Mixed up worlds (Nederlands) {💯%}

1. Is dit echt?

Mal pov:
Weer een saaie dag.
De barrière was al twee maanden kapot.
Harry en ik waren een goed stel. Maar nu viel er weinig te beleven.
Over Harry gesproken. Hij kwam er net aan lopen.
"Hey Mal!"
"Hi Harry!"
Hij kuste me en kwam naast me zitten.
"Alles oké?"
"Ja hoor."
"Maar...?"
"Het is al twee maanden dood saai."
"Hoe bedoel je? We kunnen alles doen wat we maar willen."
Ik keek hem met een schuin oog aan.
"En sinds wanneer vindt jij het niet saai als er niks te knokken valt?"
"Best ik lieg. Het is saai. Maar er moet toch iets zijn wat we kunnen doen?"
"Tja. Ben regelt een feest aangezien hij weer met Audrey is."
"Zijn die twee weer samen?"
"Dat zeg ik toch."
"Sinds je al ander half maand weet hoe je moet zwemmen, ga je mee naar het meer?"
"Nee, sorry. Ik ga kijken of er nog meer rijken zijn behalve Auradon."
"Wil je ontdekkingsreiziger worden of zo?"
"Alles liever dan hier niks nuttigs kunnen doen."
"Zit wat in. Ik ga wel naar het meer. Als jij je bedenkt. Je weet me te vinden."
"Later."
Ik zuchtte en liep naar de campus.

Evie kwam me tegemoet lopen.
"Mal! Kom mee naar het meer."
"Jij ook al?"
"Kom nou!"
En ze trok me al mee.
Bij het meer schrok ik.
"Wat in Hades' naam is dat?!"
Evie keek me aan.
"Ik hoopte dat jij dat zou weten."
Ik, Evie, Carlos, Jay, Harry, Gil, Uma en Ben stonden voor de rare groene zwevende cirkel.
Was het soms een portaal?
Ik raapte een steen op en gooide die erin.
Hij verdween. Shit.
Ik keek de anderen aan.
"Het is een portaal... Denk ik..."
"Hoe gaan we dat checken?" vroeg Gil.
Ik keek naar 'het portaal' en weer naar de rest.
"Ik heb een plan."
"Wat dan?" vroeg Ben.
"Iedereen, we vormen een ketting zodat een paar van ons door de portaal kunnen en de rest blijft aan deze kant. Als er aan de armen getrokken wordt proberen we weer terug te komen aan deze kant van het portaal."
Iedereen knikte en ik haalde diep adem.
"Mal, wees voorzichtig."
Harry stond achter me en ik knikte.
Ik reikte met mijn hand de cirkel in. Maar toen ik hem terug wou trekken wou dat niet.
"Jongens... Klein probleempje..."
"Wat?" vroeg Carlos.
"Ik zit vast!" zei ik een beetje paniekerig.
"Wacht wat?"
Harry wilde me helpen maar het werkte niet.
Ineens werden we er allemaal in getrokken.

Ik keek om me heen.
"Wat is dit voor een plek?"
"Ik heb werkelijk geen idee." zei Evie.
"Jongens kijk!" en Gil wees naar een bord waar een vaag woord op stond.
"EverTown..." las Jay.
"EverTown? Welk deel van Auradon is dat?" vroeg Uma.
"Geen?" zei Ben twijfelend.
Ik zuchtte.
"We zitten dus hier in een vreemde plek..."
Er waren nog twee groene cirkels maar de gene waar we uit kwamen was verdwenen.
Ik wilde mijn hand in een van die andere cirkels steken maar dat wou niet. Gek...

Zed pov:
Addison en ik waren samen met een hoop van onze vrienden bezig met de verrassing voor mijn zusjr Zoey.
Ze zou jarig zijn en het zou een keer een echt feest worden.
Addison keek vragend om zich heen.
"Is er iets?" vroeg ik.
"Waar blijven Bonzo en Eliza?"
"Geen idee. Ze zullen zo wel komen."
Ik en Addison maakte het spandoek bij de voordeur vast toen we geschreeuw hoorden.
"Zed! Bonzo!"
Addison herkende de stem sneller dan mij.
"Eliza." zei ze snel.
Ik wilde richting het geschreeuw lopen maar Addison pakte mijn hand.
"Ik ga met je mee."
"En wij ook." zeiden de weerwolven.
Ik knikte en snel gingen we erheen.

"Zed! Bonzo!" schreeuwde Eliza nog eens.
Toen ik Eliza zag schrok ik.
"Wat is dat?!" riep ik.
Eliza zat met een arm vast in een rare groene zwevende cirkel en met haar andere arm klemde ze een paal vast.
"Help me liever! Ik zit vast! Als ik de paal los laat wordt ik in dit ding getrokken!"
"Het komt goed! We halen je eruit!"
Op dat moment kwam Bonzo er ook aan.
"Jongens! Pak elkaar hand. We vormen een ketting om Eliza te helpen!" zei ik.
Iedereen deed dat, ik liep naar Eliza toe en reikte mijn vrije hand naar haar uit.
"Eliza, je moet me vertrouwen. Laat de paal los op drie. Ik pak dan je hand en halen we je eruit."
"Als ik die paal los laat ben ik weg."
"Vertrouw me."
"Best."
"Een... Twee... Drie!"
Eliza liet los en ik greep haar hand.
"Ik heb je!"
"Haal me eruit."
"Jongens trekken!"
Dat deden we. Maar ineens werden we er allemaal in getrokken.

Ik keek om me heen.
"Jongens, ik denk dat we niet langer in Seabrook of Zombietown zijn..."
Eliza keek om zich heen.
"En we zijn niet alleen."
Verderop stonden wat mensen met gekleurd haar en rare kleding.
Ik schudde mijn hoofd.
"Wat is dit voor een plek?" vroeg Addison.
"EverTown." zei Wyatt en hij wees naar een bord even verderop.
"Dit is niet goed..." mompelde ik.

Skye pov:
Weer een normale dag in The Northstar lodge.
Sean zou terug komen van de tour. Ben was nu dik een jaar met Danielle. Kaylee en Noah hadden het druk in het conservatorium.
Maar vandaag zou iedereen terug komen.
En vandaag zouden we een groot feest hebben!
Ik ruimde nog wat spullen op een Josh grinnikte.
"Hey Skye!"
"Josh!"
Ik omhelsde hem.
"Je bent er."
"Ja natuurlijk!"
"De anderen zullen ook zo terug zijn. Wil je nog even helpen?"
"Tuurlijk."

En even later kwamen Kaylee en Noah er ook aan.
"Kaylee! Noah!"
"Skye!"
Kaylee vloog me om de hals.
"Ik heb je gemist."
"Ik jullie ook."
Noah gaf me ook een knuffel.
Ben en Danielle waren er ook.
Nu alleen Sean nog...
De anderen en ik praatte wat bij en er werd veel gelachen.

Na een korte periode klonk er geroep.
"Is daar iemand? Ik kan wel wat hulp gebruiken!"
Ik keek op.
"Sean?"
Ben keek verbaasd op en ik sprintte naar buiten.
"Sean!"
"Skye!"
Hij zat met een been vast in een zwevende groene cirkel en hield met zijn beide handen het hek vast.
"Wat is dat?!"
"Weet ik niet. Het verscheen ineens en nu zit ik vast. Het probeert me er verder in te trekken..."
"Ik en de anderen helpen. We krijgen je er wel uit."
"Hoop ik..."
Ik draaide me weer om naar The Lodge.
"Jongens! Kom even helpen!"

Zo stonden we met zijn allen bij Sean en hielde we elkaar vast om hem eruit te trekken.
"Op drie." zei Ben.
"Een..." zei Kaylee.
"Twee..." riep Noah.
"DRIE!" riep Josh.
We trokken maar we werden er allemaal in getrokken.

"Jongens, waar zijn we?" zei Sean verbaasd.
Ik keek om me heen.
"Niet bij The Lodge in ieder geval..."
"Nee, EverTown. Volgens dat bord."
Josh wees ernaar en Danielle gilde.
"Zombies en Weerwolven!"
"Danielle, die bestaan niet."
Maar tot Ben's schrik liepen er echt zombies en Weerwolven. Bij een groep mensen in roze en groene pakjes.
"Oké... Dit is niet goed..." zei Kaylee zacht.
"Maar wat zijn dat dan?" en Noah wees naar een groep waar een aantal meiden fel gekleurd haar hadden.
Twee soorten blauw, paars en roze.
Ik schudde mijn hoofd.
"Dit kan niet echt zijn... Dat is onmogelijk..."
"Skye? Alles oké?" zei Sean zacht.
"Ja... Dit is gewoon heel raar allemaal..."
En Danielle bleef spastisch doen wat (ik geef het niet graag toe) best logisch was.
Ik bedoel er zijn hier zombies en weerwolven!