0.2

422 47 10
                                    

Kadın beni yeni psikoloğa getirmişti.

Şuan odaya adım atmıştık.

Odada fazla yoğun olmayan bir parfüm kokusu vardı. Kuzey yıldızı renk duvarlar odaya hoşluk kalıyordu. Odaya giren güneş ışınları, etrafa ışık saçıyordu. Etraf topluydu, dağınık değildi.

Diğerlerinden oldukça farklı bir yerdi aslında. Diğer psikologların odası geldi aklına, duraksadı. Onların odası ve bu oda oldukça farklıydı.

Bize gülümseyerek bakan adama diktim gözlerimi, bol giydiği tişört'ü ve siyah pantolonu onu erkeksi gösteriyordu.

Adam o kadının-annemin- süzdükten sonra bana baktı, ve garip bir şey oldu.

İlk kez birisiyle 5 saniyeden fazla bakışmıştı. Adam bir süre sonra bakışlarını çevirdi, önündeki koltukları gösterip, kendi koltuğuna geçti.

Dönen sandalyesine oturdu, hiç tereddüt etmeden geçip koltuğa oturdum.

O kadın-annem- ile konuşmaya başladılar. Ve bende onları dinlemeye başladım.

"Adı neydi?"

"Tzuyu."

"Peki. Konuşmayı sever mi?"

"Aslına bakarsanız, onun hiç konuştuğunu duymadım."

Adam şok içinde bize bakarken gözlerimi yerdeki parkeye çevirdim.

"Ah,ta-mam. Peki hiç arkadaşı var ?"

"Yok."

"Geçmişte yaşadığı kötü bir olay?"

"Yani, vardır sanırım ama bilmiyorum."

Yalancı diye geçirdim içimden.

"Kaza geçirdi mi?"

"Hayır."

Keşke geçirip ölseydim.

"Aile ile ilgili bir sıkıntı var ?"

"Biz... Aile olmadık hiç bir zaman yeni yeni."

Yeni yeni? Biz şuan aile miydik? Ciddi miydi bu?

"Daha önce bir sürü psikoloğa gitmişsiniz sanırım. Oralardan neden ayrıldınız?"

"Tzuyu memnun değildi, huzursuz olduğu belliydi. Ve oradaki adam ve kadınlar onun suskunluğu sindirememiş, birde soğuk bakışlarını öyle söylediler."

"Anladım, hanımefendi."

Gözlerimi parkeden çevirip, duvar saatine çevirdim.

"Tzuyu'nun hobisi nedir?"

"Tzuyu'nun mu? Ah, aslına bakarsanız şarkı söylemek olabilir. Bazen odasından şarkı söylediğini duyuyorum."

"Güzel. Fobisi?"

"Yok diye biliyorum."

"Tamam, şimdilik bu kadar yeterli. Siz dışarı çıkın bizde Tzuyu ile yalnız kalalım."

Kadın ayağa kalkıp bana baktı, gözlerimi ona diktim ve odadan çıkışını izledim. Ve o sırada bana seslenen bir ses vardı.

"Ben Jeon Jungkook."

Psikolog|Tzukook|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin