SANDO GANG

09|CAN'T HELP IT

Tulala at malalim ang tinatanaw ni Larry, animo'y may pilit na inaabot sa malayo kahit alam niyang na abot niya na ito. He can't believe that this is happening to him. Napaisip tuloy siya, is he cursed by someone?

Yeah, he had a perfect life, being a man with a silver spoon in the mouth but it doesn't matter it right now. That's why sometime I feel jealous to Bender because he had a perfect family despite of their poor life. How I wish I had a perfect family like him.

*SIGH*

----------

Bender John Anderson (POV)

Nagmamadali kong itinali ang sintas ng sapatos ng magpaalam ako kay mama. "Hindi muna ako magbabantay sa tindahan ma, ha?"

Nilingon niya ako at ngumiti ng marahan. "Oo naman anak, eh teka saan ba ang lakad mo at gwapong-gwapo ka sa bihis mo?" Puri nito nagpalapad naman ng atay ko.

Nilingon ko siya saka ngumisi. "Magkikita po kasi kami ni Nathalie."

Tumingin siya sa akin ng may kyuryusidad sa mukha. "Sino ba 'yan anak? Girlfriend mo na ba?"

I chuckled and shook my head but turn to dismayed.

Lumapit ito sa akin. "Oh bakit? May problema ba?"

"Nothing ma, I need to go." Pag-iwas ko sa tanong niya.

"Anak," nag-aalalang wika nito. Tinapik ko ang balikat niya upang iparating na okay lang ako. Humalik ako sa noo niya at yumakap bago tuluyang lumabas ng bahay.

"Mag-iingat ka!" Pahabol na sigaw nito. Lumingon ako saka pinaharurot ang motorcycle.

After 30 mins. ay nakarating din ako sa Starbucks. I felt nervous because of what happened lately and I am not ready to face her now. Though I need to clarify what's bothering me. Ang mas nagpapakaba pa sa akin ay ang sasabihin daw ni Nathalie.

Luminga-linga ako ng makapasok dito. Kumaway si Nathalie para makita ko kung nasaan siya kaya agad ko itong pinuntahan.

"Kanina ka pa?" Panimula ko pampakalma ng loob. Umupo ako sa kaharap niyang upuan. She smiled sparingly and sip her cup of coffee.

"Im sorry for what happened last night. I did not know that you and Larry are friends." Paliwanag nito.

"Why you didn't say that you and Larry were have a relationship?" Walang emosyong tanong ko.

"I am really sorry for not saying that, Larry is my boyfriend-"

"I mean, bakit ka nagpapaligaw sa akin when you have a relationship with my bestfriend, are you playing with us?" Direktang tanong ko.

"Uhm, ofcourse not," tanggi nito.

"Then what? Alam mo ang mas nagpagulo sa utak ko ay bakit kayo magkasama ni Larry doon? You know that I am there also and we have a date that time."

"Look Bender, I don't know that he's there we're just-"

"Shut up! Don't me, Nathalie. Hindi ako bobo para hindi ko mapuna and if we are basing to Larry's expression even him, was shock. So how you can explain it?" Tiimbagang kong sunod-sunod na tanong na nagpautal-utal naman dito.

Nilapit ko ang mukha ko sa tenga niya. "Ano bang pinaplano mo?" Pabulong kong tanong sa kanya. Tumayo ito at buong lakas akong sinampal. She smirk before she finally leave me.

"Tss, an sakit non ah," usal ko habang hinihimas ang namumula kong pisngi. Bakit ba kasi ako pumayag na makipagkita sa kanya? Para masampal? Hindi pa ba sapat iyong sampal na nakita ko last night? Hayst.

"I think I need to talk to him."

Tumayo ako't sabay ayos ng nakusot kong polo. Dirediretsong naglakad palabas ng Starbucks at agad na sumakay ng motorsiklo ko. Malapit lang ito sa exit kaya mabilis akong nakaaalis.

"Gaano ba kakilala ni Larry ang babaeng iyon?" Tanong ko sa sarili. Paano nga kung may masamang binabalak si Nathalie, ang sirain ang pagkakaibigan namin. Pero bakit? Anong dahilan? Wala naman akong matandaang may nagawa kami sa kanya except noong first meet namin.

Flashbacks:

"It is ok. It is a lecture to you. It is better to focus on your way, to be aware of accident."

End of flashbacks.

"Hayst, kasalan niya din naman iyon. Kaya nararapat lamang niya iyong marinig."

Habang nagmamaneho ako ay napadaan ako sa isang karaoke bar.

"Kung ganito na nga ba ang usapan kung dito na ang hanggang, dapat sigurong iwasan ang mga minsang kamustahan.

Mga nakasanayan dapat ng kalimutan upang 'di tayo magkasakitan

Hanggang dito na lang, hanggang dito na lang ikaw ba ang nagbago o ako o tayo? baka tayo"

Napahinto ako sa pagmamaneho dahil pakiramdam ko'y nawawalan ako ng lakas. Hinihila ng mga panandaliang ligaya at kasiyahan namin ni Nathalie ang lakas ko.

"Bakit nangyayari sa akin ang lahat ng parusang ito? Ganito ba talaga kaworst magmahal? Magmahal sa taong pag-aari na pala ng iba. It is your fault Nathalie, you teach me how to love and now, it is hard for me to break it." Usal ko sa sarili. Napahinto ako sa pagdadram ng may dumaang iilang mga kalalakihan at sa palagay ko ay mga lasing na.

"Gushto ko lang naman shang .. subukan kung gaano niya ako ka mahal. Hinnndi ko namann inaakalang magseselos siya ng ganoon tapos makikipaghiwalay. "

"Ano ka ba, hindi mo kasalanan. H'wag mong sisihin ang sarili mo." Paliwanag noong umaakay dito na hindi naman gaano kalasing.

Ilang sandali ay may bumuo sa utak ko na pangungusap.

"Maaaring ganoon din ang sitwasyon ni Nathalie, maybe she's trying me to know how much I love her and she just ask for help of Larry to accomplish it." Pangloloko ko sa sarili. Siguro ganoon talaga ang buhay if you love someone, you will do anything even there is a big consequence in the future. Gusto kong magalit sa sarili ko pero hindi kaya ng utak ko ang puso ko. Mas nananaig yong pagmamahal ko para kay Nathalie kesa sa galit ko.

I'm on Nathalie's way home ng may makasalubong akong van galing sa bahay nila. Ipinarada ko ang motorcycle ko sa tabi ng gate nila at ng akmang magdodoorbell na ako, napansin kong bukas ang gate nito at may nagsisigaw sa loob-ang ante ni Nathalie!

"Tita what's going on?" Bungad ko sa natatarantang si Tita.

"Si Nathalie! Kinidnap!" Umiiyak na sabi nito. Agad akong lumabas ng bahay at sumakay ng motorcycle.

"Don't worry Nathalie I will be there sooner"