RAIN'S POV✨
Nandito ako ngayon sa mini garden ng school. Nakasalpak sa tenga ko yung headset ko, music on, volumes up, ignore the world. If you're confuse about my playlist. Puro toh Nightcore... Songs? What hurts the most, Save me, The hate inside, Sleep thru your alarm, Reasons to stay, Breath me, Another empty bottle, Six feet under, Better off dead, When she cries and many more. Emo? Maybe, well it states what I feel tho. Hawak ko ngayon yung tulang nakadikit sa tula ko sa bulletin board. I think the person who put it in there wants to know who I am.... What to do? I get my sticky notes...
______________________________
I'm not okay but it's okay,
Sometimes, we don't need to be okay..
We just need to get used to it–TOTSI
______________________________I don't know kung para sa akin talaga toh kaya kailangan ko itong maibalik agad. Tumayo na ako, composed myself, tinanggal ang emosyon sa mga mata ko, remove my contacts. For now, I just wanna ignore the world... I don't wanna see anything.
May naaninag pa naman ako kahit konti kaya hindi ako madadapa.
Nang makatapat na ako dito agad kong dinikit yung tula na kinuha ko. Galing kanino? Ahhh nowti... Tinitigan ko muna ito muli bago ko dinikit yung tula ko pero hindi ko ito dinikit malapit doon baka kasi hindi para sakin tapos masabihan pa akong assumera...______________________________
3 days na ang nakakaraan nung idinikit ko ang tulang "I'm not okay" sa bulletin board at hanggang ngayon, hindi pa ako nakakabalik. Paano ba naman kasi naging sobrang busy ko at ang daming nangyari...
Flashback( ・ั﹏・ั)
Pabalik na ko sa room namin nun nang maramdaman kong inaantok ako... Eto nanaman ang pinakamasaklap sa buhay mo. Natatakot ako, Hindi sa buhay mo kundi para sa maaabala kong tao. May sleeping disorder ako, Narcolepsy ang tawag where I can sleep anytime, anywhere at nakakalimutan ko ang mga bagay na nangyayari habang nakikipaglaban ako sa antok and that's also the reason why I don't wanna be attached to anybody because I don't want to hurt the people who's close to me. I don't know when will be my last day. Paano kung habang naghahanap ako ng matutulugan bigla akong mabagok? Paano yung mga taong maiiwan ko? Haysss I tend to overthink kapag nakikipaglaban ako sa antok kaya hindi ko na alam kung anong nangyayari sa paligid ko. Medyo blurred na din yung vision ko kasi papikit pikit na ko. Fine, I don't care where the heck in this school am I but I need to sit just to be safe. Wtf, swear this will be the first time na mapapahiya ako( ≧Д≦). Namdaman kong may lumapit sakin at..."Miss, are you okay?
"No, I'm not.." tanging nasabi ko bago ako tuluyang higupin ng antok...
YOU ARE READING
I found myself in the Rain
Novela JuvenilAs I step outside of our school's gate.... everything seems weird. Sa pagtingala ko sa kalangitan... masyadong madilim at mukhang uulan ng malakas. Sa dinamirami ng araw, bakit ngayon pang hindi ko nadala ang payong ko? I was about to step back whe...