Hepinize tekrar merhaba🥰😘😘
İyi okumalar❤️
Gözlerimi araladığımda ilk olarak etrafıma baktım. Hastane de olduğumu anlamam çok zamanımı almadı.Ama neden hastanede olduğumu bilmiyordum.Düşün Gamze düşün, en son bir sokaktaydım.Gerisi yok hatırlamıyorum o sırada hemşire doktora uyandığını söylemeye gitmişti.Ben hala düşünüyordum ama
aklıma bir türlü gelmiyordu.Karşıdaki cama baktığımda neredeyse herkes endişeli gözlerle bana bakıyorlardı.
"Kızım çok korkuttun bizi."
"Anne bana ne oldu?"
"Hatırla mıyor musun?"
"Hayır"
"Ben bir doktora haber vereyim."
"Tamam"
"Hasta yaşadığı tramvadan çok etkilenmiş.Geçici bir unutkanlık yaşıyor.Hafızası bir süreliğine olanları unutmuş.Endişelenmenize gerek yok zamanla düzelecek tir. Tekrar geçmiş olsun."
"Kızım Cenk bana olanları anlattı."
"Ne anlattı anne"
"Kerem denen çocuk seni sokağın başında gördüğü gibi bıçağı karnına saplamış.Mobesa kayıtlarına da ulaşamamış lar ters yönde kalıyormuş."
"Ama anne sencede çok saçma değil mi neden birden bire karnıma bıçak saplasın ki."
"Geçen gün okulda olanları duydum neden bana anlatmadım?"
Alt dudağımı dişledim.
"Neyse bunları sonra konuşacağız.Son işlemlerinde hallettim.Taburcu oluyorsun. Haftayada ilk işimiz okulunu değiştirmek."
"Ama anne"
" Aması falan yok.Gamze farkında mısın ama amelyat oldun.Cenk'in arkadaşı olmasaydı belki şuan hayatta
bile olmazdın"
O sırada abim yanımıza geldi. Bi müddet bekledikten sonra koşup hemen bana sarıldı.
"Kardeşim çok korkuttun beni."
(Böyle abiye can kurban)
"Abi nefes alamıyorum."
"Ta-tamam pardon sevinçten ne yaptığımı mı biliyorum ben."
Bir saattir evdeydim.Yatmaktan çok
bunalmıştım.Bide habire birşeye ihtiyacım olup olmadığını soruyorlardı.Hani hoşumada gitmiyor değil.
Bir hafta sonra,
Artık iğileşmiştim.Hiç bir ağrım yoktu.Artık rahat bir nefes almak istiyordum.Evden gizli gizli çıkmaya
karar verdim.Günlerdir yüzlerce kez
denemiştim.Ama başarılı olamamışt-
tım.Neymiş efendim evden çıkamazmışım.Yeni amelyat olmuş muşum.Muş' ta muş.
Evden çıkar çıkmaz.Bir taksi çevirip
bindim
"Sahile."
"Tamam abla"
Taksici ye parasını ödedikten sonra
sahilde yürümeye başladım.Çok rahatlamıştım ta ki üç adam önümü
kesene kadar.
"Bizimle geliyorsun."
"Ne istiyorsunuz bırakın beni imdaaat
Ağzıma bir şey bastırdılar.Her şey bunalıklaşmaya başladı en sonun da bayıldım.Gözlerime değen sökük suyla gözlerimi açtım.Doğru tahmin bir adam başımdan aşağı bir kova suyu boca etti. Ne kadar da zekisin
iç sesime bir küfür savurdum.Hep salak salak konuşuyordu insan bir düşünür yani burdan nasıl kurtulabilirim.Ama yok hep gerzeklik
hep salaklık.
"Demek uyandın."
"Ne istiyorsunuz bırakın beni.
" Şikayetini geri çekeceksin."
"Hayır!"
"Sana şikayetini geri çekeceksin dedim yoksa ,Adeta kükremişti
"Yosa ne"
"Yoksa abinin başına geleceklerden ben sorumlu değilim."
O sırada bir prejeksiyon açıldı. Mert abim yürüyordu.O sırada bir silah sesi duyuldu .Yüreğim azıma geldi bakmayın öyle nasıl oluyor gerçekten bilmiyorum mert abim vurulmamıştı.
"Bu bir uyarıydı eğer şikayetini geri çekmezsen abini tam kalbinden vururum."
"Ta-tamam"
"Şimdi seni serbest bırakacağım.Birine burada olanları anlatırsan abini ölmüş bil.
Depodan koşarak çıktım.Şimdide bir
taksiyle polis merkezine gidiyordum.
Evdekilere meraklanmış tır şimdi off
"Nasıl yardımcı olabilirim?"
"Ben, ben şikayetimi geri çekmek istiyorum.Lanet olsun birde kekelemiştim.
"Hanım efendi bir sorun mu var?"
"Yo hayır "
"Tamam siz şöyle oturun ben başkomiserle konuşup hemen geliyorum."
∆∆💔∆∆💔∆∆💔∆∆
Şikayetimi bir saat önce geri çekmiştim.Şimdide deniz kenarında
bir bankta öylece oturuyordum.
"Gamze çok korkuttun bizi."
"İğiyim Cenk çok abartıyorsun."
"Artık bir süreliğine dışarı çıkma bence."
"Ne!"
"Şikayetini geri çekmişsin bunu kendi isteğimle yapmadığını ikimizde biliyoruz."
"Seni ne ilgilendiriyor !"
"Beni duydun bir süreliğine dışarıya adımını atmayacaksın!"
"Sanane sen nasıl bana ne yapmam
gerektiğini söylersin kimsin ki sen?"
"Seviyorum lan, çok seviyorum."
"Sen , sen nasıl?"
"Köpekler gibi seviyorum."
"Ben ben sana gerçekten inanamıyorum.
Kendini ne sanıyordu yapma dediği
şeyleri yapmayacağımı mı? Sırf matamatik hocasına gıcık olduğum için gösterdiği hiçbir tekniği uygulamayan ben belki de bu yüzden matamatik derslerinden hep düşük
not aldım.Konumuza gelelim sırf o istedi diğe dışarı çıkmayacağını mı
sanıyordu öyle sanıyorsa çok yanılıyordu.Çünkü ben gamzeydim
Hayatım boyunca hep bir şeyleri elde etmek için çoğu şeylerden vazgeçen
ben hep düşündüm aslında, neden bazı şeyleri aynı anda elde edemiyorduk? Sizcede bu haksızlık değil mi?Hayat hep acımasız olmak zorunda mı Mesela hayatımızın sona
ermesi için illaki ölmek mi gerekiyor.
Oysaki ben çoğu yaşayan ölüyü gördüm.Acılarına ortak oldum inanın o kadar ağır şeyler yaşamışlar ki anlatsam roman olur türden .Ama hayatta hep hakeden ölmez bazıları yaşarken ölüdür ama bazıları ölünce aslında gerçek yaşamın ne olduğunu tam olarak yeni anlar...
Bir bölümün daha sonu.
Nasıl olmuş?
Destek olan herkese teşekkür ederim. ♥️ ♥️♥️
Öbür bölümlerde görüşmek üzere
Hepinizi sulu sulu öpüyorum.😘
Hoşça kalın.👋👋👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karya Koleji
Romance🍀🍀🍀🍀 Belkide o gün hayatının hatasını yaptı . Düzeltmeye çalışacak mı daha döğrusu düzeltmek isteyecek mi? Onu bile bilmiyordu Araf ta gibiydi ama bu normal bir Araf gibi değildi bu ,bu satırlara sığamayacak kadar güzeldi!!
