YARIM KALAN ŞİİR

34 1 0
                                    

Çıktığım bu yol için dost aramadım
Dost her yolda yanında olan değil midir ?

Geçtim zamanın vahşetinden
Geçtim kan kusan vadilerden
Ve vardım kalbine dünyanın
Onu koruyan benmişim öğrendim

Bunca sınava kendimi ben sokmuşum meğer
Aldığım kararlar yaptığım icraatler ve yaşadığım fikirler getirmiş buraya beni
Derdim dünyaya değil kendimeymiş halbuki

Ölmek istemiyorsun ya hani
Senin hiç sevdiğin öldümü peki ?

Bir mezara gül olmak
Hatta mezarda biten ot olmak istedin mi ?
Bir toprak parçası bile olmaya rağzıyım ben
Seni öldüren ellerim olmasaydı...

Acı nedir söyleyin bana
İliklerime kadar işlemiş soğukta bedenim donmuş hissizleşmişim
Acıyı öğretin bana

Zirvelerine tırmandığım dağlarda bir uzvumu kaybetmeliydim
Mesela parmak uçlarımı kulağımı burnumu ama ben kalbimi kaybetmişim !

Isıtacak bir ateş yok
Onu bulacak bir yiğit daha gelmedi dünyaya
Ya onlarda kaybederse kalplerini
Ya onlarda benim gibi olursa
Kan ve kağosun çocuğu olursa ?
Zevklerimin terkisinde arzularıma dört nala gitmekteyim
Bir an önce ölümü görmeliyim

ŞİİR'LERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin