Sonuçta gitmeliydim daha çantam bile hazır değildi ve sanırım şuan okula geç kalıyordum.
'Gitmem lazım zaten okul var bugün. Sınavda var. Hadi ben kaçtım. Bayy~'
'Doğru. Her neyse görüşürüz...'
Apartmanın basamaklarından inerken arkamdan bana bakıyormuş gibi hissedince bende arkama bakıp el salladım.
Evimin olduğu yere ilerlerken telefonumdan saate baktım ve sanırım turbo şeklinde hızlı olmalıydım. Saat neredeyse 9 olmak üzereydi. Ve ben daha evde bile değildim. San sanırım bana saati bile unutturdu. Bu dediğimi yok sayacağım.
Eve girer girmez odama geçtim ve çantamı toplamaya başladım, ardından ise üstüme üniformamı geçirdim. Sanırım az önce ayağımı dolabımın kenarına çarpmıştım. Bunun yüzünden ağzım minik bir çığlık(?) kaçmıştı. Ayakkabımı da giyince hazır hissetmiştim.
Kapıyı açtığımda San'ın bekliyor olmasına şaşırsamda trip atmalı gibi hissettim.
'Sorun şuydu ki yine domuzu gördüm ve yine bir kızla takılıyordu. Senin tekrar ve tekrar üzülmeni istemediğim için söylemedim. Umarım bu çikolatayı kabul edersin.'
Gamzesini öne çıkararak gülmüştü. Ve sanırım sayesinde mutlu oluyordum... Aman tanrım ben neler diyorum...
'Sorun değil, zaten abarttım sadece biraz. Beni düşünmen hoşuma gitti...'
Minik bir gülümseme ile kapıyı ardından kapattım ve okulun olduğu yere doşru koşmaya başladık. Aynı zamanda çikolatayı çantama koymaya çalışıyordum. Öğle arasında San ile yemeyi planlıyordum...
İlk derse 15 dakika geç kalmış olsak da bu dersi kaçırdığımız anlamına gelmiyordu... Sanırım.
Teneffüs zili çaldığında telefonum titredi.
Saniebaby
Wooyoung
Sana bir şey söylemek istiyorum
Arka bahçeye gelir misin?
~~
San ne zaman dışarı çıkmıştı ki?Adımlarımı hızlandırırken onaylayan bir mesaj attım.
Arka bahçeye doğru yürümeye başladığımda adımlarımı hızlandırmıştım.
Yoksa beni sevdiğini mi söyleyecekti...Sanırım ondan hoşlanıyorum... Ama bu hoş bir durum değil. Bir arkadaşı- yakın bir arkadaşın diğerini sevmesi...
Bana öyle bir şey demiyecek ve bende onu sevmiyorum.
'Geldiğin için teşekkürker Wooyoung.'
'Rica ederim de ne hakkında konuşacaksın? Ayrıca sınıfta konuşamayacağımız ne olabilir ki bu kadar önemli?'
'Wooyoung,senden hoşlanıyorum...Ama bunun arkadaşlığımızı bozmasını istemiyorum. Farkındayım eğer beni reddedersen eskisi gibi olamayız, kendimizi kandırmış oluruz sadece. Wooyoung kısacası benimle sevgili olur musun?'
...
Ben
Ben böyle bir şey
Ben sanırım iyi değilim. Gerçekten.
'San eğer düşünmeme izin verirsen nefes alacağım...'
'Hey hey hey sakin ol... Tamam tamam düşün. İstediğin kadar düşün. Tamam mı? Hatta utandıysan sınıfa da çıkabilirsin.'
Sınıfa doğru adımlarımı hızlandırırken soğuk terlerimi kolumla siliyordum. Ve ben gerçekten böyle olmasını istememiştim. Tamam belki de biraz istemiş olabilirim. Ama biz arkadaşız. Ve onu üzmek istemiyorum.
Daha önce bir sevgilim olmadı. Daha önce biriyle öpüşmedim. Daha önce biri elimi tutmadı. Ben daha çocuktum belki de. O domuzun peşinde koşacağım derken saf bir köylü olarak kaldım.
Daha doğrusu kalmışım. Ve o dediği şey 'gözünü açarsan seni seven birini görürsün'
Orada ise kendisinden bahsediyordu. Kafamı dağıtmam gerektiğini düşünerek bir vlog daha çekmek istedim. Kameramı açtım selam verince gireceğimiz dersin fizik olduğunu ve sınavımızın olduğunu söyledim. Ardından ise bir sonraki sahnenin kafeteryada olacağını söyleyerek kamera kaydını duraklattım.
Zil çaldığında içeri Mingi, Yunho ve San girmişti. Beni tekrar terler basarken San önüme oturmuştu. Hocada içeri geçince ders başlamıştı. Pardon sınav...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sizce kaos mu yaratsam yoksa Wooyoung direkt kabul mu etsin?
Allah aşkına bir yorum yapın ulan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rainbow Smile|woosan
FanficDediği şey yüzümde bir gülümseme oluşturmuştu. 'Ben sanırım teklifini... Kabul ediyorum.' İlk yaptığı şey bana sarılmak olmuştu. Bende ona sarılmıştım... ~~~ Başlangıç tarihi:[13.03.2020] Bitiş tarihi:[09.08.2020] Bitti... En azından şimdilik.