Taekook

Part 2: Deel 5

2 maanden later, ochtend

Jungkook pov

Ik word wakker en kijk naar de klok.Vandaag is de awardshow en ik mag een solo optreden geven.Ik en Taehyung hebben veel contact maar ik heb hem al 2 maanden niet in het echt gezien.Dat komt omdat BTS een druk schema heeft.Gelukkig zorg ik wel beter voor mezelf.Ik kan er niet aan wennen dat Taehyung er niet is, maar hij maakt veel zorgen om mij dus ik moet bewijzen dat dat niet hoeft en nodig is.Jimin stormt mijn kamer in."Vandaag je grote dag!"Ik knik.Hij komt naast me zitten op bed."Ik ben blij dat BTS eindelijk weer een award krijgt, maar helaas zonder Taehyung...""Jimin, ik wil het zo min mogelijk erover hebben vandaag, ik heb alle focus nodig""Natuurlijk"Hij wrijft door mijn haar en loopt weg.Ik kijk naar de foto op mijn nachtkastje."Ik wou dat je er bij was, jij moet ook die award in ontvangst nemen"Ik pak mijn telefoon en bel mijn vriend.Hmm, wat gek, voicemail.Hij is vast druk.Ik stop mijn telefoon in mijn zak en loop de kamer uit.Iedereen zit beneden al aan het ontbijt, maar het gekke is niemand is enthousiast.Ik kom erbij zitten."Wat een grauwe stemming"Iedereen knikt en Namjoon zucht."Het is gewoon jammer dat we niet compleet zijn"Ik neem een hap van mijn cornflakes."Hij is onze gedachten bij ons"Iedereen knikt weer en ze gaan allemaal door met eten.Na het ontbijt probeer ik mijn vriend weer te bereiken maar nogsteeds voicemail.Ik zucht.Ik laat een bericht achter."Tae, neem zo snel mogelijk op, dankjewel"Ik word geroepen door Namjoon.Het is tijd om naar de show te gaan, het is 2 uurtjes hier vandaan.We lopen allemaal naar buiten en stappen in de auto.Ik kijk uit het raam.Voor het eerst ben ik nerveus.Jimin merkt het en legt een hand op mijn been."Het komt allemaal goed Kook"

2 uur later

We komen aan bij het gebouw.We stappen allemaal uit de auto.De manager staat ons al op te wachten."Ah jongens, welkom, Jungkook is de openingsact van deze middag en daarna mogen jullie allemaal het podium op zodat jullie je award in ontvangst kunnen nemen en daarbij waarom kijkt iedereen zo zuur?""We zijn nogsteeds boos vanwege Taehyung"Met dat gezegd lopen we langs hem heen.We zijn in de kleedkamer en we worden gestyled voor de grote show.Vandaag zing ik mijn liedje My Time en ik zing het voor Taehyung vandaag.Over hem gesproken, ik zal hem nog een keer proberen te bellen.Weer voicemail...Serieus, waar is die gast?Jin legt een arm om me heen "Over een uurtje mag je op, zin in?"Ik haal mijn schouders op."Meh, maar ik doe het voor iedereen"Ik zit in de stoel en mijn haren worden gedaan.Ik kijk weer naar mijn telefoon.Ik wil hem nog zo graag spreken voor ik straks op moet maar hij is waarschijnlijk zijn ouders aan het helpen.Ik krijg in eens een appje.*Hey, ik zag dat je had gebeld, ik ben heel druk op het moment, maar ik wens je super veel succes, je gaat het helemaal killen daar, love you xxx*Ik glimlach, een appje is beter dan niks""Dankje, ja komt goed, ik mis je x"Ik stop mijn telefoon weg en bekijk mezelf in de spiegel."Ik kan dit"Alle members komen achter me staan en ze leggen allemaal hun hand op mijn schouder."Fighting!"Het uur gaat snel voorbij en het is tijd om op te treden.We staan backstage.Ik haal even diep adem en loop het podium op.Iedereen gaat lost.Alle groepen die zijn genomineerd zijn er.En dit word ook nog is uitgezonden op de Koreaanse tv.Ik begin te zingen, maar ik hoor in een keer midden in mijn liedje mijn naam.Het is een bekende stem.Ik kijk op en zie Taehyung uit het publiek het podium op rennen.Ik stop meteen met zingen en omhels hem.We vallen om en zitten op het podium.Het publiek word wild en het zijn niet eens army'sHet kan me niks schelen wat mensen ervan vinden wat ik nu ga doen.Ik neem zijn gezicht tussen mijn handen en kus hem voor de ogen van iedereen.

