Malakas ang buhos ulan nandito ngayon ako ngayon sa waiting shade ng parke.Sabayan mo pa ng malamig na ihip ng hangin.Huminga akonng malalim at binalingan ang payong ko.
Hayst...sana pala sumabay na ako kila Maicha eh.
Kahit naman may payong naman akong dala ay hindi parin yun sapat.Dahil sa ihip ng hangin ay paniguradong mababsa parin ako.
Nakailang balik na nga ba ako dito?
May nakita rin akong ilang taong nakasilong sa ibang parte ngunit sa aking kinalulugaran ay mag isa lang ako.
Sinuyod ko pa ang aking paningin.Hanggang sa may napansin akong isang babae.Kumunot ang noo ko,grabe naman to.May balak batong magkasakit.Kawawa naman si Ate.
Nakatalikod ito sa akin,nakaluhod at nakatingala sa ito sa langit.
At dahil malakas nga ang ulan ay di ako nag alinlangan na puntahan siya.Total may payong naman ako.Gagi may puso rin ako kahit papaano no.
Nang ako ay malapit ng makapunta kaniyang pwesto para payungan ito nang ito ay biglang nagsalita.Kaya ako natigilan.
"Ang sakit pala pag yung taong mahal mo ay mahal parin pala yung taong una niyang minahal.Ang gulo diba?"Malungkot na sambit nito.
I stilled on what she says.
Bahagya pang itong natatawa.Hindi ako nito tinitingnan,sapagkat nakatingala parin ito sa kalangitan.
I remained silent,listening to another words from her.
"Bakit kung kaylan natin sila binuo doon nila tayo wawasakin?Bakit kung kailan minamahal na natin sila ng totoo doon tayo iiwan?Bakit kung kailan binigay na natin yung buong pagmamahal,natin doon tayo ipagsasawalang bahala nalang?"
Her voice cracked.Tumigil ito saglit bago nagsimulang magpatuloy.
"I love him so much.Minahal ko na siya ng lubos at sumubak sa giyra na walang kasiguraduhan.Kung mananalo ba ako o mauuwing luhaan."She sniffed.
"Binuwis ko ang puso ko kasi akala ko napalitan ko na...akala ko kasi ako na...ngunit haggang akala ko lang pala.Kasi nung dumating yung nauuna ako'y kaniyang binasura."Umiiyak na saad nito.
At tinakip ang mga kamay sa mukha.You can feel the pain in every word she uttured.
Ang boses nayun ay binigyan ng kirot ang puso ko.I bite my lips to stop mybtears from falling into my eyes.
And then she finally turned and faced me,I saw her face with broken mile on her lips.
I can't help to burst into tears.Nabitawan ko rin ang payong na dala dala ko dahilan para maulanan ako.
Na patakan ako ng ulang siya rin ang dumamay sa akin nung panahon yon.
I can't help but to smile bitterly as my tears keep falling as the rain followed it.A memory flashed on my mind.This scene...I can't really forget.My heart, like its have a thorn inside para lalong kumirot.I'm drowing in my own tears together with the rain.
And again I smiled bitterly.
Ang babaeng aking nakita ay ang sarili ko.Yun yung panahong ako ay iniwan ng taong mahal ko,para kaibigan ko.Yes,the girl that he truly love is my bestfriend.
(A/N-Hoy para sayo to @capt_biyaa
BINABASA MO ANG
Their Paths (One Shot Stories)
NouvellesThere are so many tales we didn't know.How about you?How can you describe your own tale.Come and overlook as you ride the boat in River Of Tales. One Shot Story.