
Wacht eens... In de mijne zaten geen noten dus heeft Skye nu een groot probleem!
"Jongens, waar is Skye?!" riep ik terwijl ik bijna van de trap donderde.
Kaylee keek me geschrokken aan.
"Hoezo?"
"Mal zei dat ze nog twee zonder noten had voor Skye en twee met voor mij toch?"
"Ja?"
"Ze zijn verwisseld."
"Wat?!"
"Waar is Skye?!"
"Mal!!!"
Mal kwam eraan gerend.
"Wat is er?"
"Waar is Skye!"
"Bij het meer? Wat is er aan de hand?"
Maar ik negeerde haar en rende erheen.

Na een tijdje zag ik Skye op de grond liggen, stik geluiden te maken.
"Skye!"
Ze keek me zwakjes aan en het viel inderdaad op dat haar luchtpijp dicht ging en opzwol.
Ik keek haar geschrokken aan.
"Skye, kijk me aan. Waar is je tas?"
Ze wees zwak naar haar tas die een meter verderop lag.
Ik griste het en pakte die allergie spuit.
"Oké het komt goed, Skye..."
En zonder te denken deed ik die spuit, door haar broek, in haar dij zoals ze dat toen had gezegd.
Ze schoot overeind en hapte naar adem.
"Skye!"
"Zed!"
Ze onhelsde me en ik sloeg mijn armen om haar heen.
"Je hebt mijn leven gered..." zei ze zacht.
"Ik weet het. Gaat het?"
Ik voelde dat ze snikte en en ik probeerde haar te sussen.
"Het is oké... Je bent oké... Alles is weer goed..."
Ik grinnikte kort.
"Wat is er zo grappig?" vroeg ze beledigd.
"Dat je me nu dus genoeg vertrouwd om me te knuffelen."
"Waarom zou ik de gene die mijn leven redde niet vertrouwen?"
Ik zweeg en grijnsde.
"Alleen een monster zou je laten sterven."
Skye liet me los en veegde haar gezicht af aan haar mouw.
"Bedankt Zed."
"Je kunt altijd op me rekenen."
"Ik geloof je."
Ik hielp haar overeind en we liepen weer naar de anderen.

Skye pov:
Toen Zed en ik terug kwamen bij het hotel, sprintte Sean naar me toe.
"Skye! Alles oke?"
"Ja, Sean. Het gaat prima."
"Weet je het zeker?"
"Ja... Zed redde mijn leven."
En ik lachte kort naar hem.
Sean haalde opgelucht adem.
"Daar ben ik blij om. Ik was bang dat je dood zou gaan."
"Maar dat deed ik niet."
"Net niet." verbeterde Zed me.
Sean keek me bezorgd aan, ik rolde met mijn ogen en gaf Sean een knuffel.
Hij was erg verbaasd maar sloeg zijn armen ook om me heen.
Ik grinnikte.
"Sean, je bent echt een goede vriend."
"Een goede vriend?"
"Je klinkt teleurgesteld...?"
"Oh nee hoor."
Ik keek hem met een schuin oog aan en grinnikte.
"Ik zit je maar te jennen."
"Oh... Natuurlijk..." zei hij onzeker.
Ik bedoel, ik wist al dat hij nog een crush op me had maar hij was duidelijk nog niet klaar om het toe te geven.
Ik liet Sean los en hij leek niet op z'n gemak.
"Sean?"
"Ja?"
"Geef het nou maar toe."
"Geef wat toe?"
"Dat weet je best."
"Umm..."
Zed snapte de hint en ging er met de anderen vandoor.
Sean keek me grijnzend aan.
"Oké. Je weet het dus al."
"Het is overduidelijk."
"En?"
"En wat?"
"Ik vindt je leuk. Dat wist je al... Maar wil jij me ook terug?"
"Oh... Nou..."
Ik beet op mijn lip.
Nu moest ik het hem wel zeggen...
"Sean... Ik..."