Ruhun Sesi

Mutsuzluk

Mutsuzluk , mutsuzluk.

Genelde mutsuzluk güzel tanımlanmaz.

Mutsuzluk bir ruh halidir.

Mutsuzluğun birçok sebebi vardır. Öreğin;
Sınavdan düşük not almanız , istediğiniz elbisenin bedeninin bitmesi veya arkadaşınızla kavga etmeniz.

Aslın da halbuki mutsuz olmak da en az mutlu olmak kadar normal.Mutsuz olmaktan, öyle görünmekten nedense birçoğomuzun ödü kopuyor.

Dönemimizde çoğu insam mutsuzluktan şikayetçi.
Mutluluğu neden dışarı da arıyorsunuz ki  dışarıda bulduğunuz mutluluklar onlar gelip geçici.

Mutsuzluğu da mutluluğu da siz yaratıyorsunuz.

Şunu unutmayın ki, mutsuz olmak dönemseldir. Bazen uzun süre mutsuz olurken, bazen kısa süreliğine gerginleşiriz. "Bugün arkadaşım beni kırdı", "İstediğim notu alamadım" veya "haberlerde gördüğüm bir şey beni üzdü" gibi şeyler, yalnızca belli bir süreliğine mutsuzluk getirir. 

Ancak bakış açımızı değiştirir, hayata umutla bakar ve zor anlar için geliştirdiğimiz çözüm yollarıyla ilerlersek, bu hissi azaltabiliriz. 

Ne kadar mutsuz olursanız olun, çevrenizde mutlaka sizi seven birilerini bulursunuz. Belki onlar ile sohbet etmek size iyi gelir.

Belki kısa bir seyahat, aldığınız bir hediye, yaptığınız bir yemek, sevdiğiniz bir müziği dinlemek gibi şeyler de mutluluğu elde etmenizi sağlayabilir.

Tabii, mutsuz olmanıza sebep olan şeyleri değiştirme imkanınız varsa, çözüm yolları da bulabilirsiniz.

Örneğin iş yerinizde başka bir birime geçmek, ailevi sorunlar hakkında yakınlarınızla konuşmak veya bakış açınızı değiştirmek, aldığınız eğitim konusunda yeni metodlar geliştirmek gibi...

Bunu en iyi bilen sizsiniz.

Ancak, mutsuzluğun bir ömür sürmeyeceğini, dönemsel olduğunu veya yardım alarak çözülebileceğini unutmayın. Mutluluğu yakalamak için çabalayın...

*Her mutlu olmaktan  vazgeçtiğin anda şunu hatırla ; Mutluluk size gelmez, sizin mutluluğa gitmeniz lazım😉

Bir de şu açıdan bakalım. Yani şöyle mutsuzluğa mutluluk duygularımızla bakalım. Belki hayata , olumsuzluklara bakış açınız değişir ve mutluluk ve mutsuzlukla yaşamayı daha iyi öğreniriz belki.

 Öncelikle mutsuzluk duygumuzu  bir rahat bırakalım.

Şöyle düşünelim belki mutsuzluk bize geldiğinde mutsuzluk değildir. Biz onu mutsuzluğa dönüştürüyorsak eğer!!!

Sizce biraz haksızlık mı yapıyoruz ne dersiniz?

Nedir bu mutsuzluk anlayamıyorum.

Aslında herr şeyin en iyisini, en mükemmelini hak ettiğimize inandığımız bir devirde öcüymüş gibi kaçıyoruz mutsuzluktan.

Bizi paniğe sürükleyen şey mutsuzluğun kendisi değil, mutsuzluktan kurtulamama korkusu.

Çevremde mutsuzluğun bulaşıcı olmasından korkan insanlar var.

Ben en verimli kişisel gelişim dönemlerimi mutsuzken yaşarım mesela.

Mutsuzken daha yalnız olurum, daha çok kitap okurum, daha çok düşünürüm, daha çok film izlerim, daha az yer, daha fazla çalışırım.  Eğitimimdeki  ilerlemeyi hep mutsuzluğuma borçluyum.

Mutsuzken başkalarını daha çok anlamaya çalışırım, daha çok empati yaparım, daha fazla risk alırım, yeni şeyler denerim, yeni yerlere giderim, normalde iki kelime etmeyeceğim insanlarla derin sohbetlere girerim.

Yürümek için, şiir için, sanat için daha fazla zamanım olur. 

Sizce de bize bazı yerlerde katkıları  yok mu mutsuzluğunda. Mesela empati kurmayı , yeni bir kitap keşfetmeyi , yaptıklarımızı düşünmeye yaramıyor mu ?

Bence biz mutsuzluğu çok kötü bir his olarak gördüğümüz için beynimiz otomatik olarak kötü düşünmeye yönlendiriyor.

Bu açıdan bakınca aslında mutsuzluğun bile faydaları varmış.

💚💚💚💚

Siz nederiniz değerli okuyucularım sizce de mutsuzluk bizim abarttığımız kadar kötü birşey mi?
Size katkım olduysa ne mutlu ve size başka açışarla bakmayı sağlayabilmişimdir inşallah.
Beğenip, yorum atmayı unutmayın.😁