Iedereen die daar nu aanwezig is en iedereen thuis die tv kijkt, heel Korea eigenlijk, ziet dit nu.Ik stop met hem te kussen en kijk hem aan."Geen wonder dat je niet terug hebt gebeld, je was dit al lang van plan"Hij wijst naar de jongens."Hun wisten het, alleen jij niet, dus verrassing"Het boeit me niet wat mensen of de manager denkt, ik ben super blij dat ik eindelijk mijn vriendje weer kan vasthouden.Taehyung rent van het podium af in de armen van de jongens.De presentator geef mij een kans het opnieuw te openen."3,2,1 Lets go!"Na mijn nummer komen de jongens op het podium.Jimin fluistert in mijn oor dat Taehyung is mee genomen door de manager.Ik maak me zorgen en ik hoop dat we snel onze prijs krijgen zodat ik achter hen aan kan.De presentator geeft onze award.Iedereen klapt.Ik maak snel een buiging en ren backstage.Ik kijk nog even achterom."Doen jullie maar het woord"Ze knikken.Ik ren weg van het podium door de hal.Ik kijk om me heen.Waar zouden ze zijn?Dan zie ik hun staan in een hoekje.Ik loop naar hen toe.Ik ga naast Tae staan.De manager kijkt me aan."Er is niks gebeurd Jungkook, ik heb alleen gezegd datdit niet zomaar kan""Wat niet, hij zit niet in de band, hij komt mij/ons aanmoedigen vanaf de zijlijn, niks mis mee""Maar hij heeft het performance van een artiest stop gezet""Nee ik heb het stop gezet, een echte artiest gaat gewoon door, maar Taehyung is mijn wereld"De manager zucht en kijkt op zijn telefoon."Nog meer boze army's"Ik en Tae grinniken."Neem hem gewoon weer aan"Alle members staan in een keer achter hem."Ja, BTS is niks zonder hem"Taehyung komt naar voren en buigt voor de manager."Alstublieft...""Alleen als jullie twee het uit maken"Ik wil wat zeggen maar Tae is me voor."Dan maar geen lid zijn"

Middag

Taehyung pov

"Ik maak het niet uit met hem, vroeger had ik dat wel gedaan, maar ik date met wie ik wil"Jungkook knikt."Is het serieus zo erg om een gay koppel te hebben in de groep?""Iedereen functioneert nogsteeds normaal"De manager zucht diep."Hebben jullie totaal geen haat?"Jungkook rolt met zijn ogen."Het is een rede waarom ik niet actief ben op social media ja, maar daarvoor maak ik het niet uit of pleeg zelfmoord, ik laat het mijn leven niet beïnvloeden"Ik schud mijn hoofd."Ik ook niet, maar misschien moet het wel doen want dan zullen de army's stoppen u lastig te vallen"De manager zegt geen woord en loopt weg.Jimin drukt mij stevig tegen zich aan."We hebben je allemaal zo gemist""Ik jullie ook"Namjoon wrijft over mijn hoofd."Blijf je vanavond?"Ik zit te twijfelen.Jungkook wrijft over mijn hand."Alsjeblieft...."Ik kan geen nee zeggen tegen mijn kookie bedenk ik me."Is goed, ik blijf mee eten vanavond maar ik moet wel daarna weer naar huis, want ik moet morgen weer werken"Iedereen juicht.

Manager pov

Ik bekijk de jongens van een afstandje.Ik heb ze voor een lange tijd niet zien lachen.Het valt mezelf ook zwaar dat ik Taehyung hebben moeten ontslaan, want deze groep is mijn alles en misschien weten ze het niet maar ik hou van hen allemaal.Ik kijk naar mijn telefoon.Het explodeert al weken van tegenstribbelende fans.Ik zucht en kijk van telefoon naar de jongens en weer terug.Ik steek mijn telefoon in mijn zak.Ik zal voor je vechten Taehyung.Ik ga kijken of ik dit kan oplossen met het bedrijf zelf.Ik begeleid de jongens naar de auto en ik sta toe dat Taehyung met hen mee gaat.Ik ga met mijn eigen auto terug naar de zaak."BTS zal weer BTS worden, dat beloof ik"