Boşluk

6. Bölüm

Merhabaaaa. Eğer bulabilirsem en kısa süre zarfında bulmaya çalışacağım ve karakterleri sizlerle buluşturacağııımm.
Herkese iyi okumalaaar 😘
———
Can: Efra
Can: Uyandın mı güzelim?
Neden ben herkes gibi doğru düzgün uyanamıyorum da ya annemin süpürge sesi ya da telefonumun bildirim sesiyle uyanıyorum??
Efra: Can! Senin beni sabahın altı buçuğunda kaldırmaya ne hakkın var? Soruyorum yürek mi yedin? Hayır bi de bugün Cumartesi
Efra: Göstericem ben sana Pazartesi günü okulda.
Can: Pazartesi'ye kadar beklemene gerek yok. Bugün gösterirsin;)
Efra: Ha?
   Can arıyor...
" Hadi hazırlan seni almaya geliyorum."
"Ya Can monyok moson? Niye beni bu saatte alma-"
"Efra, hazırlan" Yüzüme mi kapattı o benim? Ulan sıçmık suratlı şempanze.
Yok lan suratı çok güzel yalan söylemeyeyim şimdi.

Saat yedi buçuğa geliyordu ve ben hâlâ yataktan çıkmamıştım. E iyi maden hadi iyi sabahlar...

"Hasssss." Gerçekten ben neden doğru düzgün uyanamıyorum?!! Kim lan o şerefsiz? Neden benim suratıma su atıyor. Orospu çorabı!
"Lan ben senin gibi çocuğun ağzına sıçam. HAYVAN!" diye bağırdım tepemde sırıtan Can'a "Ama uyanmamışsın güzelim." dedi "Uyanacağımı söylememiştim zaten" dedim ve kafamı yeniden yastığa gömdüm.
Bu sefer de uçuyorum.
"Ya Can işin gücün mü yok. Siktir git!"
"Yok valla" dedi ve beni tuvalete bırakıp çıktı. Kapının arkasından "15 dakikan var. Hazırlandın hazırlandın, hazırlanmadın yapacaklarımdan ben sorumlu değilim." dedi. Bende el mahkum ne yapayım. "Tamam be..."
Yaklaşık 10 dakikada hazırlanmıştım. Ne bakmayın öyle. Ben diğer kızlar gibi on saat suratıma badana boya yapamam. Siyah pantolon, siyah sweat tamam işte.
Aşağı indiğimde annem ve Can sohbet ediyorlardı.
"Evet Mine teyzecim haklısınız." dedi Can. "Hayırdır? Neyde haklı yine benim sultanım?" dedim ve annemin yanağına sulu bi öpücük bıraktım. "Yok kızım bişey." Omuz silktim ve Can'a döndüm. "Hayır beni uyandırdın,hazırlattın ne oldu şimdi?" dedim. Kafasını iki yana sallayıp 'sen iflah olmazsın' bakışını atıp "İlk önce kahvaltı yapmaya gideceğiz daha sonra da paintballa." dedi "Oğlum iki kişi paintball mu oynanır ya?" dedim umursamazsa çünkü kahvaltı deyip aklımı çelmişti. "İki kişi olacağımı nerden çıkardın" dedi göz kırpıp. "Yapma Can. Kurbanın olayım etme." dedim yalvarır gibi. Beni kolunun altına alıp "Ettim bile"dedi annemle gülüştüler. Gözümü devirdim ve devam ettim. "Kaç kişi olacağız?" "8" dedi "Yuh anasının ki. Vur dedik öldürdün be başkan."dedim güldü ve yanağımdan makas aldı. " Yaparım arada öyle şeyler" dedi. Anneme veda edip evden ayrıldık. Can'ın arabasıyla kahvaltı yapacağımız yere gitmeye başladık.

Aramızdaki sinir bozucu sessizliği ben bozdum. "İnş tanıyorumdur ben bunları?" sorar gibi çıkmıştı sesim. Gülüp "Tanıyorsun" dedi. Hah iyi bari. "Kahvaltıda onlar olacak mı?" diye sordum bu sefer. Aslımda ikimizin olmasını istiyordum çünkü Rüzgar olayını soracaktım. "Olacaklar" dedi. Derin bi nefes aldım. "Ne o baş başa mı kalmak istiyordun?" dedi piç smilesini yüzüne takınarak. "He canım" dedim gözlerimi devirerek. "Ne o hiç sormuyorsun kimlerin olacağını?" dedi. Ben Can'ı biraz olsun tanıyorsam sorsam da söylemezdi. "Sanki sorsam söyleyeceksin."dedim. "Doğru, söylemem" al işte.

Yarım saat sonra kahvaltı yapacağımız yere gelmiştik. İlk bizim geldiğimizi anlamıştım çünkü etrafta tanıdığım hiç kimse yoktu. "Daha kimse gelmemiş gel oturalım şuraya" dedi Can beni belimden gösterdiği yere hafifçe iterken. Geçip cam kenarına oturdum.

Bi 15 dk sonra Can ayağa kalktı. Ben de gittiği vere baktım. Bakmaz olaydım.

Kimle tokalaşıyor o?

Rüzgar mı o???

******
Nasıldı canlarım. Az kısa oldu ama yapacak bişiy yok artık.

:)))))