3.BÖLÜM

6 0 0
                                    

Savaş şuan tam karşımda birini öldüresiye dövüyordu ama onun burda işi ne?
John'un düzenlediği maçlar sayılı insanların dövüştüğü maçlardır...
Daha fazla düşünmemek adına kafamı iki yana sallayıp savaştan gözümü aldım ve John nerde diye etrafa bakınmaya başladım onu dövüş sahasının yanında iki üç takım elbiseli adamla konuşurken görünce ona doğru yürüdüm beni görünce adamları yanından gönderip bana döndü

"Siyah hoşgeldin biraz geç kaldın ama olsun"dedi her zaman ki Gülen yüz ifadesiyle anlamadığım şey dünyada ki en karanlık dövüşleri düzenleyen adamın bu kadar gülümsemesi aklımda ki düşünceleri silip

"Trafik" diyerek kısa kestim kafasını salayıp

"Sırada ki dövüş senin hazırlan istersen" diyerek hemen yanında duran masadaki beyaz bandajların arasında ki siyah bandajı verdi.

Benim için olan bandajı alıp elime sarmaya başladım tabi ki de adımın hakkını verip herkesle aynı bandajı takacak değilim elimi sarma işi bittiğinde sahaya çevirdim kafamı ve savaşın adamın işini bitirdiğini indiğini gördüm daha fazla bakmayarak önüme döndüm.

John "sıra sende" dediğinde sahaya çıktım. Ee tabi kız beklemedikleri için herkesin şaşıran yüzünü görebiliyorum aralarında beni tanıyanlar daha doğrusu adımı duyanlar ise burda olmama şaşırıyor daha çok etrafı incelemeyi kesip rakibime baktım.

İri yarı birşeydi iri yarıyı geçtim iki katım desem daha iyi olur düşünceleri bırakıp bana küçümseyici bakışlar atan gereksiz rakibime göz devirdim beni kolay lokma gormeseniz belki yenme şansınız olur yani diye düşünürken başlama sesi ile üstüme doğru frensiz araba gibi gelen öküzü atik bir hareket ile sağa kayarak düşmesini sağladım yerde sinirden Kıp kırmızı olmuş adama dönüp

"Kadınları hiç bir zaman küçümseme" yüzüne yumruğu çaktım elimin bu kadar ağır olmasını beklemeyen adam önce biraz afaladı sonra kendine geldi karşıma geçip

"Senle daha güzel planlarım vardı ama artık yok" dedi ona göz devirip bana vurmaya çalıştığı yumruklardan kaçmaya çalıştım daha fazla savunmadan sıkılıp dizine tekmeyi geçirdim.

Sinirden inleyerek bana daha sert vumara çalışan yumruğundan kurtulup bu defa karnına tekme atım iki büklüm olan adamın sırtına diresegimi geçirdim yere düşen adamı iterek tam düz yatırıp üstün çıktım ve yumruklamaya başladım sinirimi çıkarırcasına o kadar dalmışım ki adamı yumruklamaya omzuna dokunan John ile kendime geldim kafamı kaldırıp ona baktığımda.

"Yeterli siyah" dediğinde kafamı salayıp kalktım etrafta ki insanlar çıldırmış şekilde

"Siyah siyah siyah " diye bağırıyorlardı gözlerimi gezdirirken bir çift grimsi gözde durdum şaşırmış bir o kadar da meraklı gözlerle bana bakıyordu.

Beni tanıdı mı düşüncesi geçse de aklımdan sonra siyaha boyadım saçım yüzümde ki maske ve bir ayağımı boydan boya kaplayan dövme ve gri lenslerim geldi aklıma bu halimi tanıması imkansız diyerek pisten indim. Daha fazla burda durmaya gerek yok değil mi diye düşünerek elimde ki bandajları çıkararak yürüdüm.

Depodan çıktıktan sonra tam arabama doğru yüricek ikien biri tarafından kolumdan tutulup çekildim. Döndüğümde bunun savaş olduğunu gördüm başta şaşırsam da 'noldu' der gibi yüzüne baktım.

"Güzel dövüştü" dedi boş gözlerle bakmaya devam ettim Kafa salayarak elimi ondan çekerek devam ettim.

Arabama bindiğimde savaşın hala aynı yerde boş gözlerle yere baktığını gördüm birşey düşünür gibiydi daha fazla takmayarak gaza basıp eve sürdüm. Eve vardığımda direk duşa girip uyudum çık yorgundum.

MASUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin