Accidentally Summoned

Chapter 1

Tehillah's POV

6:34 PM

"Chandi, anak, let's go. We don't wanna be late." Rinig kong tawag sakin ni mama habang pababa ako sa bonggang modern staircase namin.

I'm wearing a black formal bralette long dress, ako na ang flat sige. -,- At meron din itong bahagyang slit sa kanang binti ko, kaya naman makikita ang paborito 'kong white low cut converse, Chuck Taylor All Star, kapag naglalakad ako. I also gave myself a messy ponytail, which... what I always do with my hair.

Kahit na hindi ako katangkaran ay hindi pa din ako mapag-suot ng heels. Sinusuot ko lang ang mga gusto kong suotin, period.

Btw, Chandi ang tawag sakin ng family, and if ever... ng close friends ko na rin. KUNG MAY CLOSE FRIENDS AKO.

Not a friendly typa thing.

Sinalubong naman ako ng papuri ni mama "Wow! That dress looks good on you anak. Are you ready?"

Enough with the sugar coated words mom.

"Psh, why would I need to be ready sa farewell party nila tito Philip, as if naman close kame,"

"Malapit na kaibigan namin ng daddy mo ang mga Lagdameo. And hindi lang naman siya ang aalis, silang apat ng family niya,"

"Wow buong family pala. EDI HAPPY. Nasan ang dad?" -,-

"Nireready na yung kotse,"

"Oh okay, dun nalang tayo magkita. I'll go ahead, kotse ko gagamitin ko--- "

Akmang pagbukas ko ng pintuan ng kotse ko ay sinara iyon ni Ernes. Ernesta, name of my mom.

Binigyan ko naman siya ng 'what-the-heck-look' kasi what the heck naman talaga!

"No, sasabay ka samin. Isang kotse lang ang gagamitin natin," Crossed arms niya pang sabi sakin habang nakatingin sa balikat niya.

Huh? they gave me a car when i turned 18. Tapos ngayon ayaw nilang pagamit?

No, naiintindihan ko naman, sayang nga naman yung gas diba. Tatlo lang kame since wala si kuya and besides kasyang kasya kame sa iisang sasakyan.

"Pero kailangan ko gamitin ung sasakyan ko ngayon ma-" I rebutted.

"No buts Chandi,"

"Sabi ko pero, hindi but," I philosophinizationism.

Ernes always wins pag dating saming dalawa. At dun nga ako sa kotse nila sumabay.

I bet di lang nila matiis yung akwardness kapag sila lang dalawa ni dad kaya pinasabay ako. tss.

Pero bwiset, I need my car!

Hindi ako nagtagal sa kwarto kanina kakalagay ng letseng make up at mga kolorete sa pagmumukha ko. I packed my things, mga dalawang maleta din yon, isang backpack at isang shoulder bag.

I was planning on not going home in this house bago pa matapos ang summer, dahil rinding rindi na ko.

Eh paano nga nyan, eh yung mga inimpake and pitaka ko nandun sa trunk ng kotse ko. Well yung pitaka nasa glove compartment. haysss.

I can't just bust them out and isakay lahat ng yon sa kotse ni dad. Harap harapang pag layas sis?

Deretso sibat na sana ako habang busy silang nagpaparty.

On our way sa sariling Farm Resort nila tito Philip na 20 minute drive ay nanatili akong tahimik. Minsan ay magsasalita sila at magtatanong, binibigyan ko naman sila ng straight to the point na sagot, just like how i wanted their answers to be kapag ako ang nagtatanong sakanila. Pero hindi ko narinig sakanila yon.