İNTİKAMIN RÜYASI

YENİ GRUP

Bu bölüm gerçekten de uzun oldu. Bu defa bayağ bi yazdım yani.  Bu arada kitabı 25 kişi okumuş.  Lütfen daha fazla okunması için arkadaşlarınıza önerin.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Sana ayı dedi.  Dal bnce knk. Gebert bnce knk.  İç sesimele birlikte Alla Allah nidaları ile kıza dalcaktım ama önce laf sokiim diye laf sokmaya başladım ''Kusura bak yhaa afedersinme isteyerek oldu evet geber istedim. Hem dünya dan bir gereksiz kişiliksiz karaktersiz kişi daha yok olur istemiştim ama sen maşallah orangutan çıktın.'' Kız önce bana salak salak baktı sonra tam saçıma yapışıyordu ki bileğinden tuttuğum gibi ters çevirdim.  O acıyla bağrırken arkadaşı onu benim elimden kurtardı. Tam kantine gidecektim ki arkamdan seslendiler ''Hey kız sen buraya gel!'' Topuğumun üstünde döndüm ve onlara ilerlemeye başladım yanlarına geldiğimde kollarını önümde bağladım ve bıkkınca onlara bakmaya başladım saçına yapıştığım sarı olan başladı ''Ilk önce ben Pelin bu da Yeliz.'' Hmmm sarı çiyan Pelin Havuç kafa Yeliz.  Iymis. Yeliz Pelin in sözüne devam etti ''Az önceki cesaretine hayran kaldık bu yüzden seni bizim gruba almaya karar verdik. Ne dersin?'' Aslında eski ben olsa çığlık ata ata cevap verirdim.  Ama şimdi o çocuk ben yok.  O yüzden bıkkınca cevap verdim.  ''Peki.'' Beni kantinin köşesinde oturan kızlı erkekli bir banka götürdüler. Aralarından grubun lideri olduğunu düşündüğüm çocuk konuştu. ''Şimdi senden şurda duran kızın saçını çekmeni istiyoruz'' dedi. Bunu derken karşıdaki kızları işaret ediyordu. Bir kahkaha patladığımda hepsi bana uzaylıymışım gibi baktılar. ''Sadece saçını mı çekiyim? Harbiden çocuksunuz siz. Kızın yanına gittim önce çelme taktım sonra düşecekken saldığı saçlarını tuttum ve kendime çektim.  Sonrap itip yere düşmesini sağladım. Baygınca bizimkilerin yanına gittim. Grubun başı olduğunu düşündüğüm çocuk ayağa kalktı ve ''Aramıza hoşgeldin. Ben Efe. Bu Kağan, Oğuzhan ve Uzay.'' Demek grubun başındaki çocuk Efe. Çok yakında bu grubun başında olamıyacak. Muhahahaha yaşasın kötülük!!!  Şimdiyse Pelin kızları tanıtıyodu ''Buda Açelya.'' dedi siyah saçlıkızı göstererek. Uzay lafa atladı "Bize biraz kendinden bshsetsene?'' ''Hmm tamam. 8. Sınıfta ailem öldü.'' Ben bunu dedikten sonra hepsi aa nasıl gibi tepkiler verdi. ''Eniştem muhtemelen daha önce çatışmalarda çıkan kavgalarda birini öldürdüğü ve onun yakınlarınında intikam için öldürdüğünü söylüyor.  Ama sorun yok. Zaten o günden beri sadece ailemi öldüren kişiyi öldürmek için yaşıyorum. '' Ben bunları anlatırken Melek ve Sema nın bize doğru geldiğini gördüm. ''Evren iki dakika gelebilir misin? '' off bu kızlarla hiç uğraşamıycam. ''Hayır!'' ''Ama önemli'' off valla delirtçek bunlar beni ''Umrumda mı?'' Bn bunu dedikten sonra oflayarak gittiler. Ben onlara arkalarından bakarken Uzay konuştu ''Bence tamamen yanlış düşünüyorsun. Yani niye intikam alasınki?'' Bir kahkaha attım ve ''Seni bu sabahtan beri tanımasam ailemin katili olduğunu düşünürüm.  Ama katillik tipin yok'' çarpıldı. Lan cocukta bildiğin katil havası var. Ne yoku.?!?! Bitch iç ses yine haklı. Ama olsun dışa belli etmek yok. Zil çalınca sınıfa gittik. Benim ne yapıp ne edip bu Efe denilen çocuğu grubun başından almalı ve kendim geçmeliyim. Ama nasıl? Offf şunlarla daha fazla kaynaşmam gerek. Onadan sonra şu tenefüste okuldan sıyrılıp Fikri abiye durumları sormalıyım. Fikri abi bizim hani Evren'in ailesini öldüren kişiyi bulmamıza yardım eden biri. O da  Evren gibi katil. Aslında Evren katil değil.  Ama olucak. Yani şu anda büyük bir başarı elde etmiş sayılır.  Adamı buldu bulacak. Fikri abinin yardımıyla. Aslında Evren polis kızı.  Yani bu tür işlere karışacağına adalet için çalışmalı.  Ama bizimkinde ters etki yaptı. Ders resimdi. En sevdiğim derslerden biri. Zaten ben bir resmi birde müzik dersini seviyorum. Okul yansa bir batdak su vereceğim yok. Yani bu işi 10 dkya yapmam imkansız. O yüzden bir sonraki ders gitmeye karar verdim. Ben bu bölümde önemli kişiyim her şeyi ben açıklıyorum. Bu kız özel okulda okuyo ama pekte iyi bir okul değil yani iyi ama takan yok. Hepsi Evren gibi umursamaz insanlar. Dediği gibi onlarda okul yansa bir bardak su dahi vermezler. Okulun forması var ama giyen yok. Kurallar var ama uyan yok. Yani bayağı bi disiplinsiz. Kuralları hatırlatan uyaranda yok zaten. O Bahçedeki nöbetçi öğretmenler sadece duruma büyük kavgalarda el koyuyor. Yani öğretmenide öğrenciside aynı. Neyse bu Evren in tek eskiden kalma huyu bu zaten. Resim ve müzik. Evren bildiğiniz üzere ailesi ölünce duygularını yok etmeye başladı. Artık o vicdansız, umursamaz, taş kalpli biri. Ama bunlar resim yaparken, şarkı söylerken ve yazarken (evet şarkı yazıyo)  Evren asla gülümsemez.  Ama resim yaparkenki halini görmelisiniz. Gözleri öyle bir parlıyor ki. Neyse Evreni bu kadar övmek yeter. Ders resim olduğundan sınıftaki herkes aşağıdaki resim atölyesindeydi. Defterimi ve kalemkutumu alıp bende aşağı indim. Yerime geçtim.  Yerim diyorum çünkü atölyede herkesin oturduğu masalar dışında minik  bir tane daha var. Hepsinden bağımsız.  Ben hep orda oturum.