Taekook

Part 1(Jij bent van mij!): Deel 1

Jungkook pov

Ik duw Taehyung tegen de muur aan.Ik til zijn hoofd wat omhoog met mijn vinger."Stop met weg te rennen""Jungkook, laat mij los, we kunnen niet samen zijn daarbij ik weet niet eens wat ik voor je voel!"Hij duwt mij van zich af en rent zijn kamer in.Ik sla van frustratie tegen de muur aan en loop naar mijn kamer.Ik plof neer op mijn bed."Waarom is hij niet eerlijk tegen mij en tegen zichzelf, is hij echt zo bang voor wat mensen gaan denken als we samen zijn?"Ik zucht en kleed me om.Ik sta voor mijn raam en kijk naar buiten, op dat moment zie ik een vallende ster."Het is misschien een cliché maar als ik het niet probeer weet ik ook niet of het werkt...""Ik wens dat ik en Tae een kans krijgen om samen te kunnen zijn"Ik doe de gordijnen dicht en ga op bed liggen.

Taehyung pov

Ik ren mijn kamer in en zak op de grond tegen de deur aan.Mijn hart en hoofd gaan te keer."Ik weet niet meer wat ik moet doen om hem op afstand te houden, ik kan hem niet vertellen dat ik een waarschuwing heb gehad van Big Hit..."Er rollen tranen over mijn wangen."Sorry Jungkook, maar alsjeblieft voor ons beide laat het idee van ons samen zijn los..."Er word op mijn deur geklopt."Taehyung?"Het is de stem van Namjoon, hij wilt natuurlijk weten waarom de manager mij wou spreken.Ik sta op en doe de deur open.Hij kijkt mij aan en kijk bezorgd."Heb je zitten huilen?"Ik haal mijn schouders op en laat hem binnen.Hij doet de deur dicht en komt naast mij op bed zitten."Ben je ontslagen?"Ik schud mijn hoofd."Wat is het dan?"Ik heb geen keus als te vertellen wat er aan de hand is, hij is tenslotte de leider van de groep."Ik heb een waarschuwing gekregen dat ik en Jungkook te veel om elkaar heen hangen en dat ik mensen te veel het idee geef dat ik en hij samen zijn"Namjoon luistert aandachtig.Hij legt een hand op mijn schouder."Je kunt het beste maar doen wat er word gezegd, zodat jullie beide geen problemen krijgen"

Jungkook pov

Het is ochtend, ik ben pas net wakker en word meteen hard op de deur geklopt."Jungkook!"Ik loop naar de deur en open hem, daar staat Jin, hij kijkt bezorgd."Jin, goeiemorgen wat is-"Ik word meteen afgekapt door hem."Taehyung moet naar het ziekenhuis, hij is tijden dance practice met Hobi op zijn hoofd gevallen en is bewusteloos!"Ik voel mijn hartslag omhoog schieten en al het kleur uit mijn gezicht verdwijnen.Ik ren achter Jin aan.De ambulance is al aanwezig en draagt Tae de wagen in.De ambulance broeder spreekt ons aan."Er mag 1 iemand mee"Ik stap naar voren."Het is mijn beste vriend, mag ik mee?"De jongens en de ambulance broeder knikken.Ik stap de wagen in en houd de hand van Tae vast."Word snel wakker alsjeblieft...."

Taehyung pov

Ik open langzaam mijn ogen.Ik ga rechtop zitten en kijk om me heen."Waar ben ik?""In het ziekenhuis, je hebt een ongeluk gehad tijdens het dansen"Ik kijk naar degene die praat, maar ik heb geen idee wie het is."Wie ben jij?"Ik zie het gezicht van de jongeman een beetje betrekken."Taehyung, ik ben het Jungkook, je beste vriend..."Ik denk hard na."Ik kan je me echt niet herinneren"De jongeman die Jungkook heet gaat op de stoel zitten naast mijn bed en haalt zijn handen door het haar.Op dat moment komt BTS binnen."Ah jongens!"Ze knuffelen me allemaal.De dokter komt ook binnen."Ah mooi u bent wakker"Ik knik.Jungkook loopt naar de dokter."Dokter, hij kan mij niet meer herinneren"De dokter kijkt bedenkelijk."Kunt u zeggen wie de andere zijn?"Namjoon, Jin, Jimin, Yoongi en Hobi"De dokter kijkt mij na."U heeft denk ik last van geheugenverlies, niet heel sterk maar het is er wel"Ik kijk naar de jongens."Weten jullie zeker dat Jungkook bij de band hoort?"Ze knikken allemaal."Wat raar ik kan me het niet herinneren..."

