Ruhun Sesi

Güvensizlik

Günümüzde güvensizlik hissinde olmamız için bir çok sebep vardır. Bu tabi ki kimseye güvenmeyin asla güvenme falan demiyorum tabi ki.

İnsanlar arasında ki ilişkilerde en temel duygu güvendir.
Güvendiğimiz insanları severiz, saygı duyarız. Güven varsa onlara en gizli sırlarımızı bile açabiliriz.

Ancak bir çok insan önemli bir ihyiyaç olan bu duyguyla ilgili hep sorunlar yaşar. Bu demek oluyor ki yanlış kişiye yanlış his.

Birine çok kolay güveniriz yada yoğun güvensizlikler yaşarız.
Şimdi bu iki kişiyi karşılaştıracağız. Sizde okuyunca aralarında ki farkı anlayacaksınız((:

1-)Yoğun güvensizlikler

Her şeyden şüphe duymak, özellikle kendimizden şüphe duymak, kişisel mutluluğumuza karşı yönelen büyük bir engeldir. Bir çok kez biz bunu farketmesekte mutluluğumuza engel olabilir. Mesela evlilikte , arkadaş ortmınızda vs.

Güvensiz bir şekilde yürürken, güven eksikliği yaşamak ve önemli konulara alamamak, binlerce konuyu, tıpkı bir cambazın ip üstünde durması gibi, dengelemeye çalışmak gibidir.

Çocukluğumuzdan beri bu
güvensizlik duygusu bizimle birlikte olmuş olabilir.

Mutsuz bir çocukluğun sonucu da da bu sonuç çıkabilir.

Belki de bazı çocuklar gibi korunmadık ya da kendimizi güvende hissedemedik.

Öte yandan, belki de güvensizliğimiz, karşı taraftan kaynaklandı. Belki de anne babamız gençken bizi aşırı korumuştu,

Bu da bizi aşağılık durumuna yöneltmiştir. Güvensizlik hali, son derece etkili travmatik durumlardan da kaynaklanabilir.

Güvensizlik, ilerlemenin en büyük düşmanı, benlik saygısına en büyük engel ve güçlü ilişkiler kurmanın karşısındaki en büyük sıkıntıdır.

Güvensizliğin zihnimizi istila etmesine izin verirsek, eleştiriler ve sonsuz bir kendinden şüphe döngüsü devreye girecektir. Ancak, kendimizi koruyabiliriz, bu sayede böyle durumlar gerçekleşmeyecek.

Duygusal olarak güvensiz hissediyorsanız, güveninizi yeniden kazanabilirsiniz. Şimdi daha yakından bahsedelim.

Güvenmemek, güvensizliğin anasıdır

~Aristophanes
•Duygusal Güvensizlik

Duygusal güvensizlik, kendi yeteneklerimiz, hislerimiz ve hareket tarzımızdan sürekli olarak şüphe duymaktan kaynaklanır.

Bizi beyin felcine uğratan sürekli bir şüphe halidir. Duygusal olarak kararsız olduğumuz zaman, yanlış bir mutluluk duygusu elde etmek için diğer insanlardan onay almamız gerekir.

Güvensizliğin ve belirsizliğin sadece hayatın bir parçası olduğunu unutmayalım.

Sorun şu ki, bizim kendimize güvenmediğimizin her zaman farkında değiliz. Zaman planlaması ve organizasyonu yaparak, geleceğe dair yanılsamalar yaratıyoruz.

Her şeyin beklediğimiz gibi olacağından eminken, birdenbire her şey bin parçaya ayrılırsa, yeni bir plan yapmaya başlamalıyız.

Her şeyin bir kaç saniyede değişebileceğini bilmek, daha yoğun yaşamamıza yardımcı olabilir.

Ancak bu, güvensizliği bir arkadaş ya da dost olarak kabul ettiğimiz anlamına gelmez. Aksine, sadece güvensizlik düşüncesini dikkate alıyoruz.

Güvensizliğin ya da belirsizliğin herhangi bir zamanda gizlenebileceği fikriyle rahat olmalıyız. Yapabileceğimiz en iyi şey, o zaman geldiğinde yüzleşmeye hazır olmak.