The Wrong Love

Chapter 4

Kring! Kring! Kring!

Ano ba naman, ang ingay-ingay. Nagmulat ako't inabot ang cellphone ko.

"Oh?" inis kong sagot sa kung sino man ang tumatawag ngayon.

"Wow, wala man lang hello? Really, Aera?" sarkastikong tanong ni Jaixa.

"Tss, whatever. What is it bitch?" ganito ako pag ginigising, nagiging maldita.

"Well, I just want to tell you that we'll go to the mall this afternoon. And don't bother to commute, just stay in your house we'll go there to get you. It's already 10:00 am," dahilan para mapatingin ako sa orasan. Shit ang tagal pala nang tulog ko.

"So you better get ready now," excited n'yang sabi. Napabuntong-hininga na lang ako.

"Oo na. Bye," at binabaan ko na sya. Siguradong napasimagot na'yon dahil sa ginawa ko. Well, bahala na s'ya. Ginising-gising n'ya ako, eh. Ayoko pa naman sa lahat 'yong istorbo. So let her meet the consequence of her action.

Naligo na ako't nag-ayos.
Pababa na ako nang hagdan nang maalala ko ang nangyari kagabi dahilan para matigilan ako sa paghakbang at pamulahan ng husto.

Shit, did it really happened?
And in an instant the scene last night flashed through my mind.
How intimate we've become, like wolves who's craving for more meat.

Damn, how could I let a stranger touch me so dearly?!
I'm out of my mind! But, I can't deny the fact that I enjoyed every single of it.
My body reacts and burns to his every touch that my mouth can't even utter a sign of protest.

"Hoy, Aera!" sigaw ni ate dahilan para bumalik ako sa reyalidad at mapatingin sa kan'ya.

"Ano pang tinutunganga mo d'yan sa hagdan?" nagtatakang tanong n'ya.

"A-ahm, wala po ate," kinakabahang pahayag ko. Tiningnan n'ya ako nang matiim kaya napa-iwas ako nang tingin.

"Hmm, ok sige bumaba ka na't kumain," sabi n'ya na may halong pagdududa at pumunta na nang sala. I just sigh in relief at bumaba na.

Saktong pagbaba ko ay ang pagbusina naman ng isang sasakyan. Ibig sabihin nand'yan na sila.

"Sino 'yon?" tanong ni ate.

"Sina Jaixa," sabay ngiti ko sa kan'ya.

"Saan kayo pupunta, aber? At bakit 'di mo man lang sinabi sa akin na gagala kayo?" pang-uusisa n'ya pa.

"Ate una sa lahat, sa mall lang po kami pupunta para po makapag bonding kami na walang stress na iniisip. Secondly, nakalimutan ko pong sabihin sa inyo kanina kaya nalaman n'yo lang po ngayon kung kailan gagala na kami," sarkastikong sagot ko.

Sinamaan n'ya ako nang tingin kaya napahimas na lang ako sa batok.

"I'm sorry ok? Basta chill ka lang. We can definitely handle ourselves well," pang kukumbinsi ko pa. Napa-iling na lang s'ya. Wala na rin naman s'yang magagawa.

Naglakad na ako papuntang pinto pero bago ko pa 'to mabuksan nang tuluyan ay pinaalalahanan n'ya muna ako.

"Aera, mag-iingat kayo at 'wag mas'yadong magulo, ok?" napangiti ako dahil mababakas ang pag aalala doon.

"Ate, don't you have trust on us? Malalaki na po kami. Kaya 'wag ka nang mag-alala, ok?" pagpapaintindi ko sa kan'ya.

"Not that I don't trust you or your friends, it's just that I'm worried na baka masaktan o mapahamak kayo," malumanay n'yang paliwanag.

Niyakap ko s'ya para mabawasan ang pangamba n'ya.

" Ate, I assure you that we'll take care of ourselves. We'll just going to be ok. So, don't be too worried nakakasama 'yan nang puso," pahayag ko habang hinahagod nang marahan ang likod n'ya. Napabuntong-hininga na lang s'ya.