Jungkook pov

Het doet me pijn, mijn beste vriend weet niet meer wie ik ben."Wat moeten we doen dokter?""Het geheugen komt vanzelf terug, ik raad aan om veel tijd te spenderen met hem, maar gaan jullie nu maar eerst wat eten, meneer Kim mag over een paar uur naar huis"Ik loop als eerste de kamer uit.Namjoon komt achter me aangerend."Jungkook geen zorgen, hij krijgt zijn geheugen echt wel terug"Ik denk hard na."Dit zou mijn schuld kunnen zijn Namjoon..."Hij kijkt me vragend aan."Ik heb een wens gedaan bij een vallende ster, dat ik en Tae een kans krijgen om samen te kunnen zijn maar ik zei niet geef hem een ongeluk"Hij grinnikt."Kookie, vallende sterren werken haast nooit en dit is puur toeval, daarbij je weet de regels..."Ik zucht.Hij wrijft over mijn hoofd."We zorgen gewoon dat hij zijn geheugen terug krijgt, alles komt goed"

Namjoon pov

Iedereen behalve Taehyung zit aan de tafel.Ik denk na en kijk naar Jungkook.Hij zou tijd moeten spenderen met Tae zodat hij hem weer gaat herkennen alleen dit geeft Jungkook een opening om hem te krijgen en dan krijgen ze weer problemen met Big Hit en onze manager, ik hoop dat Jungkook slimmer is dan dat.Maar ik hou zeker wel een oogje in het zeil.Na een paar uurtjes mocht Tae naar huis.We zitten met z'n alle in de woonkamer."Okee, dus iedereen is het er mee eens dat Jungkook op Taehyung let?"Iedereen knikte.Ik leg mijn hand op de schouder van Jungkook."Blijf ook aan jezelf denken en voor jezelf zorgen, wij doen het ook"Hij knikt.Tae kijkt geïrriteerd"Ik ben geen baby, ik kan voor mezelf zorgen""Dat weet ik wel, ik bedoel alleen dat jungkook veel tijd met je zal doorbrengen omdat je hem bent vergeten""Okee dan maar"

Jungkook pov

Ik sta op en wil Tae zijn hoofd aanraken maar hij duwt mijn hand weg."Je bent een vreemde voor me dus raak me niet aan"Ik slik even en trek mijn hand terug.Ouch, dat doet zeer, ik moet zorgen dat hij me gaat herkennen en ondertussen maken we ook gewoon nieuwe herinneringen.Tae staat op."Ik ga een dutje doen""Moet ik je voorlezen?"Hij kijkt geïrriteerd mijn kant op."Nee, ik ben geen baby!""Maar je vind mijn stem altijd kalmerend omdat je slaap problemen hebt""Laat me met rust!"Hij stormt de woonkamer uit, naar boven.Ik zucht."Ik geef hem een uurtje"Iedereen moest lachen.

Taehyung pov

Ik lig al een uur te woelen.Hij heeft gelijk, ik heb slaap problemen, hij kent me beter dan ik dacht.Ik pak mijn telefoon.Mijn achtergrond is hij en ik samen."Waarom kan ik mijn beste vriend niet herinneren?"Ik zucht en zoek hem in whatsapp.*Kun je me voorlezen?**Haha, ik wist dat je het zou willen, ik kom al*Ik kan me niks herinneren van hem dat hij dat deed, maar misschien helpt het me.Er word op mijn kamer deur geklopt."Kom binnen!"Jungkook stapt naar binnen."Van gedachten veranderd?"Ik gooi een kussen naar hem en hij moet lachen.Hij heeft wel een leuke lach.Hij pakt een boek en gaat op een stoel naast me zitten. "Dit is je favoriete boek, hiermee krijg ik je binnen 10 minuten in slaap, niet vanwege de tekst of omdat het saai is maar mijn voorlees stem is kalmerend voor je.Hij begint te lezen, tot mijn verbazing denk ik dat hij gelijk heeft.Ik voel mijn ogen zwaar worden.