Chapter 22: Epilogue

33 2 0
                                    

Nang biglang nagsalita si timmy nang "Kapag po ba isinuko ko ang sarili ko sa inyo, Hindi niyo na po ba sila sasaktan? At Makaka-alis na po ba sila? tanong niya kay Ma'am Natasha.

"Yes darling!" sagot naman ni Ma'am Natasha sa kapatid ko na si Timmy.

Bigla niya akong niyakap at sambit ng "Mahal na mahal po kita ate tanya! Lagi mo po yung tatandaan!" sambit ni Timmy sa 'kin sabay piglas at takbo mula  kay M'am Natasha.

"H-huwagg!! Hindiii!" sigaw ko sabay bitaw naman ni Ma'am Natasha kay Sarah at kuha ko naman dito.

"Babalikan kita!" huling salita na pasigaw kong binitawan sa kanya.

Sabay pasok naman namin ni Sarah sa kotse at habang pinapaandar ko ito. Nakatingin ako sa salamin ng kotse, kay Timmy hindi ko namalayan ang pagpatak ng aking mga luha habang kumakaway at nakangiti ngunit lumuluha nang aking kapatid na si Timmy.

After what happened I realized that loving you're family is the best thing we can do while having life without eternity, mostly living and loving while having humanity.

~ T_h_e E_n_d ^_° ~

(i hope you like it, don't forget to vote, leave comment, follow me and please share this story. Lovelots muah muah,

- j a e m a n d i r i g m a ♥)

UNSAFEWhere stories live. Discover now