Unicode
အထိန်းတော်ယုံ......
(အိမ်ရှေ့စံပါလားဒီချိန်ကြီးရောက်လာတာလား)
အိမ်ရှေ့စံကိုဂါ၀ရပြုပါတယ်...
အားလော့အိပ်ပြီလားအထိန်းတော်ယုံ.....
အခုလေးတင်မိဘုရားအိပ်စက်ဖို့ပြင်ပေးပြီးထွက်လာတာအိပ်တော့မပျော်လောက်သေးဘူးထင်တယ်.....
ကောင်းပြီ....ဟုန်း....အဲ့ဆေးခွက်အထိန်းတော်ယုံကိုပေးလိုက်....ဟုန်းပြန်တော့ငါကိုယ်တော်ဒီညအရှေ့နန်းဆောင်မှာအိပ်စက်မယ်......
ဟုတ်ကဲ့မင်းသား.....
ဟို...ဟို...
ဘာလို့လဲအထိန်းတော်ယုံပြသာနာရှိလို့လား....
မ...မရှိပါဘူးအိမ်ရှေ့စံ....
ဒါဆိုရှေ့ကသွားပါ.....
ဟုတ်ကဲ့မင်းသား.....
အားလော့ အထိန်းတော်ယုံပါ၀င်လာလို့ရလား
အိပ်မလို့အကျီင်တွေချွတ်နေရင်းအထိန်းတော်ယုံအသံကြားလို့တံခါးဂျက်ချထားတာထဖွင့်ပေးပြီး ချက်ချင်းပြန်လှည့်ကာကုတင်ဘက်သို့လျောက်ရင်း ဘာဖြစ်လို့လဲအိပ်တောင်အိပ်တော့မလို့..
ဝါး......အသံတိတ်နေလို့အနောက်ပြန်လှန်ကြည့်တော့
ဖုန်းထျန်းရီ.....ဟာရှင်...ရှင်ဘာလာလုပ်တာလဲ....
ကိုယ့်ကိုကိုယ်ငုံ့ကြည့်မိရင်းရင်ဘက်ကိုလက်နှစ်ဖက်ြဖင့်ကာလိုက်ပြီး သူ့ပြန်ကြည့်တော့..အသေကောင်လိုတောင့်တောင့်ကြီးရပ်ပြီး....သူဘာကိုကြည့်နေတာလဲ...
နှာဘူးနှာဘူးပါးစပ်ကလည်းပြောချွတ်ထားတဲ့အပေါ်၀တ်ရုံကိုချက်ချင်းကောက်၀တ်လိုက်တယ်.....
(သေစမ်းဒီနေ့မှဒီအပါးသားအတွင်းခံကို၀တ်မိတယ်
တော်သေးတယ်ငါအကုန်မချွတ်ရသေးလို့တော်သေးအတွင်းကခံထားတဲ့အရာတွေသာငါဖြုတ်ထားမိရင်
အကုန်ပေါ်ကုန်မှာကံကောင်းတယ်အားလော့)
......အဖြူစွတ်စွတ်အောက်ခံ၀တ်ရံုရှည်ေလးနဲ့ခါးလည်ထိဖြန့်ကျနေတဲ့ဆံနွယ်တွေကသူ့ေြခလှမ်းတိုင်းယိမ်းနွဲ့နွဲ့ေနာက်ေကျာပြင်ေတာင်ေငးမဆံုးရှိေသးချာခနဲလှည့်လာတော့လည်တိုင်ကျော့ကျော့မော့မော့ကဆာလာနေတဲ့သွေးစုတ်ဖုတ်ကောင်ကိုကိုက်အောင်ဆွဲဆောင်နေသလိုရင်ဘက်ဖြူဖြူလေးတွေကိုရှင်းလင်းစွာမြင်ရတဲ့ထိပါးလွှာနေတဲ့အတွင်းအကျီင်အထပ်လေးကမျက်တောင်ခပ်ဖို့မေ့နေတဲ့အထိ.....
နှာဘူးဆိုတဲ့အသံကြားမှ ကျွန်တော်စိတ်လွတ်သွားတာသတိပြန်ကပ်တယ်
