PROLOGUE
"I WANT TO give you something." It was her dad visiting after a long time of MIA. Now, she finally met her father.
"It's so beautiful."She was running out of words when her father showed her a necklace with a white stone pendant. Tila nagliliwanag ang bato na ito.
"It was an amulet. Promise me,never this take off."Anang ng ama habang isinusuot ito sa leeg ng kanyang anak.
"I promise. But,why?"Naguguluhang tanong nito habang sinusuri ang bato sa kwintas.
"It will protect you,"Her father planted a kiss on her forehead. "I have to go now. Take care of your mother,my princess."
"When will you coming back?" Natigilan ang ama sa tanong ng kanyang anak. Tsaka ito bumuntong hininga bago sumagot.
"I...I'm not coming back." Kalmadong sagot ng kanyang ama ngunit bakas ang lungkot sa kanyang mga mata.
"What?Why?I just met you,father....Please don't say that."Halos pabulong na ang kanyang mga huling sinabi. Nanghihina at naguguluhan itong nakatingin sa kanyang ama.
"I'm...leaving now."Pilit na pinapatatag ng kanyang ama ang kanyang boses at tuluyan ng tumalikod.
"Don't!Please father—I beg you...Stay." Nag-uunahang tumulo ang mga luha sa kanyang mata dahil sa muling pagalis ng kanyang ama na ngayon lang niya nakasama at nakilala sa personal.
Marahas na umiling ang kanyang ama at tuluyan na itong umalis ng hindi na muling lumilingon. Patuloy ang kanyang pag-iyak dahil sa sakit at pangungulila na kanyang nararamdaman hanggang sa ito'y nakatulog.
He was the first man who broke my heart. My father.
NAGISING SIYA DAHIL sa ingay na nagmumula sa kusina. Mabilis siyang bumangon para kunin ang kanyang pana at laso sa loob ng kabinet.Naging alerto ito ng makalabas siya sa kanyang kwarto at inobserbahan ang paligid.
"My mother told you to stay away from him in exchange of your peaceful life. But you didn't stick with it!"Puno ng galit ang boses ng babaeng nagsasalita. Kumunot ang noo niya at tahimik na nagtungo sa kusina.
Nadatnan niya ang kanyang inang nakaangat sa ere at hawak hawak ang leeg nito na para bang sinasakal siya. Sa harap nito ay isang babaeng nakatinggala sa ina habang nakaangat ang kamay sa ere na parang may sinasakal ngunit hindi niya hawak ang leeg ng ina.
Nagsisimulang bumulong ang babae ngunit hindi niya maintindihan ang lenggwahe. Gulat at hindi siya makapaniwala sa nangyayari ngunit bago pa makarehistro sakanya ang lahat, nagsimula ng umitim mga mata ng ina at malagutan ng hininga.
Lalong nanglaki ang mga mata niya ng bumagsak ang kanyang ina sa sahig na wala ng buhay. At muli niyang narinig ang matamis at kalmadong boses ng babae na aakalain mong anghel ang nagsasalita. "I never thought of ending your life. But you ruined my family. I should kill your dau—"
"You...You killed my mother."Kalmado at walang emosyon niyang sabi na dahilan ng pagkalingon sakanya ng babaeng ito. Hindi maipagkakaila ang kagandahan nito at mala-anghel na mukha.
"Well,well,"Tinignan siya ng babae mula ulo hanggang paa. "You must be this bitch' daughter."Tinignan siya nito ng may inosenteng mukha. I won't think twice on killing this bitch tonight.
"I am." Malamig niyang sabi dito na siyang ikinangisi ng babae.
"What a coincidence."Sarkastiko itong natawa,"I was just thinking about killing you,now you're here."
Malamig itong ngumiti,"Kill me."
Malademonyong ngumiti ang babae tsaka ipinikit ang mga mata at nagsimula na itong bumulong na ibang lenggwahe. She took the chance to nock the arrow,aim for her legs and release the string.
Napasigaw ang babae sa ginawa nito at gulat na tumingin sa kanyang nagdurugong binti tsaka muling tumingin sakanya.
"H—How—"
"I've change my mind,darling. Imma' kill you instead."Nakangiting sabi nito
Ngunit mabilis na hinugot ng babae ang laso na nakatarak sa binti nito at tumakbo palabas ng bahay. Mahina naman itong natawa. Trying to escape huh?
Mabilis niyang hinabol ang babae hanggang sa napadpad sila sa mapunong lugar. Pagod at hinihingal na ang babaeng hinahabol niya ngunit siya ay walang maramdaman kundi galit. Galit dahil sa pagkamatay ng kaisa-isang pamilya niya.I will avenge you,mother.
Mabilis siyang tumakbo at umiba ng direksyon. She climbed the tree to assume the shooting position. She grasp the bow her mother had given her. I didn't think I'd use you this way.
"W—Where is she?"Nagpapanic na sabi ng boses na narinig niya sa ibaba. Hindi nila ito makita dahil gabi pa lamang at nasa taas siya ng puno. Ang tanging nagbibigay lamang sakanya ng liwanag ay ang liwanag na nagmumula sa buwan.
Now that her target is here,she carefully nock the arrow.
"Who?Who is with you?" May panibagong boses na nagsalita mula sa ibaba. Boses ng lalaki.
She used her three fingers to lightly hold the arrow on the string. I'm sorry mother.
"Y—you need to find he—aah—"Napasigaw ang babae dahil sa kirot na nararamdaman niya sa kanyang binti.
She point her arrow toward the girl's chest. But this is for you.
"What the fuck?!W—why are you b—bleeding?"Alertong tanong ng lalaki at mabilis na lumapit para tignan ang kanyang sugat.
This girl. Without second thought,she released the string. Must die.
Pinanood niyang tumarak ang laso sa dibdib ng babae na agad nasalo ng lalaki.
"No!No,you can't die. Damn it!He—he will be devastated."
"Bane." Narinig niyang sambit ng lalaki bago siya tumalon sa kabilang puno. Naging madali nalang ito sakanya dahil sinanay siya para sa ganito.
NAUPO SIYA sa pinaglibingan niya sa kanyang ina.Isang linggo na ang matapos mula ng mangyari ang pangyayaring bumago sa kanyang buhay. Wala siyang imik na pinagmasdan ito. Tanging pag-iisip lamang kung paano niya haharapin ang buhay na mag-isa ngayon wala na ang kanyang ina. Hindi na babalik ang kanyang ama. Mag-isa na lamang siya. And she's still an underage. A young teenage girl. Who had her first kill at this age. I am all alone,now.
Pinakawalan niya ang sakit na kanyang nararamdaman. Umiyak siya ng umiyak. Hanggang sa siya'y mapagod at nagpasyang pumasok na sa loob ng bahay.
"Who—who are you?" Kunot-noong tanong niya ng maabutan niya ang babaeng hindi niya kilala sa kanilang sala.
Tumayo ang babae at matamis na ngumiti sakanya. "I'm your mother's sister."Mabilis na sumeryoso ang kanyang mukha bago nagpatuloy sa pagsasalita,"I'm sorry for barging in but you need to come with me. We need to leave...as soon as possible."
--
NikeTheArcher
