Merhaba ben Alya. 16 yaşındayım. Ve her zaman ki gibi oturmuş ailecek film izliyoruz. Aslında ben izliyorum diyemem. Benim aklım 2 gün sonra tekrardan açılacak okulda. Tatil ne çabuk bitti diye düşünüyorum. " Kızım filmi izliyoruz halıyı değil! " Annemin sözüyle bir anda irkildim.
"Efendim?" "Filmi neden izlemiyorsun kızım? Sabahtan beri halıyı izliyosun."
"Dalmışım anne. Neyse ben odama gidiyorum."
"Git bakalım. Zaten ne zaman bizimle oturup da bir film izledin ki."Annemin sözünü aldırmadan hemen odama geçtim. Yatağıma uzandım. Dışardaki yağmuru izlemeye başladım. Ne zaman yağmur yağsa hep bulutlar ağlıyor sanardım.
Annem veya babam bunu saçma bulsalar da ben bu düşüncemden asla vazgeçmedim. Sonra bir anda gözüm bizim evimizin çaprazındaki eve gelen kamyona çarptı. Kamyondan ev eşyaları çıkardılar. Eve doğru gittiler. Herhalde yeni bir aile taşınıcak.
"Kızım!"
"Efendim baba!"
"Gelir misin yanıma?"Off yine ne için çağrıyolar diye mırıldandığımda bir anda kapı açıldı.
"Kızım baban çağırdı duymadın mı?" "Duydum anne. Geliyodum şimdi"
Hemen ayağa kalkıp babamın yanına gittim.
"Ne oldu baba?"
"Alya bugün mahalleye yeni bir kız taşındı. Ben o kızın babasının asker arkadaşıyım. Şimdi kızın babası evi düzenlemekle uğraşıyolar. Kız da okula yeni başlıcak. Okul Alışverişi yapması lazım. Acaba sen gider misin yarın kızla?""Uff tamam baba."
"Saol kızım. Hadi sana iyi geceler." "Sanada baba."
Odama giderek direk kendimi yatağıma atım. Demek az önce gördüğüm eve taşınıyorlar. Kim bu yeni kız acaba.
Yeni kız.... Sabah uyandığımda ilk iş o kızla tanışmak olucaktı. Acaba nasıl biriydi? Adı neydi? Ne zaman taşındılar? Aklımda bir sürü soru. Sonunda düşüncelerimden kurtulup uyumaya başladım. Gece bir anda bir kâbusla uyandım.
Kâbustan uyandığımda ellerim titriyordu. Mutfağa su içmeye gittiğimde annem ve babam uyanmış konuşuyorlardı.
"Kızım ne oldu neden uyandın?"
"Su içmeye gelmiştim de siz neden uyanıksınız anne?"
" Hiç sorma. Baban hastanedeyken hasta gelmiş. Kalp krizi geçirmiş hasta. Babanda kurtaramamış. Sonra hasta yakınları babana dava açmış. Saçma sapan işler işte kızım."
Babama baktığımdaysa tedirgin görünüyordu. Babam kaç yıldır doktor ilk defa başına böyle bir olay geldi garip.
"Üzülme baba bir şey olmaz senin bir suçun yok."
Babam bana istemeden güldü. Ben de ona gülümsedim. Hemen suyumu içip yatağıma geri gittim. Yeni taşınan ailenin evine baktığımda evin önünde bir kız vardı. Acaba yeni gelen kız mıydı o? Hemen uzun hırkamı giyip gizlice evden çıktım. Kızın yanına gittim.
"Selam."
Kız cümlemden şaşırmış gibi gözlerimin içine uzun uzun baktı. Ben de onun o mavi gözlerine baktım. Benim kahve rengi saçlarımın yanında bir güneş gibi parlayan sapsarı saçlarına baktım."S-selam" Kız gerçekten çok utangaçtı. "Ne yapıyorsun burda?" Diye sorduğumda eve doğru koşarak içeri girdi. Garip bir kızdı. Ben de eve doğru yürümeye başladım. Kızı düşünüyordum sadece . Gizlice odama girip düşünceli bir şekilde uyumaya devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanser
RandomBaşara bilir miydik? Kazana bilir miydik bu savaşı? Başarmalıydık yapmalıydık. Bu bizim hikayemizdi. Bu iki arkadaşın hikayesiydi. Kanser sadece o olmamıştı. İkimizde kanserdik bu saaten sonra... Bu kitap her şey bitti derken yeniden doğanlara... Pe...