Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar, beyaz, beyazdı.
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Işıkla yağmur beraber.
Bir türkü ki gamlı uzun,
Ve sen gülünce aç.
Mavi, Ahmet Hamdi Tanpınar
Elimdeki şiir kitabını masamın üzerine koydum. Ve kendimi yatağıma bıraktım. Yarın büyük gün en yakın arkadaşlarım Aslı, Akın ve mutlu ile beraber çocukluğumuz - dan beri hayalimiz olan İstanbula üniversite okumak için gidiyoruz. Anaokulu, ilkokul ortaokul ve lise hiçbir zaman ayrılmayı düşünmedik. Bu yüzden lise sonda elimizden geleni yaparak aynı üniversiteyi kazandık. Kendimden ve arkadaşlarımdan bahsetmek gerekirse 19 yaşında, liseden yeni mezun, ben hariç ailelerinin tek çocuğu olan ve yarın hayatlarının en mutlu günü olan üniversiteli bireyleriz. Bizim bu yakınlığımızın bir sebebi de ailelerimizin de çocukluklarından beri tanışıyor olmaları
Şimdilerde kırklarında olan bu ebeveynler birbirleriyle o kadar yakın ki aynı apartmanda yaşamaya karar verdikleri için ve herkesin evinin anahtarı diğerlerinde olduğu için bazen onları habersizce eve gelmiş mutfakta bir şeyler yerken veya salonda televizyon izlerken bulabilirsiniz. Ne yapalım kaderimiz bu şekildeymiş. Aslında benim en çok korktuğum yarın nasıl vedalaşacağımızdı. Eminim ki yarın annemin başını çektiği ebeveynlerimiz önce sizinle gelelim sizi evinize yerleştirelim diyecek sonra bir ikiz burçlu edasıyla acaba biz de mi İstanbula taşınsak diyecek ama onu da kabul edemeyip biz Kütahya'yı bırakmayız diyip bizi yolcu edecekti. Bize devlet yurdu çıkmadığı için iki hafta önce kampüse yakın bir apartmanın karşılıklı iki dairesini kiralamıştık. Aslı ve ben, Mutlu ve Akın yaşayacak. Tabiki onlar iki erkek yemek yapmayı bilmediği için ve benim sevgili arkadaşım Aslı da gastronomi okumaya başlayacağı için şimdiden onlarla yaşamaya alışmam gerekiyordu. Düşüncelerimi kontrol edemediğimi anlayınca kendimi uykuya bıraktım.
Her sabah olduğu gibi yine ve yeniden annem beni alarmdan önce kaldırdı.
"Müge Hanım hadi kalkın artık. Çok meraklı olduğunuz İstanbulunuza giden uçağı kaçıracaksınız." evet annem ve annelerimiz biz tercihlerimizi Kütahya hariç başta İstanbul olmak üzere her yer yaptığımız için bize hala trip atıyorlar. "Geliyorum Esma Hanım merak etmeyin çok meraklı olduğum İstanbul uçağını kaçırmaya hiç niyetli değilim." hıhhh" omuzlarını silkip odadan çıktı. Yataktan kalkıp banyoya girdim ellerimi ve yüzümü yıkadım, dün hazırladığım short, t shirt kombinini giyerek aşağıya indim.
"günaydın sevgili ailem." babam
"günaydın kızım hadi otur bir saat sonra evden çıkmamız gerekiyor." tamam diyerek kahvaltımı yaptım.
Son hazırlıkları yaptıktan sonra aşağı bizimkilerin yanına indik. Ben
"günaydın yol arkadaşlarım." dedim. Mutlu
"günaydın maviş." Akın "günaydın güzelim" Ben "Aslı nerede? Diye bizimkilere döndüm. Mustafa amca, Aslı'nın babası," geliyor geliyor size kek yapmışta onu hazırlıyordu."
Ona tamam deyip beklemeye başladık. Aslı yeyip yeyipte kilo almayan o tayfadandı. Sanırım her arkadaş grubunda Aslı gibi bir tane vardı. O sırada Aslı elindeki kaplarla göründü. Şaşkınca ona baktık çünkü neredeyse kaplardan önünü görmüyordu. Ben"Aslıcım sence de onlar birazcık fazla değil mi? "dedim. Aslı omuz silkip" akşam da yeriz diye fazla yaptım."Mutlu bana dönerek" kızım Aslı kankim olmasa oralarda aç kalıcaz senin yüzünden ne güzel düşünmüş benim arkadaşım. "diyerek kaplardan bazılarını aldı. Babam" herkes geldiğine göre hadi arabalara. "dedi.
Havaalanına gelince sırt çantalarımızı alıp vedalaşmaya başladık. Birden ağlamaya başlayınca diğerleri de kendini tutamadı. Ben ağlamıyorum çünkü çok fazla duygulanmadığım zamanlarda ağlayamıyorum. En son annemle de sarılınca uçağa doğru ilerledik.
Bir buçuk saatlik yolculuğun ardından İstanbula geldik. Çantalarımızı kaybetme tehlikesinden sonra alıp taksiye bindik ve yeni evimize doğru yola çıktık.
Apartmana gelince üçüncü kata çıktık ve akşam için sözleşip ayrıldık. Eve daha önce yerleştiğimiz için hiçbir sorun olmadan odalara çekilip dinlenmeye karar verdik. Odama girince beni mavi ve onun tonları karşıladı. Yatağıma ilerleyip gözlerimi kapattım.
Okuyan herkese teşekkür ederim. Oy vermeyi unutmayın.
Bu benim ilk hikayem. Hikayeme şans verirseniz çok mutlu olurum.
