Falling Irrevocably

30th

30th

"Ms. Lexington,"

I instantly broke our kiss when the door harshly opened. Kita ko na naging masama ang timpla ng mukha ni Chanler dahil sa taong tumawag sa akin sa likod ko.

"Ms. Lexington," The voice called again.

Nung nilingon ko iyon ay nakita ko ang bodyguard ko. What the hell?

"Psalm-- Mr. Lexington, clearly instructed me to never let anyone from his friends, specially him, to get near to you," 

Woah! Wait, I could hear a bit of an accent from his voice. Sino ba talaga siya? With his stance, his built. Who the hell is he?

I then heard Chanler's frustrated sigh.

"Stop the act, Dasoviche," Matalim na sabi niya habang nakatingin sa bodyguard ko ang tingin.

Dasoviche?

Oh right! I now remember him. She's Agatha's cousin! Yung bastos na lalaking naka-blind date ko nung inakala ko na si Mama ang makakasama kong kumain nung araw na iyon. Kaya pala sobrang pamilyar siya sa akin. He looks the same back then but he looks more mature now with some stubbles on his jaw.

"You," Duro nito kay Chanler. "Stop, Del Vecchio. Ayaw ni Psalm sa'yo--"

"Sandali," Pagpuputol ko sa sinasabi niya. "Who do you think you are to say that?"

He just smirked at me. Bastos noon, bastos pa rin ngayon. Nakakairita ang pagmumukha niya sa totoo lang.

"Makakarating ito kay Psalm pag hindi ka pa umalis," Banta niya kay Chanler.

Duon ko naman naalala ang kapatid ko. Even if this guy is irritating the hell out of me, I shouldn't trigger my brother's anger towards all of us.

Hinawakan ko ang braso ni Chanler at malungkot na ngumiti sa kanya.

"You should go," Ani ko sa mahinang boses.

"If that's what you want, Kady," Sagot niya at dinampian ng halik muli ang mga labi ko.

Namula naman ang mga pisngi ko sa ginawa niya. There's someone else watching, not that I'm bothered because of Dasoviche guy. Baka lang isumbong na talaga niya kami kay Kuya.

"Answer my calls please,"

Marahan akong tumango sa sinabi ni Chanler. Muli niya akong hinigit upang yakapin. Hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na yakapin siya pabalik. I felt him kiss my hair.

"Palipasin muna natin ang galit ni Kuya," Sabi ko at napabuga siya ng hangin.

"I know, Psalm. He'll surely get over with it," Napangiti agad ako sa sinabi niya. "Say hi for me to Andra,"

Malungkot niya akong binitawan. Matapos ay naglakad na ito at binangga pa nga itong bodyguard kaya napaatras ito ng bahagya sa kinatatayuan nito. Imbis na mainis ay tumawa lang ang gago.

Nung makaalis na si Chanler ay galit kong binalingan ito.

"Sino ka ba? Ha? Nakakairita ka!" I said, almost shouting.

"I'm hurt, Dennilah, you can't remember me?"

I crossed my arms over my chest and arch one of my brows. "I easily forget people who's not important," Sabi ko at umirap.

Napaamang siya at napailing.

"It's Ryler Pierce Gomez-Dasoviche, or you can call me hon if you want,"

Kumulo pa lalo ang dugo ko sa sinabi niya. Nakakairita talaga siya lalo na yung mukha niyang laging nakangisi.

"Mayaman ka ah? Bakit ka bodyguard?"