break up with your boyfriend 'jinkook'

arsız müşteri

Tekrardan merhabalar, beğenmeyi ve yorum bırakmayı unutmayın 💜🖤. En sonda küçük bir sorum var cevaplarsanız sevinirim ✌🏻 😘 .

Nerede kalmıştık, hatırladım evet size sözde müjdeli haberimi vermiştim değil mi ?

O zaman anlatmaya devam edeyim. Bu sefer çok geriye gitmeyeceğim, yaklaşık bir veya bir buçuk ay öncesi kadar başladı tüm bunlar. Tabii o zamanlar böyle bir şeyin başıma geleceğine nereden bilecektim ki .

Her zamanki gibi kalabalık bir akşamdı. Yoongi hyung olmadığı için ortalık bana kalmıştı bu yüzden müşterilerle ilgilenmiyordum bugün, çok özel biri gelmediği sürece. Geçen zaman bana büyük bir olgunluk katmıştı. Geriye dönüp baktığımda 19-20 yaşlarında burada işe başlayan Seokjin ile şimdi olduğum Seokjin arasında dağlar kadar bir fark oluşmuştu.

Öncelikle artık tam bir insan sarrafıydım, burada o kadar çok insan görüp konuşmuşluğum oldu ki artık anlıyordum kimden ne çıkacağını. Ayrıca kendimi korumayı da öğrenmiştim. İlk başlarda bir sıkıntım yoktu fakat ilerleyen dönemlerde ihtiyacım olmuştu. Alfa olmama rağmen omega müşterim kadar, alfa müşterim de vardı ve herkes aynı hoşgörüye sahip olmadığı için kavga olma olasılığı karşısında ortada kalmak istemedim.

Değişim demişken, Yoongi hyung liseyi okuyup üniversiteye gitmediğimi duyunca beni güzelce azarlayıp ders çalıştırmıştı lakin ben uslanmaz bir yapıya sahip olduğum için kazanıp okurken sıkılarak 2. senemde dondurmuştum ilk duyduğunda çıldırsa da daha sonra üstelememişti ve konu orada kapanmıştı.

Ah yine konudan saptım, ne demiştim en son, hah buldum ortalık bana kalmıştı evet. Sakinliği fırsat bilerek odama gitmeye karar verdim. Bir şey olursa haber verirlerdi. Odama doğru çıkarken özel localara da göz attım bir sıkıntı yok gibi gözüküyordu ben de yoluma devam ettim.

Kendimi koltuğa atarak uzandım, dün geceden kalma yorgunluğum vardı üstümde. Uzun geçen bir gece beni yormuştu anlarsınız ya. Düzenli bir ilişkisi olacak bir adam değildim. Bazı müşteriler fazla ısrarcı olunca kıramıyordum ne yapabilirim ki buda benim işim. (Yazar notu: Burayı yazarken Seokjin'i tokatlamak istedim.)

Biraz kestirmenin bir zararı olmayacağı kanaatine vardığımda telefonum çaldı. Asla şansın yanında olmadığı bir insan olduğum için şaşırmayarak telefona baktım. Jimin arıyordu

''Efendim Jimin''

''Bil bakalım kim geldi Jinnie '' bu ses tonunu duyar duymaz anlamıştım kimin geldiğini.

''Canım arkadaşım ne olur bugün beni idare etsen. Hem senide çok seviyor biliyorsun. ''

''Olmaz Jin, hem ben onu en son terslediğimden beri bana yanaşmıyor mutluyum.''

'' Burada olmadığımı söyle o zaman ya da ne biliyim öldü falan de'' dediğim anda Jimin'in kahkahaları kulağımı doldurmuştu.

'' Onun özel müşterilerden olduğunu biliyorsun hadi çabuk in aşağı yoksa odana gönderirim görürsün '' diyerek tehdit ettikten sonra suratıma kapanan telefonla baş başa kaldım.

Telefonu koltuğa bırakarak yüzümü ovuşturdum, gerçekten özel bir müşteri olmasaydı onu tokatlayıp gönderirdim. Sakinleş Seokjin diyerek kendimi teselli ettim.

Sakinleştikten sonra aşağı localara indim her zamanki yerinde oturup, pişkin pişkin bakan Taehyung oradaydı işte. Kim Taehyung, Kim şirketinin tek varisi 23 yaşında babasının gurur kaynağı alfa oğlu.

Bana göre rüzgarda savrulan bir poşetten fazlası değildi. Düzenli olarak buraya geliyordu, ilk başlarda bir sıkıntı yoktu aslında yani benim açımdan ama Jimin'e kafayı takmasıyla müdahale etmem gerekince tanışmıştık. Jimin kesin bir dille onu reddedince sebebini sormuştum sonuçta yakışıklı çocuktu inkar edemem ama benim tipim kesinlikle değildi.