Aşka Muhtaç /İNSTAGRAM/AdrieNette

"Sen ve Ben..."

Yanlarına gittik. Arabaya bindik. Eve geldik. Adrien aradı.

"Alo Adrien?"

"Marinette aşağı in"

"Neden?"

"Ya bi kere sorgulama da gel!"

"Tamam"

Dedim ve telefonu kapadım. Aşağı indim. Bu sefer kızlara söyledim.

"Ne oldu?"

"Atla"

Motora bindik. Ona sarıldım. Ve konuşmaya başladım.

"Nereye gidiyoruz?"

"Bugün delirtmeyeceğim seni. Güzel bir yere, benim tabirimle kafa dinlediğim yer"

Yarım saat sonra bir uçuruma geldik.

"Sen ciddi misin?"

"Evet. Uçurumun ucuna oturuyorum"

Derken uçurumun ucuna gitti ve oturdu. Bu deli ya!

"Bak adrien ordan kalkar mısın?"

"Neden?"

"Bak düşmeni istemiyorum!"

"Hayırdır ne oldu da bu kadar önemsemeye başladın?"

"Bak lütfen ordan kalk başına birşey gelicek"

"Sende gel"

"Bak korkuyorum birşey olucak lütfen kalk beni seviyorsan"

"Ne!?"

"Ya kalk işte a-arkadaşınsam lütfen kalk"

Kalktı ve yanıma geldi. Bana ciddi ciddi baktı.

"Ne demek yani?"

"Birşey demek değil"

"Hadi gel sende otur"

"Hayır ya istemiyorum. Ve sende oturmayacaksın!"

Gitti ve tekrar oturdu. B-ben nasıl diyeceğim ona? Lütfen Tanrım yardım et. Emin olmak bu kadar zor olmamalı.

"Hadi gel"

Yanına gittim. Ayakta ona bağırıyordum kalkması için.

"Kalk ya!"

"Hayır"

Beni kolumdan tuttu ve oturttu. Çok ileri oturmuştum.

"Korkma ben varım"

"T-tamam ama ya d-düşersek?"

"Çok fazla kafaya takıyorsun. Ne olabilir ki?"

"En fazla ölürüz canım ne var? Salak salak konuşma!"

"Bak eğer düşmekten korkuyorsan elimi tutabilirsin?"

Elini bana uzattı. Bende yüzüme gülümsememi yerleştirip elini tuttum.

"Ee sende anlatsana birşeyler. Hep ben anlattım"

"Peki. Ne anlatıyım?"

"Mesela rezil olduğun bir anıyı anlatsana"

"Peki. Şimdi ben lisede bir çocuktan hoşlandım"

"Ne? Neyse devam et"

"Bu çocuk nasıl desem bir saftiriğin tekiydi. Davranışlarımdan belli oluyordu. Sonra ona bir gün açıldım. Ve bana dediği şey 'bende seni seviyorum sonuçta arkadaşımsın' dedi. O ara herkes bana güldü. Bir daha da aşık olmadım"