Bölüm -3- Şükürler Olsun

229 17 8
                                    


3.Bölüm


Ali'nin 1 gün geçmesine rağmen eve gelmemesi ailesini endişelendirmişti.

Bu yüzden polise haber verdiler. Kısa süre sonra polis Ali'nin arabasını terkedilmiş halde buldu.

Bunun üzerine Bahadır bey ve Sıla hanıma haber verdiler.

Osman, Bahadır ve Sıla hemen olay yerine geldiler. O sırada Ayşe'nin annesi Fatma hanımda yalvar yakar ağlıyordu.

Hanifi bey polislerle konuşuyordu ve kızının kaçırıldığını söylüyordu. Bunu duyan Bahadır hemen Ayşe'nin babası Hanifi'nin yanına gitti.

Bahadır: Merhaba ben Bahadır Öztürk. Benim oğlumdan da haber yok Acaba sizin kızınızla bir bağlantısı olabilir mi?

Hanifi: Vallaha bilmem ki.

Bahadır: Kızınızdan hemen hemen ne zamandan beri haber alamıyorsunuz?

Hanifi: Dün akşam saat 20'den beri haber alamıyoruz.

Bahadır: Hemen hemen bizde Ali'den o saatlerden beri haber alamıyoruz. Bunlar kesin birlikteler ama neredeler?

Polis Salih'in şüpheli hareketlerinden dolayı yanına çağırdı
Belliki bir şeylerden şüphelenmişti.

Polis: Salih buraya gelsene.

Salih: Buyrun komiserim.

Polis: Senin bu işte parmağın yok umarım.

Salih(korkarak): Yook amirim ne alakası var? Ben bir şey yapmadım, yani benim kaçırıldıklarından haberim yok.

Polis: Kaçırıldıklarını nereden biliyorsun? Ben sana öyle bir şey demedim ki.

Polis iyice şüphelenmeye başlamıştı.


Bu arada Ali İle Ayşe mafyanın adamını esir alarak kurtulmayı başarmıştı.

Ali esir aldığı adamın arabasının anahtarını almayı ihmal etmedi. Gecenin köründe zorda olsa arabayı buldular.

Ali arabayı beğenmemişti.

Ali: Arkadaş şu düştüğümüz duruma bak, bu külüstürükullanacağım ben şimdi!

Ayşe: Buradan kurtulmamızı istiyorsan evet, bu arabayı kullanmak zorundasın. Beyefendiye araba beğendiremiyoruz.

Ali: Hem suçlu hem güçlü şuna bak. Seni tanıdığım güne ben...

Ayşe: Kes be kes! Hadi bin arabaya da gidelim bir an önce. Zaten annemle babam meraktan ölmüştür.

Ali: Sen bide benim annemi sor. Kadıncağız ağlamaktan gözleri iki çeşme olmuştur.

Ayşe: Senin akşam akşam bizim mahallede ne işin vardı? Beni görmeye mi geldin?

Ali: Saçmalama be ne alakası var. Bakkalda ehliyetimle ruhsatı düşürmüşüm onun için geldim. Sonra senin sesini duydum, arkama bir baktım zorla arabaya bindirmeye çalışıyorlardı. Bende polisi aramak için telefonu cebimden çıkardığım sırada bayıltmışlar beni. Artık neyle vurduysa. Sonra gözümü orda açtım işte.

Ayşe: İkimiz içinde güzel tanışma olmadı aslında.

Ali: Aynen.

Ayşe: Ben Ayşe Şentürk.

Ali: Bende Ali Öztürk. Galericiyim.

Ayşe: Haa demek ondan beğenmedin bu arabayı.

Ali: Ya ne bilim hiç kullanmadım böyle bir araba, yani ben daha çok üst segment, lüks sınıf araçlara bindiğim için. Bu arada seni eve bırakıyorum, oradan da arabamı alır eve geçerim artık.

Ayşe: Olur.

Ve sonunda mahalleye vardılar.
Ayşe'nin annesi Fatma hanım kızını görünce mutluluktan yanına koştu.

Ali ise direk arabasına koştu. Daha sonra Ayşe Ali'ye teşekkür etmek için yanına geldi.

Ayşe: Teşekkür ederim sen olmasaydın kurtulamazdım.

Ali: Önemli değil canım, ne yaptım ki.

Bahadır: Ne oldu oğlum? Neredeydiniz 2 gündür? Meraktan öldük.

Ali: Hiç sorma baba.

Fatma(Ayşe'nin annesi): Şükürler olsun Yarabbi.

Polis: Bizimle karakola gelip ifade vermeniz gerekiyor.

Ali: Komiserim yorulduk, zaten saatte geç oldu. İsterseniz yarın erkenden gelip ifademizi verelim.

Polis: Tamam olur yarın erkenden gelin ama.

Ayşe: Tamam.


Ali ile Ayşe ertesi gün herşeyi polise anlatırlar. Polisler Salih'i göz altına alır. Ali ile Ayşe'yi kaçıran mafyayıda kısa süre içinde yakalarlar.

3. Bölüm Sonu

Ali Ayşe'yi SeviyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin