Good Boys are Bad Boys || Hemmings {vervolg GGABG}

Fourty-five

Luke POV

De volgende ochtend word ik alleen wakker, iets wat niet klopt met de herinnering die ik heb aan gisterenavond. Verward en lichtjes gedesoriënteerd kijk ik om me heen. Misschien is ze in de badkamer?

Ik rek mezelf uit en stap dan uit het bed. Ik trek een boxer aan die op de grond ligt en loop naar de badkamer.

"Love?" Ik duw de deur voorzichtig open, maar er is niemand. Ze is dus echt weg. Waarom is ze nu vertrokken? Waarom is ze niet gebleven? Twijfel neemt mijn hele lichaam over, en de tranen staan bijna in mijn ogen. Ben ik haar nu weer kwijt?

Ik besluit om eerst te douchen en me om te kleden, en daarna naar haar hotelkamer te gaan. Er is vast wel een verklaring waarom ze is weggegaan. Misschien om andere kleding aan te trekken, of misschien om naar haar ouders te bellen. Ze zou toch niet zomaar vertrekken, toch?

Ik neem mijn telefoon van het nachtkastje, en loop dan mijn kamer uit. Ik loop naar de kamer van Ashton en Acacia, hopend dat Ashton niet de deur opendoet. Ik klop op de deur en wacht geduldig op een antwoord. Ik bijt nerveus op mijn onderlip en houd mijn blik naar de grond gericht. De deur gaat open en ik kijk meteen op.

"Hi." Glimlach ik klein naar Acacia.

"Oh, hi." Zegt ze lichtjes ongemakkelijk.

"I, uhm, why did you leave?" Vraag ik fronsend. Acacia zucht.

"Can we talk about that later?"

"But, Love, aren't we like, okay now? I thought after last night we -"

"Luke, I ..." Maar ze krijgt haar zin niet afgemaakt. Ze zucht en schud licht haar hoofd. "Can we talk about this another time, please? I really, uhm, need to do something."

"Okay?" Antwoord ik aarzelend.

"Bye." Ze glimlacht klein en sluit de deur. Wel, dat ging niet zoals ik had gepland. Ik loop zuchtend weg van de deur en besluit om alvast naar het ontbijt te gaan.

Calum zit daar al aan een tafel, met een stralende glimlach op zijn gezicht.

"Well, goodmorning sunshine." Zeg ik grappend en schuif bij hem aan tafel aan.

"Hey." Lacht Calum.

"Why are you so happy?"

"I did it man." Zegt hij trots en knikt met zijn hoofd.

"You did what?" Vraag ik grinnikend.

"I asked Janny out!" Een brede glimlach komt op Calum zijn gezicht. "And she even said yes! I swear, this is the best day of my life."

"I wish I could say the same." Zeg ik lachend en sta op van de tafel om naar het buffet te gaan. Als ik terug kom, kijkt Calum me vragend aan.

"What's wrong?"

"Nothing you need to worry about." Verzeker ik hem glimlachend. "So, how did things with Janny went?"

"Well, I confessed to her I still remembered the kiss, and she did too. She said she actually really liked it, but was afraid I didn't remember. And than I told her that I actually really like her, and she was all cute blushing and stuff and than I asked her out." Vertelt Calum opgewonden. "So, I was thinking on taking her out for dinner tonight, I know it's not much, but it's a start."

"I'm happy for you." Glimlach ik naar Calum. "Everybody is getting a girlfriend and I'm losing mine."

"Things with Acacia will get better." Verzekerd Calum me. "You two are like made for each other." Lacht Calum.

"Not that sure if Acacia thinks the same about that one." Mompel ik en begin aan mijn ontbijt te eten zodat ik een reden hem om niet op Calum te antwoorden. Al gauw wordt het drukker in de zaal en komen er ook meer en meer mensen van onze groep. Ik heb even enorm ongemakkelijk oogcontact met Acacia wanneer ze de zaal inkomt, waardoor ik de rest van het ontbijt mijn blik strak op de tafel houd. Wel, deze dag had best wel anders kunnen lopen.