Good Boys are Bad Boys || Hemmings {vervolg GGABG}

Twenty-nine

Luke POV

Alles ging natuurlijk niet zo vlot als je het overal kan lezen. Ik weet dat het voor een meisje erg pijnlijk is, en daarom dat ik ook enorm voorzichtig was. Ik wil niet dat haar eerste keer om mij draait, om mijn behoeftes. Het draait om haar, hoe zij zich voelt en hoe ver zij wilt gaan.

Maar uiteindelijk ging het beter, en kreeg ook zij er genot van.

We hebben daarna samen nog een douche genomen, en toen ik het opgedroogde bloed tussen haar benen zag, voelde ik me enorm schuldig. Acacia beloofde me dat het oké was en dat het morgen wel beter zou zijn. Ze zei ook dat ze van me houdt en dat ze nooit gelukkiger is geweest.

En nu ligt ze naast mij, te slapen in mijn armen. Ik wil haar nooit meer loslaten, maar ik weet dat zodra ik haar de waarheid vertel, ik haar zo tussen mijn armen uit zal voelen glijden.

Ik wil haar niet kwijt, en daarom twijfel ik er meer en meer over om het haar wel te vertellen. Hoe kan ik haar vertellen dat ik een week geleden met een ander meisje in bed lag? Hoe kan ik dat haar vertellen na onze eerste keer? Ik wil haar geen pijn doen, dat verdient ze niet. Ik weet dat ze beter dan mij verdient, maar ik wil haar niet kwijt. Ik wil haar verdienen, en ik wil het goed maken.

Ik kan mezelf wel tegen mijn kop slagen dat ik dit haar aan doe. Eerst Brandon en nu ik. Dat verdient ze niet. Dat heb ik haar zelf verteld, en toch heb ik net hetzelfde gedaan. Alleen misschien erger. Ze vertrouwt me. Ze heeft het me al duizenden keren vertelt en door vanavond heeft ze me dat ook aangetoond.

Mijn lichaam doet bijna fysiek pijn van de tweestrijd die in mijn hoofd woelt.

Ik weet dat ik het haar moet vertellen, maar ik wil haar niet kwijt. Ik wil haar in mijn armen kunnen blijven houden, ik wil haar kunnen blijven kussen, en ik wil van haar blijven houden. Als ik haar de waarheid vertel, kan ik dat niet meer.

Dus is het gewoon niet voor iedereen beter als ik haar niets vertel? Als ik van haar blijf houden, haar blijf vasthouden en haar blijf kussen? Ashton zal woedend op me zijn, maar ik weet dat hij het haar niet zal vertellen.

Ik kan het haar gewoon niet vertellen.

"Luke, babe, we need to get up." Hoor ik haar zachtjes lachen terwijl ze aan mijn schouder schud. Ik kreun zacht en verstop mijn hoofd verder in mijn kussen, waardoor ze weer lacht. "Luke." Grinnikt ze.

"We don't need to get up, Love. That's not the sun you see, it's the moon. Now come and lay with me."

"Luke, we're not Romeo and Juliette." Lacht ze.

"Good, I don't want to murder myself and I don't want you dead." Grinnik ik en steek mijn arm in wilde weg uit. Gelukkig krijg ik mijn arm om haar middel en trek haar zo tegen me aan. Een hoge gil verlaat haar mond en ik grijns. "Come here. Let's cuddle."

"But, Ashton texted me that -"

"They can wait." Glimlach ik en haal mijn hoofd uit mijn kussen om haar zo aan te kijken. Acacia haar ogen glinsteren, een glinstering die ik nog nooit heb gezien. Haar wangen hebben een lichte roze blos, en ze ziet er nog mooier uit dan ik haar ooit heb gezien. "You look beautiful." Fluister ik zacht en kan haar alleen maar aangapen.

"Don't be silly." Lacht ze. "I have a bedhead and my make-up is probably all over my face."

"No, Love, I'm serious." Glimlach ik. "You are breathtaking." Acacia rolt met haar ogen, maar ik zie de roze blosjes donkerder worden. "Now, let's forget the world and cuddle for a while."