Bölüm 2

23 1 0
                                    

Mesajlaşmanın ardından anneme bakmak için odaya gittim. Annem odaya girdiğimi görünce göz yaşlarını sildi, yanıma doğru yürüdü, gözlerimin içine baktı, elini omzuma koydu ve şöyle dedi;- Ben senin yanındayım.O öyle deyince sanki ansızın bütün sıkıntılar yok oldu. Bir annenin sevgisini hissetmek kadar güzel bir şey yokmuş meğer. Annemin gözlerinin içine bakarak -Bana bir şey olmayacak ben seni bırakmam dedim ve sarıldım. Annemin göz yaşları omzuma akıyordu. Kafamı omzundan kaldırdım ve göz yaşlarını sildim. Onu belki de uzun zamandır bu kadar harap olmuş görmemiştim.Dayanamayıp odama gittim. 

Uzanırken uyuyakalmışım. Sabah saat 10.00 telefonum sesiyle uyandım,lanet olası zil sesi uyanmak istemiyordum ama merakıma engel olamadım.Mesaj Mert'ten gelmişti.

Mertaktas_06: Piştt uyandın mı bak unutma bu gün buluşacağız tamam mı ?

Sevda_007: Uff tamam sabah sabah baş belası mısın sen?

Mertaktas_07: Aaaa çok ayıp oluyor ama baş belası falan sadece bir hatırlatmaydı.

Sevda_007: İyi ya tamam unutmam saat 17.00.'da oradayım merak etme.

Mertaktas_06: Peki tamam 

Mesajlaşma bittikten hemen sonra kafamı tekrar yastığa koydum ve uykuma kaldığım yerden devam ettim. Annemin Sevda kızım uyan sesiyle gözlerimi açtım. Kalktım, kahvaltımı yaptım,ve sipariş ettiğim kitabın jelatinini açmaya başladım. Sonunda gelmişti. Okumak istedim fakat saat 16.00 olmuştu.Hemen hazırlanmaya başladım ve bir an önce yola koyuldum.

Ölünce Sevemezsem SeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin