Eve geldiğimiz gibi kendimi odaya kapattım.
Onunla neden konuştum?
Aptal Tzuyu. Salak.
Kadın kapıya gelip kapıyı tıklandığında, hiç tereddüt etmeden gelmesi için kapıyı açtım.
"İyi misin? Acıktığını düşündüm de. Pizza mı istersin? Yoksa hamburger mi?"
Onunla konuşmak istemesem de, ciddi anlamda kendimi kötü hissediyordum ve kendini yemeğe gömmek istiyordum.
"2 büyük boy pizza. Lütfen yanma bir sürü çikolata."
Şaşırmıştı, sonrasında gülümseyerek odadan çıktı.
Kapıyı kapatması ile kendimi yatağa attım.
Şu adı neydi ya, hah Jungkook.
Ciddi anlamda ona cevap verdiğime inanamıyorum!
Diğerlerine yaptığın gibi yapacaksın Chou Tzuyu! Sert ve anlamsız bakışlar, cevapsız sorular.
Evet!
Telefonumu elime aldığımda, klıfın arka kısmında bir kağıt parçası olduğunu hissettim.
Kılıfı çıkarıp yatağımın üstüne düşen kağıdı aldım. Numarası yazıyordu, ve üstünde bir yazı vardı.
"Konuşmayı sevmediğini biliyorum, kötü hissettiğinde ve kendini yalnız hissettiğinde bana yazabilirsin.-Jeon Jungkook."
Telefonumu çıkarıp numarasını kaydettim.
Yazmazdım tahminen ama, yine de kayıtlı dursun.
Pizza geç gelebilirdi,o yüzden kısa bir uykudan zarar gelmezdi. Yarım saat sonraya alarm kurduktan sonra kendimi uykunun kollarına teslim ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikolog|Tzukook|
FanfictionKadın ayağa kalkıp bana baktı, gözlerimi ona diktim ve odadan çıkışını izledim. Ve o sırada bana seslenen bir ses vardı. "Ben Jeon Jungkook."
