Memories of Love(COMPLETED)

Chapter 34

Althea's PoV

It's my first time to have a POV kaya lulubos lubosin ko na.Ako si Princess Althea Maxine Montenegro lumaki ako sa mahirap na pamilya pero hindi ko kadugo pinagpasapsahan lang nila ako yong tipong walang may gustong kumupkop saakin mayaman nga ako pero hindi ko natatamasa yon dahil hindi ako tanggap ng mga magulang ko 9years ago namatay yong kakambal ko at hanggang ngayon ako parin ang sinisisi nila sa aksidinteng yon psh ayukonang balikan yan malulungkot lang ako aish.

Anyway's Back to reality kanina pa ako nag lalakad dito sa labas at kanina pa ako sinusundan ng Brix nato ano ba kasing trip nya at ako yong pinag titripan nya kainis His wasting his time!

"Saan kaba talaga pupunta?"

Makulit na tanong nito habang hinahabol ako psh paki ba nya Kong saan ako pupunta?at bakit sya sunod ng sunod saakin problema ko nato wala na syang pakialam don.

"Althea ano ba"

"Can you just leave me alone hindi kita kailangan i want to be alone now you can leave!"

Sigaw ko sa kanya pero ayaw parin mag pa tinag ang lalaking to kainis gwapo sana kaso may sayad ata bat ba kasi ako pa nilalapitan nito hindi ba sya galit saakin dahil don sa ginawa ko sa kapatid nya?.

"I know you want to be alone"

"e yon naman pala e now---"

"But you need a person na handa kang pakinggan that's why I'm here i want to listen and i want to help you"

Hindi ako nakapag salita agad dahil sa sinabi nya sa mukha nyang to mukhang hindi sya nag bibiro aish seryuso ba talaga sya?Gusto nya akong tulongan ang bully na si Althea at ang nanakit sa kapatid nya tutulongan nya?Ow c'mon baka may masamang balak lang sya baka gusto nyang gumanti saakin dahil don sa kapatid nya..tama Althea yon nga gaganti sya.

"Alam mo Kong gaganti kalang sa ginawa ko Kay Zav Go ahead it's your turn paloin mo rin ako"

Iniharap ko sa kanya ang sarili ko at nag form ng cross Ibig sabihin ay hindi na ako lalaban.Lumapit naman sya saakin at kinuha ang isang piraso ng punong kahoy at seryusong nakatingin saakin hindi ko akalaing totoo nga ang iniisip ko tsk napapikit nalang ako nong ihahampas nya na saakin yon pero ilang minuto na akong nakapikit wala paring tumamang kahoy mula sa katawan ko kaya dumilit ako laking gulat ko nong nakatayo lang sya sa harap ko at pinag mamasdan lang ako wala narin yong kahoy na hawak nya.

"Hindi ako ganon kasama para gawin yon sayo"

Seryuso nitong sabi at nilapitan pa talaga ako hinawakan nya yong dalawang kamay ko at ibinaba nakatingin naman ako sa kanya ng may pagtataka bakit nya ginagawa to bakit hindi nya ako sinaktan?.

"Marami pang paraan para makabawi ka sa kapatid ko"

"Ano naman?"

What the hell edi parang inaamin ko narin na babawi talaga ako aish sabagay gusto ko narin talagang bagohin ang buhay ko ayuko nang maging ganito muntik na akong makapatay sa ginawa ko na pinilit lang naman ako.

"Hindi mo na kailangang mag tanong kahit anong gawin mo na pakiramdam mo ay mapapasaya mo sya okay nayon sa kanya"

Saad nito at napangiti hindi ko Alam pero napapaiwas nalang ako bigla kapag ngumingiti sya ano bang meron wala naman e.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Let's go"

d☉_☉b