1.BÖLÜM

19 1 0
                                    

Multimedya da ki Almira su Karahanlı

Başladığınız tarihi yazın lütfen 😇

Her insanın çöküşü hayata küstüğü zaman olur benimki ise annem ve babamın ölümü oldu huzurlu güzel yaşamım bir anda kaos ve karanlığa gömüldüğüm gün oldu 2 yıllık eğitimi tamamlayıp sonunda dönüş vakti ailemin yaşadığı doğduğum büyüdüğüm babamın annemin olmadığı eve.

Abimin yanına ailemden geriye kalan canım abimin yanına ne kadar özlediğimi fark etim ama kısa sürdü çünkü eğitimde duygularımı da köreltmeyi öğrendim.

Pilotun sesiyle kendime geldim daldığım düşüncelerden çıkıp uçaktan indim havalimanın içine girdim bavulumu aldıktan sonra çıktım ve karşımda kuzenim rüzgarı gördüm şaşkın şaşkın etrafta beni aradığını farkedince hafiften kıkırdayıp yanına gittim

"Kuzen"dedim ve kafasını bana çevirdi

"Almira ne kadar güzelşmişsin böyle gel buraya" diyip bana sarıldı kollarımı bende beline sıkıca sardım

"Sağol kuzen sende çok yakışıklı olmuşsun" deyip geri çekildim etrafa baktım abim burda mi diye bunu fark eden rüzgar

"Boşuna bakma kuzen bugün sabah bir iş için yurtdışına çıktı acilen bu yüzden ben geldim" dediğinde yüzüm düşse de hemen duzletim

"Anladım kuzen yorgunum eve gidelim mi" dedim
Kafasını sallayıp beni arabaya yönlendirdi beraber arabaya bindik.

Yorgun olduğum için hiç konuşmadım kafamı cama yaslayıp biraz gözlerimi dinlendirmek istedim abini de aklımdan çıkarmaya çalıştım babam öldüğünden beri hep böyleydi benle eskisi gibi ilgilenmez hep işlerin başındaydı hem burayı hem İtalya da ki işleri idare etmek onun için zordu bu yüzden eğtim almaya gittim ona yardımcı olabilmek için ben düşüncelere dalmışken arabanın durduğunu yeni fark ettim kapımı açıp dışarı çıktım

İşte karşımdaydı iştihamlı 'KARAHANLI YALISI' babamın ve annemin özel olarak inşa ettiği kendi elleriyle tasarladıkları yalımız gözümden istemden bir yaş aktı hemen onu silip rüzgara döndüm

"Kuzen benim kalacağım asıl ev hazır değil mi buraya niye geldik" deyip yüzüne baktım kafasını sağ sola salayıp

"Belki vazgeçmişsindir o fikirden diye buraya getirdim ama anlaşılan vazgeçmemişsin" dedi ve ona göz devirip arabaya geri bindim

"Hadi gidelim" dedim

"İçeri girmicek misin" diye sorduğunda yalıya iç çekerek baktım ve rüzgara dönüp

"Hayır geçmişi düşünüp can yakmaya gerek yok yürü gidelim" dedim kafasını sağa sola salayıp arabaya bindi ve benim için ayarlanan eve doğru yol alırken aklıma yeni hayatım geldi.

Kısa süre sonra babamın bıraktı yeri ben alıcaktım yer altının kraliçesi olacaktım ama kısa süre kimsenin beni bilmemesi gerekiyor bu yüzden ikinci adım yani su ismi ile okula kayıt yaptırdım evet ben hala lise okuyorum 17 yaşındayım ve işleri tam 18 yaşımda devir alıcam yani 2 ay sonra abim ise İtalya da yer altının ileri gelenlerinde bu yüzden burayı istemese de bana devir ediyor çünkü ikisi bir arada onu çok zorluyor.

Aslında bir sebep daha ise babam benim hep güçlü bir kız olduğumu ve işlerini benim almamı istemesi idi bunları daha fazla düşünmek istemdiğim için kafamı rüzgara çevirdim

"Kuzen okul kaydım yaptırıldı mı" dedim kafasını olumu anlamda salayıp

"Evet güzellik yaptırıldı istediğin zaman başlayabilirsin" dedi kafamı salayıp önüme döndüm.

Kısa süre sonra rezidansın önünde durduk arabadan indim. Arkamdan da rüzgar arabaayı baleye verdi. Ve arabadan valizimi alıp yanıma geldi. Beraber asansöre binip evimin olduğu kata çıktık. Kata geldiğimizde kapıma geldik ve anahtarı kapıya takıp kapıyı açtı rüzgar beraber içeri girdiğimizde etrafa baktım.

Burası tam istediğim gibiydi siyah gri ve mor ile döşenmiş tek kişinin yaşayabileceği efsane bir evdi rüzgara dönüp

"Burayı kim döşedi"diye sordum çünkü tam istediğim şekilde yapılmıştı

"Abicigin yaptı ufaklık" dediğinde ona ters ters baktım ufaklık demesine sinir olsam da abimin yaptırdığını duymak hoşuma gitmişti demek ki beni düşünüyor.

Daha fazla etrafa bakmayı sonraya bırakıp rüzgara döndüm dedim ki

" Ben çok yorgunum daha fazla dayanamicağım zaten yarın okul var ben uyumaya gidiyorum sen de kafana göre takıl iyi geceler kuzen" deyip bavulumu alıp koridorun sonunda Almira yazan odaya giridm odamdır diye düşünüp ki yanılmamışım.

Burası da aynı renklerle döşenmiş efsane bir odaydı odayı anlatmak isterdim çok yorgun olduğum için hemen üstümü giyip kendimi yatağa atıp uykuya teslim etim kendimi.

İlk bölüm çok kısa oldu ve pek içerik olmadı farkındayım ama bunu gece 5:13 de yazdığım için anca ama yarın daha güzel bir bölümle ve uzun bölüme döneceğim 😇

MASUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin